Φορολογία μεγάλης ακίνητης περιουσίας.

Abstract

Ο Φόρος Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας είναι ένας φόρος κατοχής περιουσίας που επιβάλλεται κάθε χρόνο πάνω στην ακίνητη περιουσία των φορολογουμένων, με βάση την ονομαστική αξία, τον όγκο ή άλλα χαρακτηριστικά της. Η έννοια της μεγάλης ακίνητης περιουσίας καθορίζεται συνήθως από τον νόμο. Στην Ελλάδα το άρθρο 948 του Αστικού Κώδικα ορίζει ότι ακίνητα πράγματα είναι το έδαφος και τα συστατικά αυτού μέρη. Η φορολογία ακίνητης περιουσίας που ισχύει εισήχθη από το οικονομικό έτος 1997 με τον Ν. 2459/1997 (άρθρο 21 ως και 35) ως Φόρος Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας, αφού προηγήθηκε απογραφή όλων των ακινήτων με το Έντυπο Ε9. Ο νόμος 2459/1997 τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε μεταγενέστερα με τους Ν. 2515/1997, Ν. 2579/19978, Ν. 2648/1998, Ν. 2676/1999, Ν. 2682/1999, Ν. 2753/1999 και Ν. 2873/2000. Τα κυριότερα επιχειρή΅ατα της Φορολογίας Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας που έχουν διατυπωθεί αναφέρονται στην κοινωνική δικαιοσύνη, στις οικονομικές επιδράσεις, στην αύξηση των φορολογικών εσόδων (δημοσιονομικοί λόγοι) και στην αστική ανάπτυξη. Η βασική νομολογία (2459/1997) του Φόρου Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας (άρθρο 21 ως και 35) μας αναλύουν το Αντικείμενο Φόρου, Υποκείμενο Φόρου, Απαλλαγές από το Φόρο, Προσδιορισμός αξίας ακίνητης περιουσίας, Εκπτώσεις-Αφορολόγητο Όριο-Υπολογισμός Φόρου, Υπόχρεοι σε δήλωση, Αρμόδιος Προϊστάμενος Δημόσιας Οικονομικής Υπηρεσίας-Προθεσμία Υποβολής-Περιεχόμενο &δήλωσης, διαδικασία Βεβαίωσης του Φόρου-Παραγραφή-Ατέλειες, Καταβολή του Φόρου, Πρόσθετοι Φόροι, Ευθύνες και δικαιώματα των τελευταίων κατόχων ακινήτων από σύμβαση-Ευθύνες των αντιπροσώπων των υπόχρεων σε φόρο, Υποχρεώσεις Συμβολαιογράφων, Κυρώσεις, Μη επιβολή φόρου και δικαιωμάτων για λογαριασμό τρίτων Εξουσιοδοτικές διατάξεις και Φορολογία Μεγάλης Ακίνητης Περιουσίας μειονοτικών νομικών προσώπων.