Η σημασία των εδώδιμων μανιταριών στις σύγχρονες διατροφικές αξίες και η συμβολή των βιομηχανικών ιδιοτήτων τους στη σύγχρονη φαρμακολογία.

Abstract

Όταν οι πρώτες σταγόνες βροχής αγγίξουν την ξερή γη στις αρχές του φθινοπώρου και το δάσος ξαναζωντανέψει δημιουργούνται οι κατάλληλες συνθήκες για την εμφάνιση των πρώτων μανιταριών Τα μανιτάρια όπως άλλωστε και τα φυτά διακρίνονται σε εδώδιμα, φαρμακευτικά, παραισθησιογόνα και δηλητηριώδη. Για πολύ καιρό θεωρούνταν φυτά, τους λείπει όμως η χλωροφύλλη με την οποία τα φυτά παράγουν μόνα τους τις θρεπτικές ουσίες. Αντιθέτως, οι μύκητες τρέφονται με έτοιμα θρεπτικά συστατικά (ετερότροφοι οργανισμοί) χρησιμοποιώντας ένα πυκνό ιστό (μυκήλιο) που διακλαδίζεται κάτω από κορμούς, φύλλα, μέσα στο έδαφος και αποτελεί το κυρίως σώμα του οργανισμού. Τα μανιτάρια είναι κάτι σαν τα άνθη και τους καρπούς ενός φυτού. Η φυσιολογία τους μοιάζει με αυτή των ζώων αφού αντίθετα με τα φυτά παράγουν διοξείδιο του άνθρακα και καταναλώνουν οξυγόνο. Η λειτουργία τους όμως στη φύση είναι πολύ σημαντική διότι συμβιώνουν με φυτά βοηθώντας τα να απορροφούν πιο εύκολα τα θρεπτικά συστατικά από το έδαφος ενώνοντας το μυκήλιο τους με τις ρίζες και αποσυνθέτουν νεκρούς φυτικούς ή ζωικούς οργανισμούς, συμπληρώνουν δηλαδή τον οικολογικό κύκλο της φύσης ανακυκλώνοντας όλα τα άχρηστα υλικά της (πεσμένα φύλλα, κορμοί, περιττώματα ζώων κ.α.). Τα μανιτάρια αποτελούν τροφή ιδιαίτερης διαιτητικής σημασίας αφού οι πρωτεΐνες τους (μεγάλη αναλογία σε γλουταμινικό και ασπαρτικό οξύ, προλίνη, αργινίνη) βρίσκονται μεταξύ των πρωτεϊνών των φυτών και των ζώων. Ακόμα, αποτελούνται κύρια από νερό (90-92%), 2-8% λιπαρά (υψηλή περιεκτικότητα σε πολυακόρεστα οξέα), υδατάνθρακες και ίνες, είναι από τα πλουσιότερα σε φώσφορο λαχανικά, επίσης είναι πλούσια σε βιταμίνες του σύμπλοκου Β και C, ριβοφλαβίνη και βιταμίνη Κ. Τέλος οι μελέτες που πραγματοποιούνται κατά την διάρκεια των τελευταίων 30 ετών έχουν δώσει στοιχεία που λένε ότι τα μανιτάρια ή οι ουσίες που λαμβάνονται από τα μανιτάρια μπορούν να βοηθήσουν στη θεραπεία ορισμένων τύπου καρκίνου, να ωθήσουν το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού και να μειώσουν τον κίνδυνο στεφανιαίων καρδιακών παθήσεων.

When the first drips of rain touch the dry land in the beginning of autumn and the forest comes to life again, the appropriate conditions are created for the appearance of the first mushrooms. Mushrooms as all the plants are separated in edible, pharmacological, hallucinatory and poisonous. For a long time they were taken as plants, but they lack of chlorophyll through which plants produce their own nutrients. Contrary mycos are fed with ready nutrients using a thick tissue (mycelium) which branches under stem, leaves, in the ground and comprises the main body of the organism. Mushrooms are something like the bloom and the fruit of the plant. Their physiology looks like the one of the animals as contrary to the plants they produce CO2 and consume oxygen. But their action is very important because they cohabit with plants helping them to absorb easier the nutrients from the ground connecting their mycelium with the roots and degenerating dead vegetative and vital organisms, filling their ecological cycle and recycling all the useless materials of it. Mushrooms comprise food of special dietetic importance as their proteins (great content in gloutamic and aspartic acid, arginine, proline) are between the ones of animals and plants. Moreover, they consist mainly of water (90-92%), 2-8% fats (high conciseness in polyunsaturated acids), carbohydrates and fibers; they are one of the higher in Phosphorus vegetables and are great source of vitamins B and C, riboflavin and vitamin K. Finally studies taking place the last 30 years, have proven that mushrooms or their ingredients can help in the treatment of some kinds of cancer, activate the immune system and decrease the danger of cardiovascular diseases.