Έμμεση φορολογία στην Ελλάδα τα τελευταία πέντε χρόνια.

Abstract

Ο φόρος αποτελεί αναγκαστικό μέσο μετάθεσης πόρων από τον ιδιωτικό στον δημόσιο τομέα, μέσο το όποιο θεωρείται μονομερές, δηλαδή μέσο που συνεπάγεται μόνο παροχή από τους ιδιωτικούς προς τους δημόσιους φορείς χωρίς αντίστοιχη ειδική αντιπαροχή των τελευταίων στους πρώτους. Το κριτήριο που έχει επικρατήσει για τη διάκριση των φόρων είναι αυτό, που αναφέρεται στην φορολογική βάση (νοείται το οικονομικό μέγεθος όπως για παράδειγμα εισόδημα, περιουσία κ.λ.π., επί του οποίου υπολογίζεται ο φόρος)., γιατί έτσι γίνεται ευκολότερη η συγκριτική αξιολόγηση των διαφόρων κατηγοριών φόρων. Με κριτήριο τη φορολογική βάση, οι φόροι ταξινομούνται ως εξής: Φόροι σταθερού ποσού κατά φορολογούμενο, Φόροι εισοδήματος, Φόροι κατανάλωσης, Φόροι περιουσίας και Άμεσοι και έμμεσοι φόροι. Στην παρούσα εργασία θα μελετηθεί η έμμεση φορολογία στην Ελλάδα την τελευταία πενταετία.

The tax is a compulsory transfer of resources from the private to the public sector, which is on the one hand, the benefit, becomes from private to public entities and is never the opposite. The criterion which has unfolded for the separation of taxes is it mentioned in the tax base (means the economic size such as income, property, etc., on which the tax is calculated), because it is easier benchmarking of different types of taxes. In terms of the tax base, taxes are classified as follows: Taxes of a fixed amount per taxpayer, Income taxes, Excise, Property taxes, Direct and indirect taxes. This paper aims to study the indirect taxation in Greece over the last five years.