Μελέτη για τους λόγους που οδηγούν άτομα τρίτης ηλικίας σε ιδρύματα κλειστής περίθαλψης.

Abstract

Μέσα από τη συγκεκριμένη εργασία προσπαθούμε να ερευνήσουμε τα αίτια και τους λόγους που οδηγούν ένα άτομο τρίτης ηλικίας σε ιδρύματα κλειστής περίθαλψης . Ο εντοπισμός και η μελέτη των λόγων αυτών, ενδεχομενως να οδηγήσει διαπιστώσεις και προτάσεις για μέρτα που θα ήταν χρήσιμα προκειμένου να αποφευχθεί, όσο το δυνατόν γίνεται, η ιδρυματική φροντίδα. Το πρώτο κεφάλαιο έχει να κάνει με την ανάλυση της κατάστασης στην οποία επέρχεται το άτομο από τη στιγμή που περνάει το 65ο έτος της ηλικίας τους και κατ’ επέκταση θεωρείται πως μπαίνει στην τρίτη ηλικία. Επίσης γίνεται αναφορά στις ανάγκες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν όπως και στις σχέσεις και τον ρόλο που παίζει ο θεσμός της οικογένειας, αφού αδιαμφισβήτητα είναι ο πρωταρχικός παράγοντας που αρκετές φορές αναλαμβάνει την υποστήριξη και τη φροντίδα κάποιου μέλους της τρίτης ηλικίας που χρήζει βοηθείας . Στο δεύτερο κεφάλαιο δίνεται έμφαση στον ρόλο που έχει το κράτος πρόνοιας και στις πηγές χρηματοδότησης του όσον αφορά προγράμματα και εφαρμογές με βάση τα προβλήματα και τις ανάγκες της τρίτης ηλικίας. Επίσης μια σύντομη αναφορά σε πολιτικές πάνω στο συγκεκριμένο θέμα, ξένων ευρωπαϊκών χωρών προκαλούν έμμεσα τη σύγκριση και δίδουν προοπτικές βελτίωσης των ήδη υπαρχόντων κρατικών πολιτικών. Στο τρίτο κεφάλαιο αναφέρονται τα προγραμμάτα ανοιχτής προστασίας που εφαρμόζονται αυτή τη στιγμή για την προστασία και κάλυψη αναγκών των ηλικιωμένων. Οι δομές ανοικτού τύπου προσπαθούν να καλύψουν όσο το δυνατόν περισσότερο τις ανάγκες της τρίτης ηλικίας προκειμένου να μην παραπέμπονται σε ιδρύματα κλειστής περίθαλψης. Γίνεται λοιπόν περιγραφή των Κ.Α.Π.Η , των προγραμμάτων «Βοήθεια στο Σπίτι» , των Κ.Η.Φ.Η και μια σύντομη αναφορά για τη μονάδα κοινωνικής μέριμνας . Στο τέταρτο κεφάλαιο αναφερόμαστε στα προγράμματα κλειστής προστασίας στην Ελλάδα. Γίνεται αναφορά τις δομές που αποτελούν τον τομέα κλειστής περίθαλψης, όπως τα γηροκομεία, τα ιδρύματα μη-κερδοσκοπικού χαρακτήρα και οι ιδιωτικοί «οίκοι ευγηρίας», και στις επιπτώσεις της ιδρυματικής φροντίδας στους ηλικιωμένους. Το δεύτερο μέρος της εργασίας μας, είναι η εμπειρική έρευνα. Η κοινωνική έρευνα αποτελεί ισχυρό εργαλείο για την τεκμηρίωση των όσων έχουν προαναφερθεί στο θεωρητικό κομμάτι της εργασίας αλλά επιπλέον μέσω αυτής μπορούμε να εντοπίσουμε τις υπάρχουσες ανάγκες και να πραγματοποίησουμε απολογισμους, αξιολογήσεις, συγκρίσεις και να παρακολούθησουμε ωφέλιμες ή μη πρακτικές και μεθόδους . Η έρευνα πεδίου πραγματοποιήθηκε στο Πτωχοκομείου Ηρακλείου στην περιοχή Αϊ Γιάννη για το οποίο γίνεται μια σύντομη περιγραφή και ακολουθεί η ανάλυση των δεδομένων και τα συμπεράσματα .