Η βίωση ως μάρτυρας ενδογονεϊκής βίας από τους Έλληνες εφήβους και μερικές από τις ψυχολογικές συνέπειές της πάνω σε αυτούς.

Abstract

Στην παρούσα εργασία μελετώνται οι ενδεχόμενες ψυχολογικές συνέπειες στους εφήβους από την βίωση περιστατικών ενδογονεϊκής βίας σύμφωνα με αναφερθείσες μαρτυρίες τους. Συγκεκριμένα, εξετάζεται η σχέση ανάμεσα στην ενδογονεϊκή βία και στα συναισθήματα απελπισίας, την ψυχολογική αστάθεια και την αυτοεκτίμηση των εφήβων. Το δείγμα μας αποτέλεσαν 200 έφηβοι, ηλικίας 16-18 ετών, από τους Δήμους Περιστερίου Αττικής και Ηρακλείου Κρήτης. Οι έφηβοι απάντησαν σε δομημένα κλειστού τύπου ερωτηματολόγια τα οποία περιείχαν τις παρακάτω κλίμακες: α) την κλίμακα τακτικών σύγκρουσης (Conflict Tactics Scale), β) την κλίμακα νεανικής απελπισίας (Hopelessness Scale), γ) την κλίμακα ψυχολογικής αστάθειας (Psychological Adjustment Scale), και δ) την κλίμακα αυτό-εκτίμησης του Rosenberg (Self-Esteem Scale). Έγιναν όλες οι απαραίτητες στατιστικές δοκιμασίες προκειμένου να ελεγχθούν η εγκυρότητα του δείγματος και η αξιοπιστία των απαντήσεων. Τα αγόρια δήλωσαν υψηλότερο βαθμό αυτό-εκτίμησης. Το υψηλό μορφωτικό επίπεδο του πατέρα φαίνεται να συμβάλλει στην ενίσχυση αυτής. Επίσης, μειωμένες μαρτυρίες περιστατικών βίας από τον πατέρα προς την μητέρα, που οι έφηβοι ανέφεραν, σχετίστηκαν με υψηλούς βαθμούς δηλωθείσας αυτό-εκτίμησης. Οι άσχημες σχέσεις των εφήβων με τους γονείς τους και οι αυξημένες μαρτυρίες περιστατικών ψυχολογικής βίας από τον πατέρα προς τη μητέρα συνδέθηκαν με υψηλούς δείκτες προβλημάτων ψυχολογικής αστάθειας. Τέλος, η βίωση πολλών περιστατικών ψυχολογικής βίας από την μητέρα προς τον πατέρα, είναι πιθανό να προκαλέσει συναισθήματα απελπισίας στους εφήβους. Οι ενδογονεϊκές συγκρούσεις που οι έφηβοι βιώνουν, ενδέχεται να επιφέρουν δυσμενείς συνέπειες για τους ίδιους και είναι δυνατόν να σχετίζονται με ποικίλα προβλήματα ψυχολογικής φύσης, όπως συναισθήματα απελπισίας, ψυχολογική αστάθεια και χαμηλή αυτό-εκτίμηση.

The current study examines the possible psychological consequences on adolescents by witnessing interparental violence, according to the referred witnesses of them. In particular, this study examines the relationship between interparental violence and the feelings of hopelessness, psychological adjustment and self-esteem, that occur on adolescents. Our sample was composed of 200 adolescents, age 16 to 18, habitants of the urban areas of Athens (municipality of Peristeri) and also from the urban areas of the island of Crete (municipality of Heraklion). The adolescents had to fill in a structured questionnaire with sections on a) conflict tactic scales, b) hopelessness scale for children, c) psychological adjustment scale and d) the Rosenberg self-esteem scale. All the necessary statistic tests were done so as to control the validity of the specific sample and also the reliability of their answers. The results indicate that male adolescents report high rates of self-esteem, which enhanced from the high level of fathers' education. Furthermore, the decreased incidents of interparental violence, that adolescents reported, related to high rates of self-esteem. The negative relationships between adolescents and their parents and also the increased incidents of witnessing psychological violence from father to mother, linked with high rates of psychological adjustment problems. Finally, the incidence of witnessing interparental violence, at a great degree is possible to provoke feelings of hopelessness on adolescents. The interparental conflicts, that adolescents witness, maybe have a strong detrimental impact on adolescents psychological states, such as: feelings of hopelessness, psychological adjustment and low self-esteem.