Διαχείριση χαρτοφυλακίου με την προσέγγιση της αξίας σε κίνδυνο.

Abstract

Η σύσταση ενός χαρτοφυλακίου στοχεύει στην μείωση του συνολικού κινδύνου και την προφύλαξη του κεφαλαίου από μεγάλες μεταβολές στις τιμές ορισμένων χρηματοοικονομικών προϊόντων. Ο υπολογισμός του βέλτιστου χαρτοφυλακίου παρέχει τη δυνατότητα εύρεσης του σημείου, πάνω στην καμπύλη αποδόσεων, που θα δώσει την καλύτερη απόδοση για ορισμένο επίπεδο κινδύνου. Στη συνέχεια, αναλύονται οι διάφοροι τύποι κινδύνων και η στάση έναντι του ρίσκου από τον επενδυτή. Ο υπολογισμός του VaR και η παράθεση των αδυναμιών του, ολοκληρώνουν την αναφορά στη μεθοδολογία, της αξίας σε κίνδυνο ή δυνητικής ζημίας (VaR), με την περιγραφή των μεθόδων επανελέγχου (backtesting). Στην παρούσα εργασία, αναφέρονται όλες οι μέθοδοι υπολογισμού της αξίας σε κίνδυνο, ενώ γίνεται περιγραφή των μεθόδων της ιστορικής προσομοίωσης, της προσομοίωσης Monte Carlo και της μεθόδου συνδιακύμανσης, η οποία και υπολογίζεται στο χαρτοφυλάκιο που δημιουργείται στο τέλος της εργασίας. Για την επιλογή του χαρτοφυλακίου χρησιμοποιήθηκαν δείκτες τεχνικής ανάλυσης και κινητοί μέσοι όροι για την λήψη σημάτων που αφορούν την τάση των τιμών και για την εξομάλυνση αυτών (των τιμών), αντίστοιχα.

The composition of a portfolio aims at reducing the overall risk and the preservation of capital by major changes in the prices of financial instruments in the financial market. The calculation of the optimal portfolio enables finding the point, on the risk-return curve, which will provide the optimal return for a given level of risk. Furthermore, the different types of risk are analyzed and the investor’s attitude towards risk is categorized. The calculation of VaR and the breakdown of the weaknesses, complete the reference on the methodology of Value at Risk (VaR), together with the description of the back testing procedure. In this paper, all the methods of calculating the value at risk are listed, and a clear description of the methods of historical simulation, Monte Carlo simulation and the covariance method, is provided, while the covariance method is used to calculate Value at Risk for the portfolio generated at the end of the paper. The selection of the financial instruments that constitute the portfolio was based on the diverse use of technical analysis indicators and moving averages to receive signals related to the prices’ trend and smooth out prices, respectively.