Παθοβελτίωση της αγγουριάς με έμφαση στις ασθένειες περονόσπορο, ωιδίο και κλαδοσπορίαση.

Abstract

Η αγγουριά αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα κηπευτικά φυτά γιατί ο καρπός της έχει ευρεία κατανάλωση από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Έτσι είναι ευνόητο η αγγουριά ως φυτό να παρουσιάζει τεράστιο γενετικό ενδιαφέρον. Συνεχώς υπάρχει η προσπάθεια από τους γενετιστές να δημιουργούν καινούργιες ποικιλίες που θα έχουν ως σκοπό α)την πλήρη προσαρμοστικότητα τους στις απαιτήσεις σε κλίμα (θερμοκρασία, υγρασία) και σε έδαφος (ανθεκτικότητα σε ασθένειες εδάφους) μιας περιοχής, β) την αντοχή τους στις περισσότερες ασθένειες και γ) την παραγωγή καρπών με τα επιθυμητά χαρακτηριστικά που ζητά ο καταναλωτής, όπως μέγεθος, χρώμα και γευστικότητα. Για την παθοβελτίωση της αγγουριάς χρησιμοποιείται σήμερα στην πράξη η κλασσική προσέγγιση (αναδιασταυρώσεις), ενώ στο μέλλον θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και η βιοτεχνολογική. Η τελευταία αποσκοπεί στην επέμβαση στο γένωμα με τη χρησιμοποίηση των τεχνικών της Μοριακής Βιολογίας. Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει σημαντικές προσπάθειες και έχουν βρεθεί πολύ σημαντικές τεχνικές που αποσκοπούν στο να βελτιωθεί η γενετική αντοχή της αγγουριάς (φυτοπαθοβελτίωση) έναντι των ασθενειών. Όμως, παρ όλα αυτά, υπάρχουν και κάποια προβλήματα που δεν κάνουν εφικτή την αντιμετώπιση γενικά ή με γενετική αντοχή. Τα σημαντικότερα από αυτά είναι: ·Δεν υπάρχουν διαθέσιμες πηγές αντοχής για πολλές ασθένειες. ·Η δυνατότητα εμφάνισης νέων φυλών των παθογόνων με ικανότητα προσβολής των υφιστάμενων ανθεκτικών ποικιλιών. ·Ορισμένες αντοχές είναι συνδεδεμένες με ανεπιθύμητα χαρακτηριστικά του φυτού (π.χ. τα πολύ υψηλά επίπεδα αντοχής έναντι του ωιδίου σχετίζονται με χλωρώσεις στην αγγουριά κατά τη διάρκεια περιόδων με ημέρες βραχείας διάρκειας και χαμηλά επίπεδα φωτισμού). Ορισμένες φορές προσβολές των φυτών από μία δήθεν νέα φυλή μπορεί στην πραγματικότητα να οφείλεται στην ύπαρξη διαφορετικού παθογόνου το οποίο προξενεί παρόμοια συμπτώματα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν τα παθογόνα Golovinomyces orontii, Golovinomyces cucurbitacearum και Podosphaera xanthii, που προκαλούν συμπτώματα στα φυτά που δεν ξεχωρίζουν μακροσκοπικά. Έτσι, μια ποικιλία η οποία είναι ανθεκτική στους μύκητες Golovinomyces orontii και Golovinomyces cucurbitacearum, αλλά ευπαθείς στο μύκητα Podosphaera xanthii δεν προσβάλλεται από το ωίδιο σε μια περιοχή που επικρατεί ο μύκητας Golovinomyces orontii ή ο μύκητας Golovinomyces cucurbitacearum, ενώ προσβάλλεται σε μια άλλη περιοχή όπου επικρατεί ο μύκητας Podosphaera xanthii. Στην δεύτερη περίπτωση η προσβολή δεν θα πρέπει να εκληφθεί ότι οφείλεται στην απώλεια της αντοχής της ποικιλίας λόγω εμφάνισης του μύκητα Golovinomyces orontii ή του μύκητα Golovinomyces cucurbitacearum, αλλά προφανώς στην ύπαρξη στην περιοχή διαφορετικού είδους παθογόνου.

The plant of cucumber is believed to be one of the most important garden`s plants because its seed has a wide consumption since ancient times and up to nowadays. So it`s understandable that cucumber as a plant presents a huge genetic interest. Genetists constantly try to develop new varieties that would have as an aim a) to be fully adaptable to the demands in climate (temperature, humidity) and in soil ( resistance to diseases of this soil) in an area b) their endurance to the most diseases and c) the production of seeds filled with the desirable characteristics that a consumer requires in size, color and taste. Today for the path improvement of the plant in action it is used the typical approaching (intersections), while in the future biotechnology may be used. Biotechnology has in view at the intervention on the total of the gonidiums with the use of the biology focused on particles. The last few years' important attempts have been done and have been found many serious techniques in order to improve the genetic endurance of the plant (path improvement) against the diseases. However, there are some problems and the confrontation in general is not attainable with or without genetic endurance. The most important of these are: ·There are no available sources of endurance for many diseases. ·The possible appearance of news races of the pathogona with the ability to insult the interior endurable variety. ·Some endurance is connected with undesirable characteristics of the plants (e.g. the very high levels of endurance against the oidium are also connected with chlorosis at the plant during the periods of slow duration and low levels of light). ·Sometimes the insult of the plant from a so-called new race may actually be focused on the existence of a different pathogono that may cause similar symptoms. The pathogona Golovinomyces orontii and Golovinomyces cucurbitacearum are a typical example and may cause symptoms at the plants that can`t be recognize later on. So, a variety that is endurable at the funguses Golovinomyces orontii, Golovinomyces cucurbitacearum and Podosphaera xanthii are not insulted from the oidium in an area where fungus Golovinomyces orontii or Golovinomyces cucurbitacearum is in charge while in an other area where fungus Podosphaera xanthii is in charge the plant is very sensitive and is affected. In the second situation the insult should not be taken for granted. It`s not due to the loss of endurance of the variety because of the appearance of the Golovinomyces orontii fungus or fungus Golovinomyces cucurbitacearum but obviously to the existence of a different kind of pathogono in the area.