Βασικές θεωρίες κεφαλαιακής δομής των επιχειρήσεων.

Abstract

Οι ελληνικές επιχειρήσεις και γενικότερα οι ευρωπαϊκές αντιμετωπίζουν μια διπλή πρόκληση που έχει να κάνει τόσο με τον παγκόσμιο ανταγωνισμό καθώς επίσης και με παράγοντες που αφορούν την λεγόμενη Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Τα εμπορικά σύνορα έχουν απελευθερωθεί πλήρως, η τεχνολογία διαδίδεται με τρελούς ρυθμούς μειώνοντας τα κόστη επικοινωνίας και μεταφοράς με αποτέλεσμα να φτάσουμε στον διεθνή υπέρ-ανταγωνισμό. Η συγκρότηση της Οικονομικής και Νομισματικής Ένωσης - δυνητικά το σημαντικότερο οικονομικό γεγονός στην Ευρώπη τα τελευταία 50 χρόνια - η ενιαία αγορά των σχεδόν 300 εκατομμυρίων καταναλωτών καθώς και οι οικονομικές αλλαγές στην Ανατολική Ευρώπη, σε χώρες που οξύνουν αναπόφευκτα την πίεση του ανταγωνισμού σε ολόκληρη την ήπειρο, δημιουργούν ένα ιδιαίτερο περιβάλλον. Σε αυτό το οικονομικό περιβάλλον ,οι ευκαιρίες που παρουσιάζονται είναι πάρα πολλές μα και οι προκλήσεις απείρως περισσότερες .Στο περιβάλλον αυτό οι οικονομικοί παράγοντες των επιχειρήσεων, οι διευθυντές, οι manager πρέπει να συνδυάσουν, να παντρέψουν αν θέλετε την ευκαιρία με την πρόκληση και το ρίσκο με τρόπο τέτοιο ώστε να κάνουν τον επενδυτή να νιώσει ασφάλεια και σιγουριά καθώς επίσης να έχουν τις απαντήσεις σε ουσιαστικά ερωτήματα και απαιτήσεις του επενδυτή ,όπως για παράδειγμα η ύπαρξη ενός βέλτιστου κεφαλαίου ,η διάρθρωση του οποίου μεγιστοποιεί την αξία της εταιρίας και την κερδοφορία της. Ένα βασικό συστατικό για να επιτευχθούν οι άνωθεν συνδυασμοί είναι τα δανεικά, εσωτερικά η εξωτερικά, η δανειακή επιβάρυνση ή αλλιώς οικονομική μόχλευση ή leverage. Γενικότερα εξ ορισμού “leverage” είναι ο βαθμός στον οποίο ένας επενδυτής ή μια επιχείρηση αξιοποιούν δανεικά χρήματα .Οι εταιρίες που έχουν υψηλή μόχλευση ,μπορεί να διατρέχουν κίνδυνο πτώχευσης σε περίπτωση αδυναμίας αποπληρωμής του χρέους τους .Σε αυτήν την περίπτωση το πιθανότερο είναι να δυσκολευτούν να βρούνε νέους και μελλοντικούς δανειστές συν τοις άλλοις. Ωστόσο η μόχλευση δεν είναι απαραίτητα κάτι κακό. Μπορεί να αυξήσει την αποδοτικότητα της επένδυσης. Συχνά δε, υπάρχουν φορολογικά πλεονεκτήματα που συνδέονται με τον δανεισμό .ονομάζεται επίσης χρηματοοικονομική μόχλευση. Στην εργασία αυτήν θα ασχοληθούμε με όλα τα παραπάνω, σε μια προσπάθεια να αναλύσουμε και να κατανοήσουμε την ουσία του θέματος .Θα κινηθούμε κατά βάση θεωρητικά, παραθέτοντας θεωρίες διάρθρωσης κεφαλαίου καθώς επίσης μεθοδολογία ,στατιστικά στοιχεία, εκτιμήσεις και συμπεράσματα! (Επιβλέπων : Σταύρος Αρβανίτης, Επικ. Καθηγητής Λογιστικής)