Αναερόβια χώνευση υπολειμμάτων κίτρου για την παραγωγή βιοαερίου.

Abstract

Το κίτρο ανήκει στα εσπεριδοειδή και χρησιμοποιείται στη φαρμακευτική, ποτοποιία, ζαχαροπλαστική και στη μαγειρική. Η κιτροπαραγωγή έχοντας ως έδρα την Κρήτη αποτελεί μια καλλιέργεια αρκετά κερδοφόρα. Σήμερα η ένωση κιτροπαραγωγών παράγει πιστοποιημένα προιόντα κυρίως για εγχώρια κατανάλωση. Έπειτα, από επεξεργασία εσπεριδοειδών το 75 - 80 % είναι στερεά απόβλητα ενώ το 20-25 % υγρά απόβλητα. Τα στερεά (φλοιός, πούλπα) παρόλο που αποτελούν παραγωγή ρύπανσης, αξιοποιούνται για παρασκευή αιθέριων ελαίων, για ζωοτροφή, για παραγωγή πηκτίνης και εσπερίνης, αλλά και για κομποστοποίηση. Όσον αφορά τα υγρά απόβλητα αυτά αντιμετωπίζονται με βιολογικούς τρόπους. Για την επεξεργασία των στερεών βιομηχανικών και αστικών αποβλήτων χρησιμοποιείται η μέθοδος της αναερόβιας χώνευσης, κατά την οποία παράγεται μεθάνιο και διοξείδιο του άνθρακα, με τη βοήθεια μεθογόνων βακτηρίων. Τα συγκεκριμένα βακτήρια διαφέρουν με τα κοινά σε ορισμένα χαρακτηριστικά κι χρησιμοποιούν την NH4 ως πηγή N. Παράγοντες που επηρεάζουν την αναερόβια χώνευση είναι η θερμοκρασία, το pH, η αλκαλικότητα, τα θρεπτικά στοιχεία και οι τοξικές ουσίες. Το κόστος της βιολογικής αυτής μεθόδου είναι αρκετά χαμηλό λόγω της ταυτόχρονης παραγωγής βιοαερίου και μάλιστα τα τελευταία χρόνια έχουν αναπτυχθεί συστήματα υψηλής τεχνολογίας . Ένα ακόμα προϊόν είναι η σταθεροποιημένη ιλύς. Από τα πειραματικά αποτελέσματα συμπεραίνετε ότι τα υπολείμματα κίτρου περιέχουν σημαντικές ποσότητες βιοαποδομήσιμου οργανικού υλικού που το καθιστούν ιδανικό υπόστρωμα για παραγωγή βιοαερίου. Ωστόσο η παρουσία λιμονένιου και άλλων αρωματικών ενώσεων στα απόβλητα έχει σαν αποτέλεσμα την παρεμπόδιση της αναερόβιας διεργασίας. Για να είναι εφικτή η παραγωγή βιοαερίου από τα απόβλητα κίτρου πρέπει να γίνει προ-επεξεργασία του υλικού έτσι ώστε να απομακρυνθούν οι τοξικές ενώσεις ή να συν-επεξεργασία με άλλα οργανικά απόβλητα έτσι ώστε να μειωθεί η συγκέντρωση των τοξικών ενώσεων.