Αντιλήψεις των άγαμων νέων του Νομού Ηρακλείου για του θεσμό του γάμου, της οικογένειας και τη μονογονεϊκότητα.

Abstract

Η παρούσα εργασία πραγματεύεται τις αντιλήψεις των άγαμων νέων στο Ν. Ηρακλείου για το θεσμό του γάμου, της οικογένειας και της μονογονεϊκότητας και αναλύει τους παράγοντες που επηρεάζουν την πρόθεση των άγαμων νέων να παντρευτούν και να δημιουργήσουν οικογένεια. Ο πληθυσμός της έρευνας αποτελείται από 150 άγαμους νέους ενήλικες 18 έως 30 ετών, άντρες (61) και γυναίκες (89). Στο δείγμα συμπεριλήφθησαν οι νέοι που είχαν πιθανόν κάποιον σύντροφο, αλλά η σχέση τους δεν είχε ακόμη καταλήξει σε γάμο. Οι νέοι του δείγματος ήταν κατά την περίοδο της έρευνας, μόνιμοι κάτοικοι του νομού Ηρακλείου. Η συλλογή των δεδομένων έγινε με ερωτηματολόγιο που περιλαμβάνει κλειστές και ανοικτές ερωτήσεις. Πιο συγκεκριμένα, το ερωτηματολόγιο περιλαμβάνει τις εξής θεματικές ενότητες: -Κοινωνικοδημογραφικά χαρακτηριστικά του ερωτώμενου, -Χαρακτηριστικά της οικογένειας προέλευσης τους, Πρόθεση δημιουργίας δικής του οικογένειας, -Αντιλήψεις για το γάμο, Ορισμός οικογένειας, -Αντιλήψεις για τη μονογονεϊκότητα. Τα πιο βασικά αποτελέσματά ήταν πως το μεγαλύτερο ποσοστό του δείγματος επιλέγει να παντρευτεί από το να περάσει την υπόλοιπη ζωή του μόνο του με γενικό ποσοστό 68,4%, αλλά και από την επιλογή του να συνάψει γάμο (με ποσοστό 85,8%) από το να συζήσει. Επιπλέον από τα δικά μας αποτελέσματα γίνεται κατανοητό πως δεν υπάρχει ένας ενιαίος ορισμός για την οικογένεια. Από τους τέσσερις εναλλακτικούς ορισμούς της οικογένειας την πλήρη αποδοχή των ερωτώμενων είχε ο ορισμός «δυο γονείς με το παιδί/ παιδιά τους». Επίσης, όσον αφορά το θέμα της μονογονεϊκότητας φαίνεται πως η επιλογή τους να γίνουν άγαμοι γονείς εκ πεποιθήσεως καταλαμβάνει το ¼ του συνολικού ποσοστού, ενώ εφόσον υπάρχουν προϋποθέσεις όπως στήριξη από το οικογενειακό φιλικό περιβάλλον, τότε η πλειοψηφία του δείγματος απαντά θετικά με ποσοστό 54,4%. Επιπλέον, αναζητήσαμε παράγοντες που επηρεάζουν την απόφαση των νέων. Το φύλο, η ηλικία, ο τόπος διαμονής και το επίπεδο εκπαίδευσης δε φαίνεται να σχετίζονται με την πρόθεση των νέων να παντρευτούν στο μέλλον. Αντίθετα, τα βιώματα της πρώιμης οικογενειακής τους ζωής, φαίνεται να διαφοροποιούν ως ένα βαθμό την απόφασή τους. Από την άλλη μεριά το φύλο φαίνεται πως επηρεάζει τη πρόθεση του δείγματος να κάνει ένα παιδί εκτός γάμου, καθώς οι άνδρες σε καμία περίπτωση δε θα το έκαναν (52,5%), ενώ οι γυναίκες με μεγαλύτερο συνολικό ποσοστό επιλέγουν πως θα το έκαναν αν τους στήριζε η οικογένεια τους (36,4%) και αν είχαν την οικονομική άνεση να το κάνουν(35,2%). Συμπεραίνουμε, λοιπόν, πως οι νέοι επιλέγουν το γάμο ως τρόπο έκφρασης και δημιουργίας οικογένειας και η διαπίστωση αυτή επιβεβαιώνει πως η ελληνική κοινωνία παραμένει παραδοσιακή. Φαίνεται , λοιπόν, πως στη συνείδηση των νέων, ο γάμος, το συζυγικό πρότυπο οικογένειας και η γέννηση ενός παιδιού εντός γάμου παραμένουν σταθερές αναλλοίωτες αξίες. Σύμφωνα, λοιπόν, με όσα προαναφέρθηκαν η πρόθεση των νέων είναι να διατηρήσουν τις παραπάνω αξίες, χωρίς όμως να απορρίπτουν κάθε νέα μορφή οικογενειακής συμβίωσης που αποτελεί απόρροια των εκάστοτε κοινωνικών- οικονομικών- δημογραφικών εξελίξεων.