Μεταμοσχεύσεις οργάνων. Λογική και προκατάληψη.

Abstract

Οι αρχαίοι Έλληνες πρωτοπόροι στην αντιμετώπιση των ασθενειών και βάζοντας τις βάσεις της Ιατρικής επιστήμης, ήταν αυτοί που μπόρεσαν να διανοηθούν την αντικατάσταση μερών του ανθρωπίνου σώματος με μέλη άλλων οργανισμών. Έτσι ιστορικά εμφανίζεται η ιδέα της «Μεταμόσχευσης» οργάνων. Μέχρι τις μέρες μας η εξέλιξη αυτή σημείωσε αλματώδη πρόοδο με αποτέλεσμα την αντιμετώπιση των περισσοτέρων από αυτές. Η δυνατότητα αντικατάστασης ζωτικών οργάνων που εμφανίζουν τελικό στάδιο νόσου, με άλλα υγιή, αποτελεί την μεγαλύτερη κατάκτηση του αιώνα μας. Ένας τρόπος που ποτέ δεν αντιμετωπίστηκε ως τώρα σαν μέθοδος εκλογής, ίασης υποκείμενων νόσων. Παρόλα αυτά η Μεταμόσχευση οργάνων στις μέρες μας βρίσκει μεγάλη πρακτική εφαρμογή χαρίζοντας ζωή σε χιλιάδες ασθενείς που μεταμοσχεύονται. Για να μπορέσουν όμως να αντιμετωπιστούν όλα τα περιστατικά που χρήζουν αντικατάστασης οργάνων, είναι απαραίτητο να ενεργοποιηθούν τα ανθρωπιστικά χαρακτηριστικά των κοινωνιών μας. Η έλλειψη οργάνων αποτελεί το υπ αριθμόν ένα πρόβλημα σήμερα χιλιάδων ανθρώπων, οι οποίοι παραμένουν σε λίστες περιμένοντας την προσφορά ζωής από τους συνανθρώπους τους. Οι ηθικές, θρησκειολογικές, και πολιτισμικές αντιλήψεις των ανθρώπων όμως, πολλές φορές εμποδίζουν το αυτονόητο, με αποτέλεσμα αβάσιμοι και αστήρικτοι φόβοι να αποτρέπουν την δωρεά οργάνων από άτομα που ποτέ δεν πρόκειται στο μέλλον να τους φανούν χρήσιμα, σε αντίθεση με τους λήπτες που τους δίνει το δικαίωμα στο όνειρο. Έτσι θεωρείται απαραίτητο να ξεκινήσει άμεσα καμπάνια ενημέρωσης των πολιτών σχετικά με αυτό το μεγάλο δώρο που μπορεί να χαρίζει κατά περίπτωση ο ένας άνθρωπος στον συνάνθρωπό του.