Αυτισμός στην παιδική και εφηβική ηλικία, απόψεις γονέων και επαγγελματιών υγείας και πρόνοιας.

Abstract

Η πτυχιακή μας εργασία έχει τίτλο «Αυτισμός στην παιδική και εφηβική ηλικία, απόψεις γονέων και επαγγελματιών υγείας και πρόνοιας». Ο αυτισμός πάνω από μισό αιώνα απασχολεί τους επιστήμονες και όσον αφορά τον ορισμό του έχουν δοθεί αρκετοί. Κατεξοχήν όμως, θεωρείται ότι είναι μια εκ γενετής αναπτυξιακή διαταραχή του εγκεφάλου και το άτομο που πάσχει από αυτισμό ζει με αυτόν καθ’ όλη την διάρκεια της ζωής του. Η διαταραχή αυτή εμποδίζει τα άτομα να κατανοούν σωστά όσα βλέπουν, ακούν και γενικά αισθάνονται κι έτσι αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα στις κοινωνικές σχέσεις, την επικοινωνία και τη συμπεριφορά τους Ο σκοπός της έρευνας μας είναι να διερευνηθούν οι απόψεις των γονέων και των επαγγελματιών για τον αυτισμό. Πιο συγκεκριμένα, από την πλευρά των γονέων, να εξετάσουμε διάφορους τομείς της καθημερινότητάς τους με το αυτιστικό παιδί τους και από την πλευρά των επαγγελματιών, την άποψη τους για την εκπαιδευτική διαδικασία που ακολουθούν και την αποτελεσματικότητά της. Η μεθοδολογία που ακολουθήσαμε για τη συλλογή των στοιχείων μας είναι η ποιοτική έρευνα όπου επιλέξαμε την συνέντευξη βάθους με χρήση ημι-δομημένου δελτίου συνέντευξης με ερωτήσεις ανοικτού τύπου. Το δείγμα μας προήλθε από το νομό Ηρακλείου και ήταν 10 γονείς αυτιστικών παιδιών και εφήβων και 10 επαγγελματίες υγείας και πρόνοιας που ασχολούνται με παιδιά και εφήβους. Μερικά από τα πιο βασικά αποτελέσματά μας και από τα δύο δείγματα, ήταν: Τόσο οι επαγγελματίες όσο και οι γονείς(σε μικρότερο βαθμό) χρησιμοποιούν εναλλακτικούς τρόπους επικοινωνίας για να επικοινωνούν με τα αυτιστικά παιδιά και υπάρχει αποτελεσματικότητα στην επικοινωνία και στη κοινωνική αλληλεπίδραση. Επίσης οι επαγγελματίες χρησιμοποιούν αρκετά θεραπευτικά μέσα, με τα οποία παρατηρείται βελτίωση του παιδιού αλλά όμως όταν γίνεται σωστή αξιολόγηση των δυνατοτήτων των παιδιών και όταν και οι γονείς δείχνουν πρόθυμοι να βοηθήσουν. Οι περισσότεροι γονείς επιθυμούν το παιδί τους να μάθει να αυτοεξυπηρετείται ενώ κύρια ανησυχία τους είναι τι θα απογίνει το παιδί τους, όταν εκείνοι φύγουν από τη ζωή. Για αυτό το λόγο στο τέλος παρατίθενται οι προτάσεις μας για μια ομαλή ενσωμάτωση του αυτιστικού ατόμου στο κοινωνικό σύνολο. Μία σημαντική πρόταση για τους γονείς είναι να συμμετέχουν στη θεραπευτική διαδικασία του παιδιού τους, με τα θεραπευτικά μέσα που τους συμβουλεύουν οι επαγγελματίες. Τέλος όσον αφορά το κράτος μία πρόταση είναι η παροχή χρηματικών επιδομάτων και αύξηση των υπηρεσιών για την καλύτερη εξυπηρέτηση και διευκόλυνση στη φροντίδα των παιδιών με αυτισμό.