Αυτογονομοποίηση και αξιολόγηση της απόδοσης σε σπόρους αγγουριού (Cucumis Sativus) των καθαρών σειρών, των υβριδίων και σύγκριση αυτών. Αφαίρεση σπόρων απο τους καρπούς με αραιά χημικά οξέα.

Abstract

Το φυτό της αγγουριάς (Cucumis sativus) ανήκει στην οικογένεια Cucurbitaceae, η οποία περιλαµβάνει 130 γένη και 900 είδη. Στην ίδια οικογένεια υπάγονται και άλλα γνωστά καλλιεργούµενα φυτά, τα οποία παίζουν σηµαντικό ρόλο στη διατροφή του ανθρώπου όπως, το κολοκύθι (Cucurbita pepo), το πεπόνι (Cucumis melo) και το καρπούζι (Citrulus vulgaris). Η σποροπαραγωγή στα κολοκυνθοειδή είναι αρκετά ανεπτυγµένη σε όλο τον κόσµο και αυτό γιατί η έκταση που καταλαµβάνει η καλλιέργειά τους είναι µεγάλη. Τα κυριότερα είδη στα οποία γίνεται σποροπαραγωγή είναι το αγγούρι (Cucumis sativus), το πεπόνι (Cucumis melo), και το καρπούζι (Citrulus vulgaris). Η µεγαλύτερη παραγωγή σπόρου γίνεται στις Ηνωµένες Πολιτείες της Αµερικής λόγω διατροφικών αναγκών αλλά και λόγω της µεγάλης έκτασης που καταλαµβάνει η χώρα. Εκτός της Αµερικής οι κυριότερες χώρες που παράγουν σπόρους κηπευτικών είναι η Ολλανδία και το Ισραήλ, µε παραγωγή το 80-85% του σπόρου των κηπευτικών στην Ευρώπη και 15-20% στην παγκόσµια παραγωγή. Σκοπός του πειράµατος αυτού ήταν να εξεταστεί αν υπάρχουν διαφορές µεταξύ των καθαρών σειρών ή και των f1 υβριδίων ως προς την ποσότητα σπόρου που παράγουν οι παρθενοκαρπικές καθαρές σειρές και τα f1 υβρίδια αγγουριού κατά την σποροπαραγωγική διαδικασία. Για τον σκοπό αυτό εγκαταστάθηκε πείραµα ώστε να αξιολογηθεί η απόδοση σε σπόρο των καθαρών σειρών 792, 794 και του f1 υβριδίου τους 1449 συγκρινόµενο µε µάρτυρα 2520, καθώς και των καθαρών σειρών 795, 796 του f1 υβριδίου τους 2632 συγκρινόµενο µε το µάρτυρα ΚΝΩΣΣΟΣ. Οι µάρτυρες είναι παρθενοκαρπικοί. Το πείραµα αυτό πραγµατοποιήθηκε στο Α.Τ.Ε.Ι. ΚΡΗΤΗΣ και συγκεκριµένα στο θερµοκήπιο και το εργαστήριο ΓΕΝΕΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ ΦΥΤΩΝ. Σκοπός της αφαίρεσης σπόρων µε αραιά διαλύµατα χηµικών οξέων συγκέντρωσης 2% (υδροχλωρικό HCL2 ή θειικό οξύ H2SO4) είναι να παρατηρήσουµε κατά πόσο τα οξέα µπορούν να καθαρίσουν τους σπόρους από την σάρκα του αγγουριού ευκολότερα από το τρίψιµο (καθάρισµα µε το χέρι) και κατά πόσο τα διαλύµατα αυτά επηρεάζουν την βλαστική ικανότητα των σπόρων.