Η αντίστροφη επιδημιολογία σε αιμοκαθαιρούμενους ασθενείς.

Abstract

Υπόβαθρο: Οι κλασικοί παράγοντες κινδύνου όπως παχυσαρκία, υψηλή αρτηριακή πίεση, δυσλιπιδαιµία, φαίνεται να µην ισχύουν σε άτοµα που µπορεί να αναπτύξουν φλεγµονή και δυσθρεψία λόγω µιας πάθησης. Παρόµοια φαίνεται να είναι και η σχέση αυτή στους αιµοκαθαιρόµενους ασθενείς Μεθοδολογία - Σκοπός: Αναζήτηση βιβλιογραφίας και διερεύνηση της πραγµατικής επίδρασης των παραγόντων αυτών και της βιολογικής εξήγησης τους. Συµπεράµατα: Στο σύνολο της ανασκόπησης φαίνεται ότι η αντίστροφη επιδηµιολογία ισχύει, αλλά όχι καθολικά. Η ηλικία, η ύπαρξη φλεγµονής και δυσθρεψίας, ήταν οι κυριότεροι τροποποιητικοί παράγοντες του φαινοµένου. Μεγαλύτερη σηµασία για την επιβίωση των ασθενών έχει η διατήρηση καλής θρέψης, βάρους, λιπώδη και µυϊκού ιστού, χοληστερόλης, και αρτηριακής πίεσης. Η µείωση τους επιβαρύνει ή δεν επηρεάζει την επιβίωση των ασθενών. Η αδυναµία δηµιουργίας ή ο µικρός αριθµός κλινικών δοκιµών καθιστά δύσκολο την εξαγωγή ασφαλών συµπερασµάτων ποιοι είναι τελικά σε κίνδυνοκαι ποιοι όχι.

Background: The classical risk factors such as obesity, hypertension, dyslipidemia, appear not to apply to individuals whodevelop inflammation and malnutrition. Similar seems to be the relationship inhemodialysis patients Methodology - Purpose:Α literature research of the real impact of these factors and their biological explanation. Conclusion: In general, throughout the review seems that the reverse epidemiology exists, but no in all cases. Age , the presence of inflammation and malnutrition were the main factors modifying the phenomenon. maintaining good nutrition , weight , fat and muscle tissue , cholesterol , and blood pressure are of great importance for the patients’ survival. The reduction of those factors either burden or do not affect their survival. The impossibility to start or the small number of clinical trials makes it difficult to draw firm conclusions what is ultimately at stake and what not.