Ανεπάρκεια δημοσιονομικής πολιτικής, κρίσεις και εταιρική διακυβέρνηση στην Ευρωζώνη.

Abstract

Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η διερεύνηση απαντήσεων σχετικά με το πόσο επαρκής μπορεί να θεωρηθεί η άσκηση κυρίως δημοσιονομικής πολιτικής στο εσωτερικό της Ευρωζώνης, με ποιον τρόπο όξυνε ακόμα περισσότερο το φαινόμενο της κρίσης και αυτή με τη σειρά της πώς επηρέασε το σύνολο των χωρών-μελών της και κυρίως τις «περιφερειακές» χώρες. Μέσα από τη βιβλιογραφική ανασκόπηση, μελετάται η ετερογένεια στο περιβάλλον της Ευρωζώνης, με τις ουσιώδεις διαρθρωτικές διαφορές ανάμεσα στις οικονομίες των κρατών-μελών να είναι εμφανείς ενώ δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στις αδυναμίες στην άσκηση πολιτικής που επιδείνωσαν την ήδη εύθραυστη κατάσταση. Με τη βοήθεια θεωρητικών ευρημάτων, πινάκων και διαγραμμάτων, διερευνάται η φύση της Ευρω-κρίσης, οι επιπτώσεις της στο σύνολο της ζώνης και κυρίως σε χώρες της «περιφέρειας» και πως αυτή μεγέθυνε τις ανισότητες μεταξύ των χωρών της ζώνης, κάνοντας την ευάλωτη σε πολλαπλές ανισορροπίες. Επιπλέον, επαληθεύεται, μέσα από την εμπειρική περιγραφή βασικών μακροοικονομικών μεταβλητών για τις SWEAP χώρες, η Μετα-Κεϋνσιανή Σχολή σχετικά με την θεωρία της περί μηχανισμού γέννησης κρίσεων. Επειδή η άνευ προηγουμένου κρίση και η επακόλουθη οικονομική ύφεση ώθησε την Ευρωζώνη στα άκρα, το κρίσιμο ερώτημα που τίθεται είναι με ποιον τρόπο θα μπορούσε να οδηγηθεί σε περαιτέρω ολοκλήρωση. Καταλήγοντας, η επίτευξη τραπεζικής ενοποίησης, πολιτικής εμβάθυνσης και η στροφή προς μία νέα θεσμική δομή θα μπορούσαν να αποτελέσουν τη λύση για μία βιώσιμη Ευρώπη.

The purpose of this paper is to investigate answers on how adequate can be considered mainly the exercise of fiscal policy within the euro zone, how further exacerbated the effect of the crisis and this in turn how affected all the belonging countries and especially the “peripheral” ones. Through the literature review, the heterogeneity is studied in the euro zone environment with the essential structural differences among the economies of its member-states to be evident, with a particular emphasis on the weaknesses entailed in policies that worsened the already fragile situation. Having the assistance of theoretical findings, tables and graphs, this paper investigates the nature of the Euro-crisis, its impact on the whole area, especially on “peripheral” countries and how this amplified the disparities among them, making it vulnerable into multiplying imbalances. Moreover, it is verified through the empirical description of key macroeconomic variables, concerning the SWEAP countries, the Post-Keynesian Theory related to its theory on birth mechanism creating crises. As the unprecedented crisis and subsequent economic recession pushed the euro zone to the extreme, the critical question is how it could be led to further integration. In conclusion, achieving banking consolidation and applying a deepening policy and a “turn” to a new institutional structure in the EU, it could be the solution for a sustainable Europe.