Δημόσιο χρέος και αποκρατικοποιήσεις στην Ελλάδα.

Abstract

Η ταχεία αποκλιμάκωση του χρέους της γενικής κυβέρνησης ως ποσοστό του ΑΕΠ, αποτελεί τα τελευταία χρόνια, βασικό στόχο της κυβερνητικής πολιτικής. Το γεγονός ότι η δημοσιονομική πολιτική θα έχει πλέον το κύριο βάρος για τη σταθεροποίηση της ελληνικής οικονομίας μετά την ένταξη της Ελλάδος στη ζώνη ευρώ, καθιστά το δημόσιο χρέος μια από τις πλέον κρίσιμες μακροοικονομικές μεταβλητές για τη διαμόρφωση των υπόλοιπων δημοσιονομικών μεγεθών. Πέραν όμως αυτού, ο περιορισμός του συνεπάγεται την εξοικονόμηση σημαντικών πόρων, οι οποίοι μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη χρηματοδότηση άλλων τομέων της οικονομίας. Η ευρωπαϊκή οικονομία αντιμετωπίζει βαθύτερη ύφεση και βραδύτερη ανάκαμψη συγκριτικά με τις ΗΠΑ ή άλλες περιοχές του πλανήτη. Ως εκ τούτου, η Ε.Ε. εξελίσσεται σε περιοχή με τις χειρότερες προοπτικές όσον αφορά σε μία άμεση έξοδο από την παγκόσμια οικονομική κρίση. Η οικονομία της Ε.Ε. αναμένεται να συρρικνωθεί 4% φέτος και επιπλέον 0,3% το επόμενο έτος, σύμφωνα με τις νέες προβλέψεις του ΔΙΕΘΝOYΣ ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟΥ ΤΑΜΕΙΟΥ Πρόκειται για επιδόσεις ακόμη χειρότερες σε σχέση με την προοπτική της αμερικανικής οικονομίας για την οποία το ΔΝΤ προέβλεψε συρρίκνωση 2,8% φέτος και στασιμότητα το 2010 Η τρέχουσα συγκυρία στην Ελλάδα έχει επαναφέρει στο προσκήνιο το ζήτημα των ιδιωτικοποιήσεων. Οι ιδιωτικοποιήσεις είναι μια παλιά πρακτική που έχει απασχολήσει τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ήδη από τη δεκαετία του ’70. Στην Ελλάδα, οι πρώτες ιδιωτικοποιήσεις έκαναν την εμφάνισή τους αργότερα, μόλις στις αρχές της δεκαετίας του ’90, για να συνεχιστούν συστηματικά μετά το δεύτερο ήμισυ της ίδιας δεκαετίας. Οι ιδιωτικοποιήσεις είναι σημαντικές για τα ευρωπαϊκά κράτη αφού αποτελούν σημαντική πηγή εσόδων του κρατικού προϋπολογισμού. Όμως είναι σημαντικές και για την οικονομία μέσω της επίδρασής τους σε σημαντικούς οικονομικούς κλάδους