Το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών σε συσχέτιση με τη διατροφή.

Abstract

Το σύνδρομο των πολυκυστικών ωοθηκών είναι μια από τις πιο κοινές ενδοκρινείς διαταραχές που έχει επιπτώσεις σε περίπου 5-10% των γυναικών της αναπαραγωγικής ηλικίας. Η αιτιολογία του συνδρόμου παραμένει άγνωστη, ωστόσο σαν αίτια εμφανίσεως του έχουν συζητηθεί οι ωοθήκες, τα επινεφρίδια, ο υποθάλαμος,η υπόφυση και οι κληρονομικοί παράγοντες. Στα κλινικά χαρακτηριστικά του συνδρόμου περιλαμβάνεται η υπερτρίχωση, η παχυσαρκία, οι διαταραχές περιόδου, η αύξηση του μεγέθους των ωοθηκών και τέλος, η στειρότητα Η διάγνωση θα στηρίζεται κυρίως στο ιστορικό και την κλινική εικόνα καθώς και σε εργαστηριακά ευρήματα. Παρόλο αυτά έχοντας υπόψη τα κλινικά και ορμονικά εργαστηριακά ευρήματα, ο υπερηχογραφικός έλεγχος μπορεί να συμβάλλει στην διάγνωση του συνδρόμου. Η θεραπεία στοχεύει στην πρόκληση ωοθυλακιορρηξίας, γίνεται χρήση αντιανδρογόνων, στεροειδών και συνιστάται εξατομικευμένη δίαιτα και φυσική δραστηριότητα.Η ύπαρξη ινσουλινοαντίστασης, καθώς και η κοιλιακή παχυσαρκία, είναι δύο παράγοντες οι οποίοι καθορίζουν το σχεδιασμό της διατροφής. Αν υπάρχει ινσουλινοαντίσταση, τότε η διατροφή θα πρέπει να βασιστεί στις αρχές της διατροφής για την πρόληψη του σακχαρώδους διαβήτη. Η απώλεια βάρους και η άσκηση έχουν ευεργετική επίδραση όχι μόνο στη μείωση της ινσουλινοαντίστασης και της βελτίωσης των μεταβολικών διαταραχών, αλλά και στην έμμηνο ρύση ακόμα και στην γονιμότητα.

Being one of the most common endocrine disorders the polycystic ovary syndrome has major consequences in women during their reproductive age in overall percentage of 5-10%. Although the causes of this syndrome have been said to be various like the ovaries, adrenal glands, hypothalamus, hypophysis and hereditary factors. As for the clinical characteristics of the syndrome we can include hirsuitism, obesity, menstrual cycle disorders, the increase of ovary size and finally sterility. The diagnosis will mainly be based on both medical record and clinical condition as well as in laboratory findings. Although taking into consideration the clinical and hormone laboratory findings, an ultrasonography check may contribute to the diagnosis of the syndrome. The treatment aims at the capture of the ovarian follicle, using atiandrogens, steroids and suggested individualized diet as well as physical activity. The existence of insulin resistance along with abdominal obesity presents factors that define the planning of the diet. If there is insulin resistance then the diet should be based on the principles of diet for the prevention of diabetes mellitus. Loss weight and exercise have a major impact not only in the reduction of insulin resistance but also in the regularity of metabolism, menstrual period and even fertility.