Διατροφική παρέμβαση και εργομετρική αξιολόγηση αθλητών πυγμαχίας.

Abstract

Σκοπός της έρευνας ήταν να εξεταστεί το κατά πόσο η διατροφική παρέμβαση μπορεί να ανάγει την αθλητική απόδοση. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε 8 εθελοντές άνδρες πυγμάχους, οι οποίοι ήταν ερασιτεχνικού επιπέδου και δεν λάμβαναν μέρος σε αγώνες. Οι αθλητές χωρίστηκαν σε δυο ισόποσες ομάδες, ομάδα παρέμβασης (Α’ ομάδα) και ομάδα ελέγχου (Β’ ομάδα). Στην Α’ ομάδα δόθηκε πλήρες διαιτολόγιο, διάρκειας τριών εβδομάδων και η Β’ ομάδα ακολουθούσε τις διατροφικές συνήθειες που είχε μέχρι την έναρξη της έρευνας. Ακριβώς πριν και μετά την διατροφική παρέμβαση όλοι οι αθλητές πραγματοποίησαν σωματομετρικές (βάρος, ύψος, λιπομέτρηση και σωματότυπος) και εργομετρικές μετρήσεις (ευλυγισία, υπομέγιστο αερόβιο τεστ (W170), μέγιστο αερόβιο εξαντλητικό τεστ (VO2max), τεστ ταχυδύναμης για άνω και κάτω άκρα, δύναμη άνω άκρων, κορμού και κορμού-κάτω άκρων και wingate τεστ). Από τα αποτελέσματα φάνηκε ότι στα άτομα της Α’ ομάδας υπήρξε αύξηση του VO2max, της δύναμης των άνω άκρων και της άλιπης μάζας σώματος, με ταυτόχρονη μείωση του ποσοστού του σωματικού λίπους. Συνοπτικά η έρευνα έδειξε ότι η συγκεκριμένη διατροφή που ακολούθησε η ομάδα παρέμβασης μπορεί να προάγει την αθλητική απόδοση, υπογραμμίζοντας ότι πρέπει να πραγματοποιηθούν κι άλλες έρευνες πάνω στο συγκεκριμένο θέμα, για την ταυτοποίηση αυτού του αποτελέσματος.

The purpose of this study was to examine whether the dietary intervention may increase the athletic performance in 3 weeks duration. Eight healthy males, amateur boxers, volunteered to participate at the study. During the study all the subjects agreed not to participate in any competitions. The athletes were divided into two equal groups, the intervention group A and control group B. To the first group 3 weeks nutrition diet, according to the recommendation for healthy nutrition, was given to each of the participant. Instead the second group followed the eating habits that each of the participants used to had before the investigation. Immediately before and after dietary intervention all athletes made anthropometric (weight, height, fat measurement and body type) and ergo-metric measurements (flexibility, submaximal aerobic test (W170), maximum aerobic exhaustion test (VO2max), sprint tests for upper and lower extremities, power of the upper limbs, trunk and trunk-leg and wingate test). The results showed that individuals of the A group was increased VO2max, strength of upper extremities, and lean body mass while a reduction of body fat percentage was observed. In summary, the survey showed that the specific diet that followed the intervention group can enhance the athletic performance. According to the results further investigations should be done to identify the effects in a longer period of time.