Ευθανασία, στάση και αντίληψη των νοσηλευτών.

Abstract

Η νομοθεσία γύρω από την ευθανασία αποτελεί μείζον θέμα πολιτικής υγείας των τελευταίων ετών. Σκοπός της μελέτης ήταν η διερεύνηση της στάσης και των πεποιθήσεων νοσηλευτικού προσωπικού διαφόρων κλινικών (ΜΕΘ-ΜΕΠΚ και ΧΟΓΚ- ΠΟΓΚ με ΩΡΛ -ΟΦΘ ως ομάδα «ελέγχου») απέναντι στην παθητική ευθανασία συγκριτικά με τον γενικό Ελληνικό και Ευρωπαϊκό πληθυσμό. Η λέξη ευθανασία είναι αντιδάνειο από την Αγγλική του όρου ‘’euthanasia’’, ο οποίος είναι δάνειο, από την Ελληνική, της λέξης ευθανασία, που σημαίνει καλός, ήρεμος, ανώδυνος θάνατος και αποτελεί κανονικό παράγωγο του επιθέτου «ευθάνατος» (αυτός που πεθαίνει εύκολα, καλά, ωραία). Ο όρος ευθανασία, με την έννοια που χρησιμοποιείται σήμερα, διεθνώς, σημαίνει την πράξη ή την παράληψη πράξης, που προκαλεί καίριο θάνατο του αρρώστου, πάσχοντος από ανίατη επώδυνη ασθένεια, για ανθρωπιστικούς λόγους.