Εκτίμηση κατάστασης θρέψης ασθενών με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια που υποβάλλονται σε αιμοκάθαρση στο νομό Λασιθίου.

Abstract

Οι ασθενείς με χρόνια νεφρική ανεπάρκεια σε αιμοκάθαρση αποτελούν μία πληθυσμιακή ομάδα που αντιμετωπίζει ιδιαίτερα μεταβολικά προβλήματα εξαιτίας της πάθησης και των επιπτώσεων της αιμοκάθαρσης. Αυτά τα μεταβολικά προβλήματα μπορούν εύκολα να οδηγήσουν τους ασθενείς αυτούς σε υποθρεψία έως και καχεξία. Η παρούσα μελέτη είχε ως σκοπό τη διερεύνηση της κατάστασης θρέψης των υπό αιμοκάθαρση ασθενών του νομού Λασιθίου και την ανάλυση του κινδύνου που διατρέχουν για υποθρεψία. Η έρευνα έγινε σε όλους τους υπό αιμοκάθαρση ασθενείς του νομού Λασιθίου, οι οποίοι τη χρονική περίοδο της διεξαγωγής της μελέτης ήταν 54, με ανάλυση σύστασης σώματος με βιοηλεκτρική αγωγιμότητα (ΒΙΑ, AKERN- STA), μέτρηση περιμέτρου μυικής μάζας μεσοβραχίου, βιοχημικές εξετάσεις αίματος, σταθμισμένο ερωτηματολόγιο ΜΝΑ, φυσική εξέταση από τον ιατρό και λήψη διαιτητικών ανακλήσεων 24ώρου. Επιπρόσθετα, για περαιτέρω αξιολόγηση ελήφθησαν στοιχεία από το φάκελο των ασθενών σχετικά με συνυπάρχουσες ασθένειες, οικογενειακό ιστορικό, φαρμακευτική αγωγή, ενώ συμπληρώθηκε και ερωτηματολόγιο που αφορούσε τις συνήθειες ζωής των ασθενών αυτών. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι σύμφωνα με όλες τις μεθόδους, ένα ποσοστό 20% (κατά μέσο όρο) των ασθενών (ελαφρά διαφορετικό ανάλογα με τη μέθοδο) παρουσιάζει υποθρεψία, ενώ εκδηλώνεται γενικότερη τάση του συγκεκριμένου πληθυσμού προς αυτήν την κατεύθυνση. Από τις βιοχημικές εξετάσεις παρουσιάστηκε ότι υπάρχουν αποκλίσεις, εξαιτίας αναπόφευκτων σφαλμάτων, είτε λόγω της υδατικής φάσης (αραίωση από την κατακράτηση υγρών), είτε λόγω μεταβολικών διαταραχών της πάθησης. Ωστόσο, φαίνεται να δίνουν χρήσιμα αποτελέσματα, με ακριβέστερο δείκτη την αλβουμίνη ορού. Η περίμετρος μυικής μάζας μεσοβραχίου δεν αποδείχθηκε εύχρηστη μέθοδος για την αξιολόγηση της κατάστασης θρέψης των ασθενών αυτών. Το σκορ ΜΝΑ αποδείχθηκε εύχρηστο και ικανοποιητικής ακρίβειας εργαλείο, το οποίο δεν απαιτεί μεγάλη εξειδίκευση. Από τη φυσική εξέταση παρουσιάστηκε πρωτεϊνική υποθρεψία. Η μέθοδος αυτή, όμως, δεν είναι απόλυτα ακριβής, ενώ απαιτεί εμπειρία. Από την ανάλυση σύστασης σώματος με τη μέθοδο της βιοηλεκτρικής αγωγιμότητας (ΒΙΑ) εμφανίστηκε, σε ποσοστό 26,6%, οι ασθενείς αυτοί να έχουν προβλήματα θρέψης. Συγκριτικά μεταξύ των μεθόδων, παρατηρήθηκε πληρέστερη εικόνα να αποδίδει η ανάλυση σύστασης σώματος με τη χρήση βιοηλεκτρικής αγωγιμότητας και ειδικά το ΄΄RXc graph΄΄, ενώ η γωνία φάσης εμφανίστηκε ως εξαιρετικός μεμονωμένος δείκτης. Τα αποτελέσματα της μεθόδου συμφωνούσαν περισσότερο με των υπόλοιπων μεθόδων. Επιπρόσθετα, παρατηρήθηκε καλύτερη κατάσταση θρέψης και κλινική εικόνα των ασθενών που είχαν πρόσληψη λευκωμάτων 1,1 g/ kg ιδανικού σωματικού βάρους/ ημέρα ή περισσότερο και πρόσληψη ενέργειας 35-40 kcal/ kg ιδανικού σωματικού βάρους/ ημέρα. Τέλος, παρουσιάστηκε θετική συσχέτιση της αύξησης της φυσικής δραστηριότητας με την κατάσταση θρέψης και την κλινική εικόνα των ασθενών, όπως εκτιμήθηκε από όλες τις μεθόδους.

Patients with chronic renal failure, in dialysis, constitute a demographic team that faces particular metabolic problems because of their disease and the repercussions of dialysis. These metabolic problems can easily lead these patients to malnutrition or even cachexia. The present study aimed to verify the nutritional status of the dialysis patients at the province of Lasithi and analyze their risk of malnutrition. The research was carried out in all the dialysis patients at the province of Lasithi, who at the time period that the research was conducted were 54, using body composition analysis with bioelectrical impedance analysis (BIA, AKERN - STA); measurement of mid upper arm muscle circumference; biochemical examinations of blood; Mini nutritional assessment (MNA) questionnaire; physical examination from the doctor, and reception of 24-hour food recall. Besides, for further evaluation imformation was extracted from the patient's files regarding coexisting illnesses, familial medical background, pharmaceutical treatment, while a questionnaire that concerned the life habits of these patients was accompanied. The results showed that according to the above mentioned methods, a percentage of patients with a small variance in each method (20% on average) presents malnutrition, while a more general tendency is expressed in this population to that direction. The use of biochemical examinations presented that divergences exist because of inevitable faults, because of rarefaction from the detention of liquids or because of metabolic disturbances of their disease. However, biochemical examination gave useful results, with the more precise indicator being serum albumin. The mid upper arm muscle circumference was not proved as a useful method for the evaluation of nutritional status of these patients. The MNA result was proved to be functional and precise tool that does not require specialisation. From the physical examination appeared to exist protein malnutrition; the method is not absolutely precise, while it requires experience. From the body composition analysis with the method of bioelectrical impedance analysis (BIA) it appeared 26,6% of these patients to be malnutritioned. Comparing between the methods, it was observed a more complete picture from the body composition analysis with the use of BIA and specifically from the RXc graph, while the phase angle appeared to be the most surrogate single marker. The results of this method agreed more with the other methods. Besides, the patients that had intake 1,1 g/ kg ideal body weight/ day or more of protein and 35-40 kcal / kg ideal body weight/ day of energy, appeared to be at better nutritional status and have better clinical status. Finally, there was a strong positive correlation of natural activity with the nutritional and the clinical status of patients as these were recorded by all the methods.