Εγκυμοσύνη: παράγοντες που επηρεάζουν την ομαλή πορεία της εγκυμοσύνης και διατροφικές συνήθειες.

Abstract

Η εγκυμοσύνη είναι η πιο όμορφη στιγμή στη ζωή μιας γυναίκας. Η απόκτηση μωρού είναι κάτι θαυμάσιο και η πραγματοποίησή του μπορεί να θεωρηθεί ως ένα από τα πιο αξιόλογα γεγονότα της ζωής του ανθρώπου. Συνεπώς, όλοι εκείνοι που έχουν σχέση με τη μέλλουσα μητέρα θέλουν να είναι σίγουροι ότι θα βρίσκεται στην καλύτερη σωματική και ψυχική υγεία, έτσι ώστε να είναι σε θέση να φέρει στον κόσμο χωρίς κίνδυνο ένα υγιές μωρό. Η κύηση αποτελεί τη σημαντικότερη φάση της διαιώνισης του ανθρώπου. Στους εννέα μήνες που διαρκεί, ξετυλίγεται πολύ γρήγορα το νήμα των εκατομμυρίων ετών της εξέλιξης του ανθρώπινου είδους. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και με μηχανισμούς που ακόμα δεν είναι γνωστοί, καθορίζεται ποιοί χαρακτήρες θα εμφανιστούν στο νέο οργανισμό και ποιοί όχι. Η διατροφή είναι ένας από τους πιο καθοριστικούς παράγοντες για την εμφάνιση ή την καταστολή των χαρακτήρων που είναι γραμμένοι στο γενετικό κώδικα. Η σημασία της καλής διατροφής της μητέρας (κατά συνέπεια και του εμβρύου)κατά την κύηση έχει αναγνωριστεί εδώ και πολλά χρόνια, αλλά οι νεότερες γνώσεις και οι έρευνες είναι πολλές και εντυπωσιακές. Η καθυστέρηση της ενδομήτριας ανάπτυξης του εμβρύου συνδέεται με αυξημένο περιγεννητικό κίνδυνο για νοσηρά συμβάντα ή και θάνατο. Πρόσφατες επιστημονικές μελέτες δείχνουν ότι μερικά από τα σοβαρότερα νοσήματα στη μετέπειτα ζωή του ανθρώπου ( υπέρταση, διαβήτης τύπου 2 ,στεφανιαία νόσος),οφείλονται σε διαταραχές της ανάπτυξης και εξέλιξης του εμβρύου. Σύμφωνα με μελέτη 25.000 ατόμων που έγινε στη Μεγάλη Βρεττανία,όσοι γεννήθηκαν μικροκαμωμένοι ή εμφάνιζαν δυσαναλογία βάρους -ύψους, είχαν αυξημένη συχνότητα στεφανιαίας νόσου σε νεαρή σχετικά ηλικία, υπέρτασης, δυσλιπιδαιμίας και διαταραχής του μεταβολισμού της γλυκόζης και της ινσουλίνης. Οι σχέσεις αυτές είναι ανεξάρτητες από τη διάρκεια της κύησης, δηλαδή από το αν το νεογέννητο είναι πρόωρο. Αυτό δείχνει ότι τα μεταβολικά αυτά νοσήματα οφείλονται σε διαταραχή της ανάπτυξης του εμβρύου και όχι στη βραδύτερη διάρκεια κύησης. Επομένως, καθοριστικός είναι ο ρόλος της επαρκούς παροχής των θρεπτικών συστατικών από τη μητέρα και δια μέσω του πλακούντα , στο έμβρυο. Εκτός από τις μεταβολικές διαταραχές στη μετέπειτα ζωή, η διατροφή της εγκύου συμβάλλει και την εμφάνιση κακοηθών νοσημάτων στους απογόνους. Σε εννέα μελέτες που έγιναν σε παιδιά με όγκους του εγκεφάλου, αποδείχτηκε ότι υπήρχε σχέση με την κατανάλωση νιτροζοενώσεων (συχνή κατανάλωση κρεατοσκευασμάτων και συντηρημένων κρεάτων) από τη μητέρα. Ενώ η κατανάλωση άφθονων φρούτων και λαχανικών συμβάλλει στη μείωση αυτών των κινδύνων. Σε μελέτη που έγινε στην Αθήνα και δημοσιεύτηκε στο περιοδικό British joyrnal of nutrition (Πετρίδου Ε. και συνεργάτες) αποδείχτηκε ότι αν η διατροφή της μέλλουσας μητέρας είναι πλούσια σε ψωμί και ψάρια, τότε η πιθανότητα εγκεφαλικής παράλυσης στο νεογέννητο είναι μικρή. Αντιθέτως η διατροφή που είναι πλούσια σε κρέας αυξάνει αυτή την πιθανότητα. Η κατανάλωση μεγάλων ποσοτήτων λιπρών, κυρίως λινολεικού οξέος, αυξάνει την πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου του μαστού στης θήλεις της απογόνου. Εάν λοιπόν η έγκυος μειώσει την κατανάλωση του διατροφικού λίπους , κατά ην κύηση , προφυλάσσει την απόγονό της απο τον κίνδυνο εμφάνισης του καρκίνου του μαστού. Αυτές είναι μερικές μόνο από τις επιπτώσεις της διατροφής της μητέρας κατά την κύηση στην υγεία των απόγονών της. Η ευθύνη της εγκύου ,όπως γίνεται αντιληπτό, είναι μεγάλη. Η μητέρα πρέπει να τηρεί όλους τους σύγχρονους κανόνες υγιεινής διατροφής κατά την κύηση και ο περίγυρός της θα πρέπει να εξασφαλίσει ομαλές συνθήκες στο περιβάλλον της καθώς και επαρκή και κατάλληλα τρόφιμα. Αν οι διατροφικές συνθήκες σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι ομαλές θα βελτιωθεί το ανθρώπινο είδος με το να μειωθούν οι κίνδυνοι νοσημάτων.