Οι απόψεις των κοινωνικών λειτουργών για τη διεπαγγελματική συνεργασία μεταξύ κοινωνικών λειτουργών και νοσηλευτών/νοσηλευτριών στο χώρο του νοσοκομείου.

Abstract

Οι επαγγελματίες υγείας αναγνωρίζοντας πως η ασθένεια απαιτεί ολιστική προσέγγιση για την καλύτερη αντιμετώπιση της, αναζητούν καταφύγιο στην συνεργασία με άλλους επαγγελματίες υγείας . Το νοσοκομείο είναι ένας χώρος που συνυπάρχουν πολλές επιστημονικές ειδικότητες και η συνεργασία τους συμβάλλει στην παροχή ποιοτικής φροντίδας στους ασθενείς. Σύμφωνα με τα ελληνικά δεδομένα η διεπαγγελματική συνεργασία είναι ανεπίσημη και η απουσία γραπτής περιγραφής επαγγελματικών καθηκόντων και αρμοδιοτήτων για το προσωπικό αποτελεί κοινή πρακτική στα νοσοκομεία. Η εργασία αυτή επιχειρεί να διερευνήσει τις απόψεις των κοινωνικών λειτουργών όσον αφορά την διεπαγγελματική τους συνεργασία με τους νοσηλευτές/νοσηλεύτριες στο χώρο του νοσοκομείου. Πιο αναλυτικά η εργασία περιλαμβάνει: -Αναφορά στην δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια φροντίδα υγείας -Περιγραφή της διεπιστημονικής συνεργασίας στον τομέα υγείας -Πληροφορίες για την Κοινωνική Υπηρεσία στον χώρο του νοσοκομείου, τον ρόλος και τις αρμοδιότητες του κοινωνικού λειτουργού στο χώρο αυτό -Πληροφορίες για την Νοσηλευτική Υπηρεσία στον χώρο του νοσοκομείου, τον ρόλο και τις αρμοδιότητες του/της νοσηλευτή/νοσηλεύτριας στο νοσοκομείο -Παράθεση του σκοπού της έρευνας, της μεθοδολογίας καθώς και των αποτελεσμάτων αυτής με τα συμπεράσματα και τις προτάσεις. Η έρευνα αυτή έχει ως σκοπό τη διερεύνηση των απόψεων και της εμπειρίας που έχουν οι κοινωνικοί λειτουργοί οι οποίοι εργάζονται σε δημόσια νοσοκομεία, γενικά ή ειδικά, της Αττικής και της Κρήτης, εκτός των ψυχιατρικών, όσον αφορά στη διεπαγγελματική συνεργασία με τους νοσηλευτές/νοσηλεύτριες. Θεωρήσαμε σημαντικό να διερευνήσουμε το παραπάνω θέμα, καθώς είναι σημαντικό οι επαγγελματίες υγείας, υπό το πρίσμα της ολιστικής προσέγγισης να εγκαταλείπουν τις «δράσεις» τους ως μονάδα και να καταφεύγουν στην συνεργασία με άλλους επαγγελματίες, ξεπερνώντας έτσι το εμπόδιο της εξειδίκευσης και αντιμετωπίζοντας τον άρρωστο ολιστικά (Πανταζάκας και Μέντης, 2002). Οι επαγγελματίες υγείας μέσω της συνεργασίας τους αξιοποιούν τις γνώσεις και τις ικανότητές τους, με απώτερο στόχο την παροχή καλύτερης φροντίδας. Η συζήτηση του θέματος της διεπαγγελματικής συνεργασίας είναι ιδιαίτερα χρήσιμη στη χώρα μας, όπου δυστυχώς η λειτουργία της ομάδας υγείας δεν έχει επίσημα θεσμοθετηθεί. Αναλυτικότερα στη συγκεκριμένη έρευνα προσπαθήσαμε να διερευνήσουμε τις απόψεις των κοινωνικών λειτουργών και την εμπειρία τους, όσον αφορά στη διεπαγγελματική συνεργασία με το νοσηλευτικό προσωπικό καθώς και τα μέτρα που θεωρούν απαραίτητα να εφαρμοστούν, ώστε να διευκολυνθεί η διεπαγγελματική συνεργασία ανάμεσα στα δύο επαγγέλματα. Επίσης διερευνήθηκαν οι απόψεις τους για τα κοινά πεδία δράσης νοσηλευτών/νοσηλευτριών - κοινωνικών λειτουργών, για τις αρμοδιότητες των νοσηλευτών/νοσηλευτριών και για τις αρμοδιότητες νοσηλευτών/νοσηλευτριών και κοινωνικών λειτουργών στο πεδίο «της φροντίδας της οικογένειας του ασθενούς». Τέλος, διερευνήθηκαν οι απόψεις τους για την ύπαρξη σημείων τριβής ανάμεσα σε κοινωνικούς λειτουργούς- νοσηλευτές/νοσηλεύτριες και των αιτίων τους.