Ο ρόλος του τραπεζικού συστήματος στη τρέχουσα παγκόσμια οικονομική κρίση.

Abstract

Η παρούσα πτυχιακή εργασία ασχολείται με την οικονομική κρίση που γίνεται αντιληπτή και λαμβάνει απειλητικές διαστάσεις ανά τον κόσμο όσο και στην Ελλάδα, αλλά κυρίως ασχολείται με τον ρόλο που έχει διαδραματίσει το τραπεζικό σύστημα. Για να εκπληρωθεί ο σκοπός αυτός, στο πρώτο μέρος της εργασίας γίνεται αναφορά στην έννοια του οικονομικού συστήματος και κυκλώματος, στις αγορές χρήματος και κεφαλαίου αλλά και στην ισορροπία της αγοράς μέσω της συνολικής ζήτησης και συνολικής προσφοράς. Επιπλέον, απαραίτητη είναι η γνώση των οικονομικών πολιτικών που χρησιμοποιούνται από τα αρμόδια όργανα στην προσπάθεια τους να επαναφέρουν την επιθυμητή ισορροπία της αγοράς σε περίοδο ανισορροπίας και αστάθειας. Στο τελευταίο κεφάλαιο του πρώτου μέρους, παρουσιάζεται περιληπτικά το τραπεζικό σύστημα σε συνδυασμό με την έννοια του χρήματος. Στο δεύτερο μέρος γίνεται ανάλυση της χρηματοοικονομικής κρίσης και των τραπεζικών ιδρυμάτων. Αποδεικνύεται η ένταση των επιπτώσεων της κρίσης στις τράπεζες, καθώς η πλειονότητα αυτών οδηγήθηκε σε αύξηση μετοχικού κεφαλαίου ή έκδοση ομολογιακών δανείων προκειμένου να αντιμετωπίσουν την έλλειψη κεφαλαιακής επάρκειας. Η έλλειψη ρευστότητας προκλήθηκε από την κεφαλαιακή ανεπάρκεια των τραπεζών, καθότι δεν ήταν πλέον δυνατή για αυτές η δανειοδότησή τους από τις διεθνείς αγορές. Ταυτόχρονα, η έντονη φημολογία για συγχωνεύσεις και εξαγορές που κυριαρχεί στην τραπεζική αγορά το διάστημα αυτό παρουσιάζεται ως τρόπος λύσης των προβλημάτων ρευστότητας αλλά και κεφαλαιακής επάρκειας των τραπεζικών ιδρυμάτων. Συμπερασματικά, το γεγονός ότι η σημερινή οικονομία έχει μεγαλύτερο παγκοσμιοποιημένο χαρακτήρα στην κίνηση του χρηματικού κεφαλαίου σε σχέση με το παρελθόν, κάνει την κρίση αυτή πιο σοβαρή τόσο στις επιπτώσεις όσο και στους τρόπους αντιμετώπισής της. Ενώ η χρηματοπιστωτική κρίση είχε ως αφετηρία την οικονομία των ΗΠΑ, η χρηματιστικοποίηση ήταν ικανή να μεταφέρει την κρίση ραγδαία σε όλη την υφήλιο.Όσον αφορά στην ελληνική πραγματικότητα, οι τράπεζες, αν και δεν ήταν εκτεθειμένες σε παράγωγα προϊόντα υψηλού ρίσκου, επηρεάστηκαν αρνητικά από την αύξηση του κόστους χρηματοδότησής τους ( από την Ευρωζώνη ) με αποτέλεσμα τη μείωση της ρευστότητάς τους. Προς αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων, στοχεύουν σε αυξήσεις μετοχικών κεφαλαίων, εκδόσεις ομολογιακών δανείων, αύξηση των προβλέψεων μη αποπληρωθέντων δανείων, μείωση των λειτουργικών τους εξόδων, επέκταση των επενδύσεών τους στις αγορές της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, εφόσον σε αυτές τις αγορές εμφανίζονται ευοίωνες προοπτικές, ενώ πολλές από αυτές χρησιμοποίησαν και τον κρατικό μηχανισμό στήριξης του χρηματοπιστωτικού συστήματος. Όλες αυτές οι ενέργειες συνέβαλαν στην διατήρηση ικανοποιητικού επιπέδου κεφαλαιακής επάρκειας και ρευστότητας. Εντούτοις, η ρευστότητα αυτή δεν μεταβιβάστηκε στην πραγματική οικονομία (αγορά αγαθών).