Triage στις μαζικές καταστροφές. Αξιολόγηση και προώθηση των περιστατικών. Η σύγχρονη αντίληψη των νοσηλευτών.

Abstract

Ο όρος μαζική καταστροφή προσδιορίζει μια κατάσταση επείγουσας ανάγκης, κατά την οποία αναστατώνεται απροσδόκητα η καθημερινή ζωή. Η κατάσταση αυτή δημιουργεί για τον πληθυσμό ανάγκες προστασίας, ιατρικής περίθαλψης, κοινωνικής υποστήριξης και άλλων διευκολύνσεων που είναι απαραίτητες για την επιβίωσή του. Για τον ιατρικό χώρο καταστροφή σημαίνει συμφορά με πολλά θύματα, είτε λόγω φυσικών αιτιών, είτε λόγω αιτιών που έχουν σχέση με την τεχνολογική εξέλιξη και την συμπεριφορά του ανθρώπου. Η τύχη των θυμάτων καθορίζεται σε σημαντικό βαθμό από την ετοιμότητα των Κρατικών Υπηρεσιών και την επάρκεια σε υλικοτεχνικό εξοπλισμό και εξαρτάται απόλυτα από την «συμπεριφορά υγείας» του πληθυσμού. Οι καταστροφές δημιουργούν προβλήματα υγείας, που άλλα είναι κοινά σε κάθε είδος καταστροφής και άλλα εξειδικευμένα κατά περίπτωση. Στην πρώτη ομάδα ανήκουν τα προβλήματα υγείας που οφείλονται στις κλιματολογικές συνθήκες, στις μεταδοτικές νόσους, στη μετακίνηση του πληθυσμού, στη κακή διατροφή, και στην ψυχοκοινωνική αναστάτωση. Στην ομάδα των εξειδικευμένων προβλημάτων υγείας ανήκουν η άμεση και σωστή διαλογή μεγάλου αριθμού τραυματιών, η περίθαλψή τους, η φροντίδα των νεκρών κ.ά. Η ιατρική των καταστροφών έχει ως αντικείμενο την παροχή ιατρικών υπηρεσιών σε ομάδες ατόμων που είναι θύματα μιας καταστροφής, τόσο στον τομέα της περίθαλψης, όσο και στον τομέα της προστασίας της Δημόσιας Υγείας. Τα σημαντικότερα υγειονομικά προβλήματα που δημιουργούνται στις καταστροφές, η αντιμετώπιση των οποίων απαιτεί άμεση και αποτελεσματική επέμβαση, περιλαμβάνουν: Νεκρούς και τραυματίες Μεταδοτικές ασθένειες Ψυχοκοινωνικές αντιδράσεις του πληθυσμού Προβλήματα διατροφής και στέγασης Μαζικές μετακινήσεις του πληθυσμού. Οποιαδήποτε και αν είναι η αιτία μιας μαζικής καταστροφής, η αντιμετώπισή της απαιτεί προσωπικό με υψηλό βαθμό εκπαίδευσης, εμπειρία και απόλυτη συναίσθηση των κινδύνων που εγκυμονούνται. Με στόχο να μειωθούν οι επιπτώσεις των καταστροφών στον πλανήτη μας, η γενική συνέλευση του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών αποφάσισε να καθορίσει την δεκαετία 1990-2000 ως «Διεθνή δεκαετία για την μείωση των Μαζικών Καταστροφών». Η απόφαση αυτή αποκτά ιδιαίτερη σημασία, γιατί οι Θεομηνίες και η παράλογη εκμετάλλευση του φυσικού περιβάλλοντος, τείνουν να μετατρέψουν την υδρόγειο σε νεκρό πλανήτη. Το σημαντικότερο όμως είναι, ότι συνειδητοποιήθηκε πλέον η ανάγκη, να δοθεί προτεραιότητα κυρίως στην πρόληψη και όχι στην αποκατάσταση των ζημιών. Από πλευράς δομής η εργασία χωρίζεται σε 4 μέρη. Στο πρώτο μέρος γίνει μια αδρή αναφορά στα διάφορα αίτια, που προκαλούν μαζικές καταστροφές. Το δεύτερο μέρος αναφέρεται στο TRIAGE σε μαζικές καταστροφές. Στο τρίτο μέρος περιγράφονται τα προβλήματα δημόσιας υγείας και τις διάφορες ψυχοκοινωνικές επιπτώσεις ενώ στο τέταρτο μέρος παρουσιάζεται το ερευνητικό κομμάτι της εργασίας .