Πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα της παρουσίας των συνοδών ασθενών στο νοσοκομείο και η αλληλεπίδρασή τους με το νοσηλευτικό προσωπικό.

Abstract

Η συνεχής εξέλιξη λόγω των απαιτήσεων της σύγχρονης εποχής, σε συνδυασμό με τις αδυναμίες που προκύπτουν από την δυσχερή οικονομική κατάσταση της χώρας, έχει δημιουργήσει σοβαρή μεταβολή των εργασιακών συνθηκών. Είναι γεγονός ότι έχει προκληθεί τεράστιο πλήγμα στον κλάδο της Νοσηλευτικής Επιστήμης και στις προσφερόμενες υπηρεσίες φροντίδας υγείας προς τον εξυπηρετούμενο ασθενή. Χαρακτηριστικά της σημερινή ελληνικής πραγματικότητας, αποτελούν η προβληματική οργάνωση των νοσοκομείων, η απουσία συνεργασίας, η ελλειμματική κλινική εκπαίδευση των νοσηλευτών, η υποστελέχωση, ο αυξημένος φόρτος εργασίας και η χαμηλή ικανοποίηση από το απαιτητικό επάγγελμα του νοσηλευτή. Η ανάγκη της οικογένειας να συμπαρασταθεί στο μέλος της που νοσεί, αλλά και η ανάγκη για βοήθεια στο νοσηλευτικό προσωπικό το οποίο δεν είναι επαρκές αριθμητικά στο νοσοκομειακό περιβάλλον οδηγεί στην διεξαγωγή ερευνών για την εύρυθμη συνύπαρξη φροντιστών και νοσηλευτών. Η παρούσα πτυχιακή εργασία, πραγματεύεται τον πραγματικό και ουσιαστικό ρόλο των νοσηλευτών, όπως και το ρόλο των μελών της οικογένειας του ασθενούς κατά τη διάρκεια της νοσηλείας στο νοσοκομειακό περιβάλλον. Σκοπός, είναι η διερεύνηση των αρμοδιοτήτων που αναλαμβάνουν και τη δυνατότητα συνεργασίας τους με το ιατρονοσηλευτικό προσωπικό σχετικά με τις παρεμβάσεις που εκτελούνται και απο τις δύο πλευρές . Ειδικότερα, δίνεται έμφαση στον ευρύτερο ρόλο του νοσηλευτικού προσωπικού στην παροχή φροντίδας υγείας, στην ανάπτυξη συνεργασίας τους με τους φροντιστές του ασθενούς, στις απόψεις των ίδιων των νοσηλευτών αναφορικά με την παρουσία των οικίων προσώπων στο περιβάλλον του νοσοκομείου και στην κατάσταση που επικρατεί τη σύγχρονη εποχή στα νοσοκομεία της Ελλάδας.

In an environment of health care, there are increased needs of patients. Human and material resources have decreased, nursing professionals worry for quality, cost and efficiency of health services. This leads to the need for better development of human and material resources and the grade of documentation to which those resources contribute in patient’s health care. It is not possible to endorse that this is a well-organized, structured and effective subsystem, although the development of the primary health care system in Greece has followed diachronically the development line of the general health care system. Νurses have the responsibility to inform the public, to apply preventative measures to practice, to provide education about new methods of treatment and rehabilitation and to support not only ill, but also health people. The presence of caregivers in hospitals has been a matter of concern in medical community. Family members assume more and more responsibilities of nursing and mental well-being of patient, having a caregiver role. Ιn particular, there is a dipole for the presence of caregivers and their responsibilities. At one pole, there is a nurse stuffing shortage, while at the other pole, there is the Greek culture and the strong institution of family. The current situation in Greek hospitals is dysfunctional by many causes, such as the numerical proficiency of staff. The presence of caregivers has advantages and disadvantages as well. One the one hand, their providing care is very useful and necessary. On the other hand, caregivers have become an obstacle for nursing and very demanding. There is an urgent need of addressing this phenomenon effectively. The purpose of this paper is to explore nurses' views about caregivers in hospitals, about training or learning of their auxiliary competences and cooperation skills.