Οι κακώσεις του θώρακα, της αυχενικής και θωρακικής μοίρας της σπονδυλικής στήλης. Η σημασία των κακώσεων αυτών στην καθημερινή ζωή.

Abstract

Μέσα στο όλο πλαίσιο της φροντίδας υγείας η φροντίδα ενός ορθοπεδικού ασθενή κατέχει ξεχωριστή θέση. Η φροντίδα του αρρώστου που νοσηλεύεται στο νοσοκομείο, σχεδιάζεται με βάση όλες τις ανάγκες του, σωματικές, ψυχικές και αναπτυξιακές, καθώς και τις ανάγκες τις οικογένειας του. Η νοσηλευτική σήμερα ακολουθεί το βιοϊατικό πρότυπο και όχι άλλα νοσηλευτικά εννοιολογικά πρότυπα. Έτσι ο άρρωστος γενικότερα και ειδικότερα ο ορθοπεδικός άρρωστος παίρνει πραγματική νοσηλευτική φροντίδα που του είναι τόσο απαραίτητη για τη διατήρηση της ακεραιότητας του ώα άτομο με βιοψυχοκοινωνική οντότητα. Η φιλοδοξία μας είναι μέσα από αυτή την εργασία να μεταδώσουμε τις πληροφορίες που συλλέξαμε στον αναγνώστη. Η εργασία αυτή τονίζει τις κεντρικές ιδέες και τις δίνει εννοιολογικά. Οι πληροφορίες που δίνονται στα κεφάλαια αρχικά επιλέχτηκαν από ξένα και ελληνικά συγγράμματα, στη συνέχεια έγινε επεξεργασία και ενοποίηση, πληρέστερη επεξήγηση όπου χρειαζόταν, απάλειψη περιττών επικαλύψεων ή λεπτομερειών και φραστική βελτίωση. Στην τωρινή τους μορφή τα κεφάλαια αυτά είναι προσιτά στον αναγνώστη και προσαρμοσμένα στις ανάγκες του. Η εργασία αυτή είναι αποτέλεσμα ομαδικής δουλειάς και φέρει σαν τίτλο: « κακώσεις θώρακος, αυχενικής και θωρακικής μοίρας της Σ.Σ. και η σημασία τους στην καθημερινή ζωή». Περιέχει 21 κεφάλαια και το καθένα από αυτά δίνει διαφορετικές πληροφορίες στον αναγνώστη σε ότι σχετίζεται με κακώσεις. Το πρώτο κεφάλαιο περιλαμβάνει την εισαγωγή. Στο δεύτερο κεφάλαιο γίνεται σύντομη αναφορά του ερειστικού συστήματος.Το τρίτο κεφάλαιο περιέχει πληροφορίες για τα οστά, αναλύοντας τα οστά του ανθρώπινου οργανισμού , τα δομικά συστατικά των οστών και οι αρθρώσεις.Στο τέταρτο κεφάλαιο γίνεται σύντομη αναφορά στο σκελετό του ανθρώπινου οργανισμού, ενώ το πέμπτο κεφαλαίο εστιάζεται στα ατυχήματα των οστών. Δίνεται εννοιολογική εξήγηση των καταγμάτων, εξαρθρημάτων και διαστρεμάτων. Ακολουθεί το έκτο κεφάλαιο που ενημερώνει τον αναγνώστη για τη φυσική εξέταση και τις διαγνώστηκες εξετάσεις .Στο έβδομο κεφάλαιο γίνεται αναφορά στη θεραπεία και τα είδη αυτής. Το όγδοο κεφάλαιο είναι αφιερωμένο στην ανατομία και φυσιολογία της Σ.Σ. στο ένατο κεφαλαίο τονίζονται οι κακώσεις της αυχενικής και θωρακικής μοίρας της ΣΣ. Ενώ στο δέκατο κεφάλαιο γίνεται αναφορά στην ανατομία και φυσιολογία του θώρακα.Το εντέκατο, δωδέκατο και δέκατο τρίτο κεφάλαιο αναφέρονται στις κακώσεις θώρακος αυχενικής και θωρακικής μοίρας της Σ.Σ. και στην αντιμετώπιση αυτών. Στο σημείο αυτό προσπαθήσαμε να κάνουμε αναφορά στις πλέον σοβαρές και συχνές παρατηρούμενες κακώσεις συνεχίζοντας το δέκατο τέταρτο κεφάλαιο είναι αφιερωμένο στη νοσηλευτική παρέμβαση σε ασθενείς με τέτοιου είδους κακώσεις. Στο δέκατο πέμπτο κεφάλαιο αναλύονται τα μέτρα πρόληψης, γιατί η πρόληψη είναι η καλύτερη θεραπεία. Το δέκατο έκτο κεφάλαιο αναφέρεται στην ψυχολογία του ασθενούς γιατί αυτού του είδους οι κακώσεις πολλές φορές αφήνουν στίγματα για όλη του τη ζωή.Το δέκατο έβδομο και δέκατο όγδοο κεφάλαιο αναφέρεται στις κακώσεις σε σχέση με την ψυχαγωγία και τις καθημερινές δραστηριότητες του ατόμου. Στο δέκατο ένατο κεφάλαιο βρίσκεται η στατιστική μελέτη για την οποία ρωτήθηκαν 100 άτομα, κάτοικοι του νομού ηρακλείου. Οι απαντήσεις τους επεξεργάστηκαν και παραστήθηκαν σε διαγράμματα. Στη συνέχεια ακολουθεί το εικοστό κεφάλαιο με τα συμπεράσματα της μελέτης και το εικοστό πρώτο στο οποίο αναφέρεται η βιβλιογραφία, η οποία χρησιμοποιήθηκε για τη δημιουργία αυτής της εργασίας. Ο σκοπός αυτής της εργασίας είναι η μετάδοση των πληροφοριών και το κλίμα για τα προβλήματα του θώρακα της αυχενικής και θωρακικής μοίρας Σ.Σ. και την αντιμετώπιση αυτών. Να ενημερώσει για τις εξελίξεις και την πρόληψη τον αναγνώστη. Γιατί από μόνη της η εκσυγχρονισμένη πληροφοριοδότης είναι μια τεχνική συνταγή που μπορεί να επιδεινώσει το πρόβλημα. Αντίθετα, η σωστή παιδεία είναι απελευθέρωση από καθετί ΄΄ έτοιμο ΄΄ ή αποδέσμευση του μεγάλου δυναμικού που έχει κάθε άνθρωπος να σκέφτεται ελεύθερα, να κρίνει, να δημιουργεί σαν άτομο και πολύ περισσότερο σαν οργανικό μέλος ενός συνόλου. Επιστήμη δεν είναι να μαθαίνουμε ότι κάποιος άλλος ξέρει, είναι να μαθαίνουμε πώς να προχωρούμε από την κάθε προσωρινή αλήθεια στην μελλοντική πως «να σηκώνουμε τον ήλιο» διαρκώς λίγο ψηλότερα.