Συγχρονισμός απομακρυσμένων εταίρων κατά τη διάρκεια μιας μουσικής σύμπραξης με τεχνολογίες νέφους.

Abstract

Τα τελευταία χρόνια οι μουσικοί εξερευνούν τρόπους συνεργασίας με απομακρυσμένα άτομα απ’ όλο τον κόσμο. Ενώ υπάρχουν οι απαραίτητες υποδομές και υπάρχοντα συστήματα διαδικτυακής μουσικής εκτέλεσης, αυτά κάποιες φορές είναι περίπλοκα και απαιτούν την χρήση περαιτέρω εξοπλισμού π.χ. διακομιστών. H παρούσα πτυχιακή εργασία εστιάζει στην συνεργατική σύνθεση μουσικής με χρήση των αναδυόμενων τεχνολογιών νέφους. Μελετώνται βασικά γνωστικά αντικείμενα της επιστήμης των υπολογιστών όπως συνεργατική εκτέλεση καθηκόντων και υπολογιστική νέφους. Σημαντικό σημείο βέβαια της μελέτης είναι οι ψηφιακές αναπαραστάσεις για εικονικές ομάδες που εκτελούν εικονική εργασία. Βάση των θεωριών αυτών, και την χρήση σχετικών βιβλιοθηκών μουσικής σύνθεσης και εργαλείων νέφους, αναπτύχθηκε ένα σύστημα συνεργατικής σύνθεσης μουσικής που επιτρέπει την σύμπραξη δυο η περισσότερων εταίρων. Η σύμπραξη λαμβάνει μέρος σε εικονικό χώρο, χρησιμοποιώντας τις διάφορες ψηφιακές αναπαραστάσεις της εφαρμογής. Ο συγχρονισμός των εταίρων γίνεται καθολικά με την χρήση διασυνοριακών τεχνουργημάτων.

In recent years musicians have been exploring ways to collaborate with remote people around the globe. Although there is proper infrastructure and existing networked music performance projects they turn out to be too complicated for novice users to utilize and require additionally equipment i.e. servers. This thesis focuses on collaborative music composition with the use of emerging cloud technologies. Two disciplines of computer science are being considered, Computer – Supported Cooperative Work and Cloud Computing. Another important point of this study is the use of digital representations by virtual teams which are performing virtual work. Based on these theories, with the use of relevant music composition and cloud libraries a collaborative music composition system is developed that enables the involvement of two or more partners. The partnership takes place in virtual space, using various digital representations of the application. The synchronization of the partners takes place explicitly with the use of boundary artifacts.