Παχυσαρκία και δείκτης κωνικότητας.

Abstract

Η παχυσαρκία είναι μια από τις συχνότερα εμφανιζόμενες ασθένειες στις ανεπτυγμένες και αναπτυσσόμενες χώρες, όπου ο υποσιτισμός θεωρείται το κυριότερο διατροφικό πρόβλημα και το ποσοστό των υπέρβαρων και παχύσαρκων ατόμων αυξάνεται με ανησυχητικούς ρυθμούς. Επιπλέον, σχετίζεται θετικά με τον κίνδυνο θνησιμότητας και αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου για την εμφάνιση υπέρτασης, υπερχοληστερολαιμίας, καρδιαγγειακών παθήσεων, σακχαρώδη διαβήτη. Η έξαρση της παχυσαρκίας οφείλεται κυρίως στη δυτικού τύπου διατροφή καθώς και στην μείωση της φυσικής δραστηριότητας. Η ανάγκη της πρόληψης της παχυσαρκίας στην παιδική ηλικία αλλά και στην ενήλικη ζωή, πρέπει να στοχεύει στην αλλαγή των διαιτητικών συνηθειών και στην αύξηση της φυσικής δραστηριότητας. Μέσα από έρευνες, έχει παρατηρηθεί ότι ο Δ.Μ.Σ δεν είναι αρκετά ευαίσθητος δείκτης, για την αναγνώριση της περιφερικής παχυσαρκίας. Επομένως, είναι δικαιολογημένη η ανάπτυξη ειδικών ευαίσθητων δεικτών, όπως η αναλογία περιμέτρου μέσης προς την περίμετρο περιφέρειας, η αναλογία της μέσης προς το ύψος. Έτσι, ένας άλλος πρότυπος δείκτης βασισμένος στην εντόπιση της κοιλιακής παχυσαρκίας, είναι ο δείκτης κωνικότητας. Ο σκοπός της πτυχιακής εργασίας είναι η συλλογή και η καταγραφή των πιο πρόσφατων στοιχείων σχετικά με την παχυσαρκία και το δείκτη κωνικότητας. Επίσης, ιδιαίτερη έμφαση θα δοθεί σε στοιχεία για τη συσχέτιση του δείκτη κωνικότητας τόσο με διάφορες παθήσεις όσο και με άλλους σωματομετρικούς δείκτες εκτίμησης της παχυσαρκίας. Συμπερασματικά, ο δείκτης κωνικότητας αποτελεί έναν υποσχόμενο σωματομετρικό δείκτη για την εντόπιση της παχυσαρκίας στα υπέρβαρα και παχύσαρκα άτομα. Οι περισσότερες έρευνες συγκλίνουν στο ότι ο δείκτης κωνικότητας μπορεί να είναι ένας αποτελεσματικός δείκτης της πρόβλεψης των καρδιαγγειακών νοσημάτων και της στεφανιαίας νόσου, ενώ αρκετές έρευνες υποστήριξαν ότι μπορεί να χρησιμοποιηθεί μακροπρόθεσμα για την εξέταση των αμιγώς παχύσαρκων ασθενών, αντανακλώντας το συνολικό σωματικό λίπος τους. Ωστόσο, η απόκλιση των μελετητών σε ιατρικά θέματα όπως η υπέρταση, η προ - και μετα - εμμηνοπαυσιακή περίοδος, η Χ.Α.Π και ο ΣΔ ΙΙ δείχνει την αντίθεση του συγκεκριμένου δείκτη με την εγκυρότητα στους πληθυσμούς που ερευνήθηκε.

Obesity is one of the most common diseases in developed and developing countries, where as malnutrition is considered the main nutritional problem and the percentage of overweight and obese people increases at an alarming rate. In addition, it is positive related to mortality risk and it constitutes an important risk factor for developing hypertension, hypercholesterolemia, cardiovascular diseases and diabetes. The rise of obesity is a result of the western pattern diet, which is particuly consisted of increased intake of fat, sugar, salt and energy, in conjuction with reduced physical activity. In order to prevent obesity in childhood, as well as in adults, their dietary habits should be ammended and the increment of physical activity should be acknowlegded as prerequisite, and to increase physical activity. Through surveys, however, it has been noted that BMI isn’t a sensitive enough indicator for diagnosing peripheral obesity. Therefore, the development of some specialized, sensitive indicators, such as the analogy between waist and hip perimeter and the analogy between waist and thigh perimeter, which are more sensitive to central type obesity, are justified. A model indicator based on the detection of abdominal obesity, is the conicity index. Through this paper, the authors will try to collect and record information on the definitions of obesity and conicity index, as well as data for the correlation of the conicity index with other, anthropometric indicators, conserning the assessment of obesity and other chronic diseases, while reviewing international articles and bibliography. In conclusion, conicity index is a promising anthropometric index to detect obesity in overweight and obese people. Most studies agree that conicity index can be considered as an effective indicator for the prediction of cardiovascular disease and coronary heart disease, while several studies suggested that it can be used in long term time periods, to deal with purely obese patients, reflecting total body fat. However, different opinions, among of researchers, expressed in various medical studies regarding hypertension, pre - and post - menopausal period, COP disease and diabetes II, shows the contrast of that index to the validity of the populations surveyed.