Οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στον ελληνικό τουρισμό.

Abstract

Το κλίμα που επικρατεί σε έναν προορισμό αποτελεί σημαντικό παράγοντα έλξης τουριστών. Εκατομμύρια ταξιδιώτες από τις χώρες της βόρειας Ευρώπης συρρέουν κάθε χρόνο τους θερινούς μήνες στις χώρες που περικλείουν τη Μεσόγειο λόγω των ιδανικών καιρικών συνθηκών που τις χαρακτηρίζουν. Καθώς το τουριστικό προϊόν εξαρτάται πάρα πολύ από τις κλιματικές συνθήκες, είναι προφανές ότι είναι πολύ ευάλωτο στην κλιματική αλλαγή. Οι άμεσες επιπτώσεις στην τουριστική βιομηχανία από την αλλαγή του κλίματος μπορεί να είναι θετικές, όπως η επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου λόγω αυξημένων θερμοκρασιών, και αρνητικές, όπως η ραγδαία αύξηση της κατανάλωσης του νερού και η υπερεκμετάλλευση των υδατικών αποθεμάτων για τις ανάγκες των τουριστικών συγκροτημάτων. Η κλιματική αλλαγή είναι ήδη ορατή και αισθητή και στην Ελλάδα. Από τις αρχές της δεκαετίας του ‘90, υπάρχουν ενδείξεις για αύξηση της θερμοκρασίας στη χώρα μας, οι οποίες σταδιακά ενισχύονται, ενώ τα ρεκόρ υψηλής θερμοκρασίας το καλοκαίρι είναι ολοένα και συχνότερα. Η σταδιακή μείωση των υδάτινων αποθεμάτων λόγω των υψηλών θερμοκρασιών και η υπερεκμετάλλευση τους από τις μεγάλες τουριστικές μονάδες θα προκαλέσει σοβαρό πλήγμα σε περιοχές όπως οι Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα που στερούνται αποθεμάτων νερού. Ο τουρισμός και τα ταξίδια αποτελούν δύο από τους μεγαλύτερους παγκοσμίως οικονομικούς τομείς και συμβάλλει σημαντικά στην οικονομία των χωρών σε ολόκληρο τον κόσμο. Το 2012 οι τουριστικές αφίξεις παγκοσμίως ξεπέρασαν το 1 δισ., σημειώνοντας αύξηση κατά 4% σε σχέση με το 2011, δηλαδή ήταν 39 εκατ. περισσότερες αφίξεις σε σχέση με τις αφίξεις του 2011. Η αύξηση αυτή οφείλεται στα θετικά αποτελέσματα που παρουσίασαν οι περισσότερες περιοχές κατά τη διάρκεια του έτους. Πιο συγκεκριμένα, η Ασία παρουσίασε τη μεγαλύτερη αύξηση στα νούμερα των διεθνών αφίξεων (+7,1%). Ακολουθούν Αφρική (+5,4%), Αμερική (+4,1%) και Ευρώπη (+3,6%), με την περιοχή της Μέσης Ανατολής να παρουσιάζει μείωση των διεθνών αφίξεων (-5,3%). Ο τουρισμός αποτελεί την πρωταρχική πηγή ξένου συναλλάγματος. Η αλλαγή του κλίματος αποτελεί μια από τις πιο σοβαρές απειλές για την κοινωνία, την οικονομία και το περιβάλλον. (UNWTO, 2009)

The climate of each destination is an important factor which defines the attraction of a place for tourists. Millions of travelers from North Europe visit Mediterranean area during summer every year because of the ideal weather conditions. Every touristic product depends on weather conditions to great extent and it is obvious that it is really vulnerable to climate change. The direct effects to tourism industry may be positive, such as the elongation of holiday period because of high temperatures, and sometimes they are negative, such as the rapid increase in water consumption and excessive consumption of water supplies for the accommodation of tourists. The climate change is already obvious in Greece. From the beginning of 1990 there are many indications for the increase of temperature in our country, which gradually increases more and more, while the number of days of heat wave also increases. The reduction of water supply because of high temperature and its overexploitation for the needs of tourists is going to cause problems to areas such as Cyclades and Dodecanese that lack of water. Tourism and travel are among the most important economical international factors and they contribute to great extent to economical development of many countries around the world. In 2008, there were 922 million of international arrivals while the foreign exchange was about 944 billion dollars. It is calculated that tourism industry contributes to 9,6 % of gross domestic product and to 9,9% of employment in 2008. Due to economic crisis the tourist requirements have reduced. International tourism and travel contribute to the economy of many developing countries. The period between 1995 and 2007, tourism in developing markets doubled the growth of industrial cities. Tourism is the primary source of foreign exchange. The climate change is one of the most severe threats for the society, the economy and the environment (UNWTO, 2009).