Ωίδια στα κηπευτικά και αποτελεσματικοί τρόποι αντιμετώπισης.

Abstract

Τα ωίδια είναι πολύ σοβαρές μυκητολογικές ασθένειες με ευρύ φάσμα ξενιστών. Στις κηπευτικές καλλιέργειες, οι ζημιές που προκαλούν είναι εξαιρετικά σημαντικές. Προσβάλουν όλες τις οικογένειες των κηπευτικών καλλιεργειών (Βολβώδη, Κολοκυνθοειδή, Κιχώρια, Μαλαχώδη, Σολανώδη, Σκιαδανθή, Σύνθετα, Σταυρανθή, Ριζοκόνδηλα, Ψυχανθή καθώς και πολλά αυτοφυή φυτά), ενώ οι σημαντικότερες και εντονότερες προσβολές παρατηρούνται στις οικογένειες των Κολοκυνθοειδών και των Σολανωδών καλλιεργειών. Τα γένη των παθογόνων που προκαλούν την ασθένεια του ωίδιου στα κηπευτικά είναι α) τα γένη Golovinomyces και Erysiphe, με αγενή μορφή το γένος Oidium, β) το γένος Podosphaera, με αγενή μορφή το γένος Oidium και γ) το ενδοπαράσιτο γένος Leveillula, με αγενή μορφή το γένος Oidiopsis. Προσβάλλουν όλα τα όργανα της κόμης των φυτών (φύλλα, καρπούς, μίσχους, βλαστούς) καλύπτοντας τις επιφάνειές τους με λευκή εξάνθηση (μυκήλιο, κονιδιοφόροι και κονίδια του παθογόνου). Αργότερα, αναπτύσσεται και η εγγενής μορφή του μύκητα, που αποτελείται από τα χασμοθήκια (κλειστοθήκια), με την μορφή μαύρων στιγμάτων. Η αντιμετώπιση της ασθένειας γίνεται με τρείς τρόπους. Αυτοί είναι α) καλλιεργητικά μέτρα, όπως για παράδειγμα χρησιμοποίηση υγιούς πολλαπλασιαστικού υλικού, απομάκρυνση ή καταστροφή των προσβεβλημένων φύλλων και χρήση ανθεκτικών ποικιλιών, β) χημική καταπολέμηση με την χρήση εγκεκριμένων φαρμάκων κατά των ωιδίων και γ) βιολογική καταπολέμηση, όπου εκείνη υπάρχει, με μικροοργανισμούς όπως ο βάκιλος (πχ. Bacillus amyloliquefanciens). Σκοπός της παρούσας εργασίας, είναι η αναλυτική περιγραφή των παθογόνων οργανισμών που προκαλούν την ασθένεια ωίδιο, την συμπτωματολογική εικόνα των ξενιστών τους, την επιδημιολογία και τις ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξη της ασθένειας, καθώς επίσης και τρόπους αποτελεσματικής αντιμετώπισης.

Powdery mildews are very serious fungal diseases with a wide range of hosts. In horticultural crops, the damage they cause is extremely significant. They attack all families of horticultural crops (Apiaceae, Asteraceae, Brassicaceae, Chenopodiaceae, Cucurbitaceae, Fabaceae, Lilliaceae, Malvaceae, Solanaceae) with the most important and most intense infestations being in the Cucurbitaceae and Solanaceae families. The genera of pathogens that cause the disease of powdery mildew in horticultural crops are (a) the genera Golovinomyces and Erysiphe, with the genus Oidium in an asexual form (b) the genus Podosphaera, with the genus Oidium in an asexual form and (c) the genus Leveillula, with the genus Oidiopsis in an asexual form. They attack all organs of the crown of plants (leaves, fruits, stems, shoots) covering their surfaces with a white rash (mycelium, conidiophores and conidia of the pathogen). Later on, the native form of the fungus develops, consisting of the chasmothecia (clestothecia) in the form of black tiny spots. The disease is treated in three ways. These are (a) operational measures, such as using healthy propagating material, removing or destroying affected leaves and using resistant varieties, (b) chemical control using approved anti-mildews drugs and (c) biological control, where available, with micro-organisms such as bacillus (e.g. Bacillus amyloliquefanciens). The purpose of this paper is to describe in detail the pathogenic organisms causing powdery mildew disease, the symptomatology of their hosts, the epidemiology and favorable conditions for the development of the disease, as well as ways of effective control.