Η οπτική της οικογένειας για την ψυχιατρική νοσηλεία ενός μέλους της.

Abstract

Αντικείμενο της παρούσας πτυχιακής εργασίας, είναι η οπτική των μελών της οικογένειας για την ψυχιατρική νοσηλεία ενός μέλους της. Αρχικά, επιχειρείται μία ιστορική αναδρομή στην επιστήμη της Ψυχιατρικής, η οποία, στο πέρασμα των αιώνων, πέρασε από διάφορες διακυμάνσεις, μέχρι που τον 20ο πια αιώνα, και ειδικά μετά την δεκαετία του 1960, αρχίζει ουσιαστικά η περίοδος από τον εγκλεισμό στην Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση. Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στην Κοινοτική Ψυχιατρική, εφόσον ασχολείται και με την πρόληψη των ψυχικών ασθενειών. Κατόπιν, εξετάζεται το νομικό πλαίσιο που θεσμοθετήθηκε στον ελληνικό χώρο καθώς και οι διάφορες Δομές Ψυχικής Υγείας, ιδιωτικές και δημόσιες, που υπάρχουν στην χώρα μας. Η παρούσα εργασία στοχεύει στις παραμέτρους που επηρεάζουν τη συσχέτιση της οικογένειας με την ψυχική νόσηση ενός μέλους της. Το πρωταρχικό δίκτυο υποστήριξης του ψυχικά πάσχοντος είναι συνήθως η οικογένειά του. Η οικογένεια περνάει από την φάση της σταθερότητας, με συνήθεις δεξιότητες αντιμετώπισης των γεγονότων, σε μία φάση αποσταθεροποίησης και αποδιοργάνωσης. Αυτή η ανατροπή της σταθερής κατάστασης, είναι η κρίση που αντιμετωπίζουν τα μέλη της οικογένειας πριν την διάγνωση, κατά την νοσηλεία αλλά και κατά την επανένταξη του ασθενούς μέλους της. Έχει βέβαια διακυμάνσεις, αλλά γενικά είναι σοβαρή και επίπονη, ψυχικά, σωματικά και κοινωνικά, όχι μόνο για τον φροντιστή του ψυχικά ασθενούς, αλλά και για τα υπόλοιπα μέρη. Η έρευνα έδειξε ότι περισσότερο επηρεάζονται αρνητικά τα νεαρά άτομα και οι έφηβοι. Η συγκεκριμένη έρευνα απευθύνεται σε συγγενείς ψυχικά ασθενών. Συγκεκριμένα, ερωτήθηκαν 8 μέλη οικογενειών, των οποίων συγγενείς τους νοσηλεύονται ή έχουν νοσηλευτεί στην ιδιωτική Κλινική Ψυχικής Υγείας «Άγιος Χαράλαμπος», που εδρεύει στο Ηράκλειο. Οι συγγενείς ψυχικά ασθενών αντιπροσωπεύουν ένα «αόρατο» υγειονομικό σύστημα. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι το καθολικό ποσοστό των ερωτηθέντων συγγενών παραδέχεται ότι το ψυχικό βάρος που επωμίστηκαν ήταν πολύ μεγάλο, δεν ήταν έτοιμοι για κάτι τέτοιο, καθώς διακατέχονταν από άγνοια πάνω στο θέμα της ασθένειας. Επίσης, οι ερωτηθέντες βίωσαν πολύ έντονα συναισθηματικά το κομμάτι του στίγματος της μη αποδοχής και της κοινωνικής απομόνωσης. Οι συνεντεύξεις με τους συγγενείς παρείχαν σημαντική συνδρομή στην ανάδειξη των θεματικών ενοτήτων που προέκυψαν από το υλικό που συγκεντρώσαμε.

The subject of this thesis is the perspective of family members on the psychiatric hospitalization of a family member. Firstly, a historical review of the science of psychiatry is attempted, which, over the centuries, has gone through various fluctuations until the 20th century, and especially after the 1960s, when the period from incarceration to the Psychiatric Reform actually begins. Particular reference is made to Community Psychiatry, since it also deals with the prevention of mental illness. Then, it examines the legal framework that has been established in Greece as well as the various Mental Health Structures, private and public, that exist in our country. The present study aims at the parameters that influence the association between the family and the mental illness of a family member. The primary support network of the mentally ill person is usually his/her family. The family goes from a phase of stability, with normal coping skills, to a phase of destabilization and disorganization. This upheaval of the stable situation is the crisis that family members face before diagnosis, during hospitalization and during the reintegration of the ill family member. It varies, of course, but generally it is serious and mentally, physically and socially painful, not only for the caregiver of the mentally ill person, but also for the other parties. Research has shown that young people and adolescents are most negatively affected. This survey is aimed at relatives of mentally ill people. Specifically, 8 family members were interviewed, whose relatives are or have been hospitalized in the private Mental Health Clinic "Agios Charalambos", based in Heraklion. The results of the survey showed that the universal percentage of the interviewed relatives admitted that the mental burden they had to bear was too great, they were not prepared for this as they were possessed by ignorance about the illness. Also, the respondents experienced, very strongly emotionally, the stigma of non-acceptance and social isolation. The interviews with relatives provided an important contribution in highlighting the themes that emerged from the material collected.