Η προαγωγή υγείας από εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης στους μαθητές σε Καλαμάτα - Ρόδο.

Abstract

Σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η διερεύνηση της εθελούσιας συνεισφοράς των καθηγητών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στην προαγωγή συμπεριφορών υγείας στους μαθητές τους δρώντας ως πρότυπα για αυτούς, χωρίς οποιαδήποτε τυπική υποχρέωση ή οποιαδήποτε επιπρόσθετη αμοιβή. Το ενδιαφέρον εστιάστηκε ιδιαίτερα στον εκκλησιαστικό τρόπο ζωής των εκπαιδευτικών καθώς έχει υποστηριχτεί ότι η θρησκευτικότητα παίζει σημαντικό ρόλο στην υιοθέτηση υγιών συμπεριφορών. Στην παρούσα μελέτη θα γίνει αρχικά μια γενική παρουσίαση βασικών εννοιών στο πρώτο κεφάλαιο όπως η υγεία, η αγωγή και προαγωγή υγείας κα. Στο δεύτερο και τρίτο κεφάλαιο γίνεται αναφορά στον ρόλο της οικογένειας και του ευρύτερου περιβάλλοντος ενώ στο τέταρτο κεφάλαιο εξετάζεται το σχολείο ως προς την καταλληλότητα του για εφαρμογή προγραμμάτων προαγωγής υγείας. Επιπλέον παρουσιάζονται τα στάδια ανάπτυξης και ο σχεδιασμός προγραμμάτων αγωγής και προαγωγής υγείας καθώς και η αξιολόγηση αυτών. Στο πέμπτο κεφάλαιο, συγκεκριμένα παρουσιάζεται η προαγωγή υγείας στην Ελλάδα, κάνοντας αναφορά στην νομοθετική ρύθμιση και δίνοντας παραδείγματα αναλυτικών προγραμμάτων για το δημοτικό. Στο έκτο κεφάλαιο, γίνεται αναφορά στην αγωγή και προαγωγή υγείας στο εξωτερικό και διάφορες έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί. Στα επόμενα κεφάλαια, που αποτελούν το εμπειρικό μέρος της μελέτης, παρουσιάζεται η μεθοδολογία της έρευνας, τα εργαλεία συλλογής δεδομένων και τη διαδικασία συλλογής των δεδομένων. Η ποσοτική έρευνα διεξήχθη στην πόλη της Καλαμάτας και στην πόλη της Ρόδου. Χρησιμοποιήθηκαν 100 εκπαιδευτικοί για την συμπλήρωση των ερωτηματολογίων. Στην συνέχεια πραγματοποιήθηκαν αναλύσεις πολλαπλής παλινδρόμησης, οι οποίες έδειξαν ότι η θρησκευτικότητα των εκπαιδευτικών είχε θετική συσχέτιση με την προαγωγή υγείας προς τους μαθητές τους. Τα ευρήματα αυτά μπορούνε να θεωρηθούν ιδιαίτερα σημαντικά για την ανάπτυξη προγραμμάτων αγωγής υγείας στα σχολεία, αλλά και την υποστήριξη της εθελοντικής προαγωγής υγείας από τους δασκάλους. Συμπερασματικά, θα μπορούσε να ειπωθεί ότι η υιοθέτηση του εκκλησιαστικού τρόπου ζωής, η κοινωνιολογική και παιδαγωγική εικόνα των εκπαιδευτικών καθώς και ορισμένες συμπεριφορές υγείας, όπως οι διατροφικές τους συνήθειες, το κάπνισμα και η σωματική άσκηση μπορούν να αποτελέσουν προγνωστικούς δείκτες για την εθελούσια από μέρους των καθηγητών διδασκαλία θεμάτων αγωγής υγείας στο σχολείο.