Τα έξοδα έρευνας και ανάπτυξης και η αξία της επιχείρησης.

Abstract

Η παρούσα μελέτη διερευνά κατά κύριο λόγο τη σχέση μεταξύ του ύψους των δαπανών Έρευνας και Ανάπτυξης και της Αξίας της Επιχε ίρησης. Οι δαπάνες Έρευνας και Ανάπτυξης αποτελούν τον κύριο όγκο των ά υλων περιουσιακών στοιχείων των επιχειρήσεων και είναι τα έξοδα που π ραγματοποιούνται προκειμένου να δημιουργηθεί το πνευματικό κεφάλαιο των επιχειρή σεων. Η διαφοροποίησή τους σε σχέση με τις κοινές δαπάνες εντοπίζεται αφενός στο γεγονός ότι αποτελούνται σε ποσοστό υψηλότερο του 50% από μισθούς υψηλά καταρτισμένου προσωπικού και αφετέρου στην υψηλή αβεβαιότητα της επιτυχίας της εκροής τους. Η αβεβαιότητα αυτήν οδηγεί σε δύο πολύ διαφορετικές θεωρήσεις τους από λογιστικής άποψης. Η πρώτη υποστηρίζει την αντιμετώπισή τους ως έξοδο, ενώ η δεύτερη την κεφαλαιοποίηση και μελλοντική απόσβεσή τους. Τέλος, η επίδρασή τους στην αξία της επιχείρησης κρίνεται από το σύνολο της βιβλιογραφίας ως θετική. Στα πλαίσια της εμπειρικής διερεύνησης της παρούσας εργασίας εξετάστηκε με τη μεθοδολογία της παλινδρόμησης η επίδραση των δαπανών Ε & Α στην αξία της επιχείρησης και αντιστρόφως, χρησιμοποιώντας ως παράγοντες αναφοράς την κερδοφορία και το μέγεθος της επιχείρησης. Η επίδραση των παραγόντων αυτών στις δύο κύριες μεταβλητές της ανάλυσης επίσης διερευνήθηκε. Συγκεκριμένα, με λογιστικά δεδομένα δείγματος 69 ευρωπαϊκών εταιριών του κλάδου software για την περίοδο 2007-2011 δομήθηκαν και εκτιμήθηκαν 7 διαφορετικά μοντέλα παλινδρόμησης με χρήση της μεθόδου Panel Data Analysis. Τα αποτελέσματα της στατιστικής αυτής ανάλυσης κατέδειξαν (1) τη θετική επίδραση των δαπανών Ε & Α (ιστορικών, παροντικών και αναμενόμενων) στην αξία της επιχείρησης και τη θετική αντίστροφη επίδραση (2) τη θετική επίδραση της κερδοφορίας στην αξία της επιχείρησης (3) την αρνητική επίδραση του μεγέθους στην αξία της επιχείρησης και τις δαπάνες Ε & Α. Ενδιαφέρον, τέλος, παρουσιάζει η ύπαρξη κυρτότητας στη σχέση μεταξύ δαπανών Ε & Α και αξίας της επιχείρησης, γεγονός που υποστηρίζει την ύπαρξη ενός επιπέδου δαπανών που μεγιστοποιούν την αξία της επιχείρησης.

The present study mainly investigates the relationship between the amount of the research and development (R&D) expenditure and the value of a business. The research and development expenditure constitutes the bulk of the intangible assets of the business and they are the expenses incurred for the creation of the intellectual capital of the business. They differ from the common costs and expenses as they are made up by more than 50% of wages of highly trained staff and as their success is subject to the high uncertainty. This uncertainty le ads to two very different considerations from their accounting treatment. The first supports that they should be treated as expenses; the second supports that they should be capitalized and depreciated in the future. Finally, their effect on the value of the firm is judged as positive one by the literature. The empirical investigation of this study examines effect of R & D in the business value and viceversa using the methodology of regression and profitability and firm size as reference factors. The effect of these reference factors on the two principal variables in the analysis was also investigated. Specifically, the sample consists of accounting data of 69 European companies in the soft ware industry during the period 2007-2011. Seven different regression models were constructed and evaluated using panel data analysis. The results of the statistical analysis showed (1) positive effect of R & D (historical, present and expected) in the business value and positive reverse effect (2) positive effect of profitability on the value of the firm (3) negative effect of business size on the value of the business and R & D . Finally, the research shows evidence of the existence of curvature in the relationship between R & D and business value, which supports the existence of a level of expenditure that maximizes business value.