Διερεύνηση του βαθμού διαίσθησης και λήψη κλινικής απόφασης στο νοσηλευτικό προσωπικό ενός γενικού δημόσιου νοσοκομείου στη νήσο Κρήτη.

Abstract

Υπόβαθρο: Ο νοσηλευτής αναπτύσσει ή καλλιεργεί διαίσθηση μέσα από την εμπειρία, την μνήμη, τη συμπόνοια κ.α. Δεν αρκεί μόνο η κατανόηση των αντικειμενικών δεδομένων για την παροχή βέλτιστης φροντίδας στον ασθενή, αλλά κυρίως η χρήση της διαίσθησης είναι αυτή που κάνει τον νοσηλευτή να λαμβάνει τις πιο σωστές αποφάσεις για τον κάθε ασθενή εξατομικευμένα. Αν και πολύ συχνά η διαίσθηση σαν δεξιότητα υποτιμάται στον κλινικό χώρο, ωστόσο αναμφισβήτητα δεν θα παρεχόταν η ιδανική φροντίδα, αν αυτή δεν υπήρχε. Σκοπός: Ο προσδιορισμός των επιπέδων διαίσθησης στο νοσηλευτικό προσωπικό καθώς και η επίδρασή της στη λήψη κλινικής απόφασης. Μέθοδοι: Για τους σκοπούς της παρούσας μελέτης χρησιμοποιήθηκε το ερωτηματολόγιο Smith Intuition Instrument, το οποίο αποτελείται από 18 ερωτήσεις κλειστού τύπου, πέντε ερωτήσεις σχετικά με τη λήψη κλινικής απόφασης που απαντώνται σε πενταβάθμια κλίμακα Likert type, βασισμένες στην κλίμακα της Rew (2000) “Use of Intuition in Clinical Decision Making” (7 items), αλλά και μία ενότητα για την συλλογή των δημογραφικών χαρακτηριστικών των συμμετεχόντων. Το δείγμα της έρευνας αποτελούνταν από 185 νοσηλευτές από 24 Κλινικές-Τμήματα. Αποτελέσματα: Ο βαθμός διαίσθησης του νοσηλευτικού προσωπικού ήταν σε μεσαία επίπεδα (43-66/p=<0,05). Θετική ήταν η συσχέτιση μεταξύ εμπειρίας και διαίσθησης (r=0,256/p=<0,05), αλλά και μεταξύ των κλιμάκων διαίσθησης και λήψης κλινικής απόφασης (p=<0,001). Δε βρέθηκαν σημαντικές συσχετίσεις μεταξύ των επιπέδων διαίσθησης και της μορφής του Τμήματος (ανοιχτά-κλειστά). Συμπεράσματα: Η διαίσθηση αποτελεί αξιόπιστο εργαλείο στη νοσηλευτική επιστήμη. Χρησιμοποιείται έντονα από το νοσηλευτικό προσωπικό κατά τη διαδικασία λήψης απόφασης και συνδέεται στενά με τα έτη προϋπηρεσίας. Ωστόσο, δεν αποτελεί μεμονωμένα ισχυρή πηγή γνώσης, γι‘ αυτό και θα πρέπει να συνδυάζεται με την τεκμηριωμένη πρακτική, ώστε να υπάρχουν ευχαριστημένοι ασθενείς από τη μια και ικανοποιημένοι νοσηλευτές από την άλλη.

Background: The nurse develops or cultivates intuition through experience, memory, sympathy etc. Τhe understanding of objective data is not sufficient by itself for the provision of optimum care to patient, as mainly the use of intuition is that, which motivates the nurse taking better individualized decisions for each patient. Although, intuition as a skill, is underestimated very often on clinical setting, however if it did not exist, undeniably the ideal care couldn’t be provided. Aim: To specify the levels of intuition in the nursing staff as well as its influence on the clinical decision-making. Methods: For the purposes of the present study the Smith Intuition Instrument was used which is composed of 18 closed-type questions, five questions about decision- making, which are answered in 5-point Likert Type Scale, based on Rew’s Scale (2000) ‘’Use of Intuition in Clinical Decision Making’’ (7 items), as well as, a questions concerning the demographic data of the participants. The sample of the study was comprised of 185 nurses from 24 Clinics-Departments. Results: The levels of intuition of the nursing staff was at mean levels (43-66/p=<0,05). The correlation between experience and intuition was positive, as well as between intuition and clinical decision-making scale (p=<0,001). There were no significant correlations between levels of intuition and the type of Department (open-close). Conclusions: Intuition constitutes a reliable tool in the nursing science. It is used intensely from the nursing staff at the decision-making process and it is closely connected with years of experience. However, it does not constitute separately strong source of knowledge and for that reason it should be combined with evidence-based practice, so to exist pleased patients from the one side and satisfied nurses from the other.