Επαναπροσδιορισμός της φτώχειας ως κίνδυνος και ευπάθεια.

Abstract

Η παρούσα εργασία πραγματεύεται το θέμα της φτώχειας. Συγκεκριμένα, το θέμα της παρούσας εργασίας είναι «επαναπροσδιορισμός της φτώχειας ως κίνδυνος και ευπάθεια». Στόχος της εργασίας είναι να αναδείξει το πρόβλημα της φτώχειας, το οποίο ταλανίζει την ανθρωπότητα και να προτείνει λύσεις για την αντιμετώπισή του. Η εργασία χωρίζεται σε δυο μέρη. Στο πρώτο μέρος κάνουμε μια περιληπτική ανάλυση του προβλήματος της φτώχειας. Μελετάμε κάποιους εκ των βασικών δεικτών μέτρησης της φτώχειας, αναλύουμε την έννοια ευπάθεια στην φτώχεια και γενικότερα η προσοχή μας επικεντρώνεται γύρω από την απόλυτη φτώχεια. Το πρώτο μέρος της εργασίας στην ουσία μας προετοιμάζει ώστε να περάσουμε στο δεύτερο μέρος, στο οποίο έχουμε αφιερώσει και τον περισσότερο χρόνο στην μελέτη μας. Ο στόχος του δεύτερου μέρους της εργασίας είναι διπλός. Ο πρώτος στόχος είναι η μελέτη του προβλήματος της σχετικής φτώχειας στην Ελλάδα την εποχή της κρίσης και των μνημονίων. Πραγματοποιούμε μια σύντομη ιστορική αναδρομή της πορείας της χώρας προς την δανειακή σύμβαση (μνημόνιο 1), αλλά και των υπολοίπων μνημονίων που ακολούθησαν και παραθέτουμε συνοπτικά κάποια εκ των σημαντικών μέτρων που προέβλεπαν και αλλαγών που επέφεραν στην ζωή των Ελλήνων πολιτών. Στην συνέχεια, μελετήσαμε τους δείκτες ανεργίας και απασχόλησης (2008 – 2012) και καταγράψαμε τις μεγάλες αλλαγές που παρατηρήσαμε. Το σημαντικότερο μέρος της εργασίας το αφιερώσαμε στην μελέτη των δεικτών σχετικής φτώχειας, κοινωνικού αποκλεισμού, υλικής στέρησης, κ.α, προσπαθώντας να πραγματοποιήσουμε συγκρίσεις με άλλες χώρες της ΕΕ και της Ευρωζώνης. Ο δεύτερος στόχος του δεύτερου μέρους της παρούσας εργασίας ήταν η αναζήτηση των αιτιών της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης μέσω φιλοσοφικών προσεγγίσεων και επιχειρημάτων. Περιγράφουμε γιατί απέτυχε το νεοκλασικό υπόδειγμα και γιατί τα σύνθετα μαθηματικά και οικονομετρικά μοντέλα δεν μπορούν πάντα να εξηγήσουν την οικονομική πραγματικότητα και να μας βεβαιώσουν ότι γνωρίζουμε την αλήθεια για την οικονομία. Στην συνέχεια, προσπαθούμε να ξεφυλλίσουμε τις σελίδες της Ελληνική ιστορίας, φτάνοντας στην Αρχαία Ελλάδα, ώστε να διαπιστώσουμε γιατί η αλήθεια για τους Έλληνες δεν ήταν άγνωστη. Τέλος, αναφέρουμε ότι το πρόβλημα της κρίσης και της φτώχειας λύνεται με τον επαναπροσδιορισμό των ανθρωπίνων αναγκών και με την «απελευθέρωση» από τα «δεσμά» του δυτικού και εν τέλει παγκοσμιοποιημένου πολιτισμού, ο οποίος βασίζεται στον πλούτο, στην ύλη, στις καταναλωτικές ηδονές και στις εγωκεντρικές, και ιδιοτελείς ανθρώπινες επιδιώξεις.

This assignment addresses the issue of poverty. Specifically, its main theme is “the redefinition of poverty as a risk and vulnerability”. Its objective is to highlight the poverty issue which afflicts mankind, and to suggest ways of dealing with it. The assignment is divided into two parts. In part one, we briefly analyze the poverty issue. We study some of the basic indicators that measure poverty levels, we analyze the poverty vulnerability concept, and in general our main focus is on absolute poverty. This first part essentially prepares us for the next stage, part two, for which we have devoted most of our effort. Part two’s objective is twofold. Its first goal is to study the relevant poverty issues in Greece in the time of economic crisis and memorandums. We carry out a brief retrospect of Greece’s course towards the first debt agreement (memorandum 1), as well as the following memorandums, briefly citing some important measures that were contemplated, and the changes that were brought upon Greek people’s lives. Subsequently, we studied the unemployment and employment indexes for the 2008-2012 period, and registered the huge changes that that we observed. The most important part of the project was to study the different indexes such as relative poverty, social exclusion, material deprivation and others, and to compare them to those of other European and Euro-zone countries. Part two’s second objective is to search for the causes of the global economic crisis through philosophical approaches and arguments. We describe why the neoclassic model failed and why the complex mathematic and econometric models can’t always explain the economic reality and cannot assure us that we know the truth about the economy. Afterwards, we take a look at Greek history, reaching as far back as ancient Greece, to discover why the truth was not an unfamiliar term for the Greek people. Concluding, we state that the economic crisis and the poverty issue can be solved only by redefining human needs and by “liberating” ourselves from the “shackles” of the western and ultimately globalized culture, which is based on wealth, materiality, consumption pleasures, and selfish egocentric human pursuits.