Στάση σπουδαστών επαγγελμάτων υγείας και πρόνοιας απέναντι στη δωρεά οργάνων.

Abstract

Είναι γεγονός ότι η δωρεά οργάνων έχει αποτελέσει σημείο τριβής, συζητήσεων και διαφωνιών εδώ και πολλά χρόνια. Πολλά ερωτήματα παραμένουν εστία προβληματισμού : ποια όργανα μεταμοσχεύονται; έχει κάποιος το δικαίωμα να δωρίζει τα όργανά του είναι ηθικό να γίνει δότης εν ζωή ή μετά θάνατον; Ο εγκεφαλικός θάνατος ταυτίζεται με τον οριστικό θάνατο του ανθρώπου; Τα ισχύοντα κριτήρια του εγκεφαλικού θανάτου είναι ορθά και κυρίως, εφαρμόζονται στην κλινική πράξη; Είναι πάντοτε ανιδιοτελής ως θα έπρεπε η δωρεά οργάνων ή αποτελεί πεδίο αγοραπωλησίας; Σκοπός της παρούσας πτυχιακής είναι η απάντηση των παραπάνω ερωτημάτων, υπό το πρίσμα ηθικών, ιατρικών και κοινωνιολογικών παραμέτρων που τα χαρακτηρίζουν. Θα επιχειρηθεί να παρουσιαστούν τα δεδομένα από την εκτενή ανασκόπηση της βιβλιογραφίας, ούτως ώστε να τεκμηριωθεί κάθε απάντηση. Η εργασία αυτή στοχεύει, επίσης, να εκτιμήσει το επίπεδο ενημέρωσης των σπουδαστών επαγγελμάτων υγείας των αυριανών «διαχειριστών» του ζητήματος και να αποτυπώσει τη συνολική στάση τους, προτείνοντας παράλληλα μέτρα για βελτιστοποίηση. Το αυξημένο επίπεδο ενημέρωσης και ευαισθητοποίηση των ατόμων αποτελούν εχέγγυα για την αισιόδοξη και γόνιμη προοπτικής της διαδικασίας δωρεάς οργάνων. Σε επίπεδο καθαρά κλινικό, θα γίνει παρουσίαση της προεγχειρητικής, διεγχειρητικής και μετεγχειρητικής παρέμβασης του νοσηλευτικού προσωπικού σε ασθενείς που πρόκειται να υποβληθούν σε μεταμόσχευση.