Συσχέτιση μεταξύ της συμμόρφωσης στη μεσογειακή διατροφής και της διατροφικής γνώσης στους εργαζόμενους του τμήματος Διατροφής και Διαιτολογίας του ΤΕΙ Κρήτης

Abstract

Εισαγωγή: Παρά τη χρήση της διατροφικής εκπαίδευσης ως μέσο βελτίωσης της διατροφής, πολλές μελέτες απέτυχαν να δείξουν σημαντικές συσχετίσεις μεταξύ διατροφικής γνώσης και συμπεριφοράς. Το υψηλό ποσοστό παχυσαρκίας στον Ελληνικό πληθυσμό μαρτυρά ότι, αν και το επιπέδου των διατροφικών γνώσεων έχει αυξηθεί, ωστόσο δε συνδέεται πάντα με την εφαρμογή ενός υγιούς διατροφικού προτύπου. Σκοπός της παρούσας πτυχιακής ήταν η διερεύνηση της σχέσης μεταξύ της συμμόρφωσης στη Μεσογειακή Διατροφή και της διατροφικής γνώσης στους εργαζομένους στο Τμήμα Διατροφής και Διαιτολογίας του ΤΕΙ Κρήτης. Μέθοδοι: Το διοικητικό και διδακτικό προσωπικό του Τμήματος (ακαδημαϊκό έτος 2011-2012) κλήθηκε να συμμετέχει (47 άτομα, εκ των οποίων 17 άνδρες και 30 γυναίκες), ηλικίας 25-64 ετών, συμπληρώνοντας ένα ερωτηματολόγιο διατροφικών γνώσεων και ένα ερωτηματολόγιο συμμόρφωσης στη Μεσογειακή διατροφή (Mediterranean Diet Score). Η βαθμολογία κάθε ερωτηματολογίου αναλύθηκε βάσει πρότυπης βιβλιογραφίας και τα αποτελέσματα αξιολογήθηκαν μέσω του προγράμματος SPSS (έκδοση 17.0). Αποτελέσματα: Μεταξύ των δύο φύλων, οι γυναίκες φάνηκαν να έχουν περισσότερο την ευθύνη της αγοράς (80% έναντι 20% αντίστοιχα, p = 0.20) και της παρασκευής τροφίμων (60% έναντι 40%, p = 0.015). Μόνο ένα άτομο βρέθηκε με χαμηλή συμμόρφωση στη Μεσογειακή Διατροφή, ενώ στο σύνολο (78%) παρατηρήθηκε μέτρια συμμόρφωση. Η διατροφική γνώση σχετικά με τον κίνδυνο ασθενειών παρουσίασε θετική συσχέτιση με τη συμμόρφωση στη Μεσογειακή Διατροφή (r = 0.363, p = 0.012), ιδιαίτερα ως προς την πρόσληψη φρούτων και λαχανικών. Αύξηση της γνώσης στην ομάδα των ατόμων με επαγγελματικά προσόντα Διατροφής συνδέθηκε με αύξηση στην πρόσληψη δημητριακών ολικής άλεσης (p=0.004) και περιορισμό της πρόσληψης γαλακτοκομικών με πλήρη λιπαρά (p=0.008), ενώ για την ομάδα χωρίς διατροφικά προσόντα οριακά θετική ήταν η σχέση με την πρόσληψη οσπρίων (p=0.049). Συμπέρασμα: Η υψηλή διατροφική γνώση δε φάνηκε να συνδέεται αντίστοιχα με υψηλού βαθμού τήρηση του συνόλου της Μεσογειακής Διατροφής. Ενδεχομένως, η εφαρμογή ενός προγράμματος διατροφικής εκπαίδευσης στο προσωπικό που δε σχετίζεται επαγγελματικά με τη Διατροφή να ήταν σε θέση να βελτιώσει τη συμμόρφωση στο προσιτό λόγω γεωγραφικής περιοχής Μεσογειακό πρότυπο. Ωστόσο, η σχετικά μέτρια συμμόρφωση ακόμη και στην περίπτωση των ατόμων που έχουν υψηλές γνώσεις μπορεί να συνδέεται με τις δυσκολίες εφαρμογής του προτύπου λόγω σύγχρονων ρυθμών ζωής και διαθεσιμότητας προϊόντων.

Introduction: Despite the use of Nutrition Education as an dietary habits’ improvement mean, many studies have failed to show significant associations between nutritional knowledge and dietary behavior. The high rate of obesity in Greece proves that, although there is an increase in nutritional knowledge, however this is not always related to a healthy dietary pattern. Aim of this thesis was the investigation of the relationship between the adherence to the Mediterranean diet and the nutrition knowledge in the employees of the department of Nutrition and Dietetics of TEI of Crete. Methods: All the administrative and teaching staff of the Department (academic year 2011 -2012) was invited to participate (47 people, that is 17 men and 30 women), aged 25-64 years, by completing a questionnaire assessing nutritional knowledge and the Mediterranean Diet Score. Each score was evaluated under standard literature and the results were analysed by SPSS (release 17.0). Results: Between sex groups, women were found to take more often over food shopping (80% vs. 20% respectively, p = 0.20) and preparation (60% vs. 40%, p = 0.015). Only 1 person presented low adherence to Mediterranean diet, with the majority of the sample having moderate compliance (78% had scores between 21-35 units). Nutrition knowledge regarding the risk of disease was found to be positively associated with adherence to Mediterranean diet (r = 0.363, p = 0.012), especially for fruits and vegetables. Subjects who had professional nutritional qualifications presented statistically higher consumption of whole-grain foods (p = 0.004) and simultaneously lower intake of full-fat dairy products (p = 0.008), while in the other group increase in nutritional knowledge was linked to a borderline higher intake of legumes (p = 0.049). Conclusion: The increased nutritional knowledge was not found in this attempt to be associated to a higher degree of adherence to Mediterranean diet. The implementation of a nutritional educational programme on the non nutrition-related staff might be able to improve adherence to the accessible due to the terrain, Mediterranean dietary pattern. However, the moderate compliance even in high nutrition knowledge scorers may be linked to difficulties due to modern lifestyle and availability of products.