Φυτοπροστατευτικά προϊόντα, ιδιοσκευάσματα και παγίδες η χρήση των οποίων επιτρέπεται στη βιολογική γεωργία.

Abstract

Η βιολογική γεωργία είναι μια μέθοδος καλλιέργειας, η οποία ελαχιστοποιεί ή αποφεύγει πλήρως τη χρήση συνθετικών λιπασμάτων και ζιζανιοκτόνων, ρυθμιστών ανάπτυξης των φυτών, ορμονών καθώς και πρόσθετων ουσιών στις ζωοτροφές. Οι βιολογικοί καλλιεργητές ή βιοκαλλιεργητές βασίζονται σε αμειψισπορά (εναλλαγή φυτών για συγκομιδή), υπολείμματα συγκομιδών, αγρανάπαυση, ζωϊκά λιπάσματα (κοπριά) και μηχανική καλλιέργεια για τη διατήρηση της παραγωγικότητας του χώματος, τον εμπλουτισμό του με θρεπτικές ουσίες για τα φυτά καθώς και για τον έλεγχο των ζιζανίων, εντόμων και παράσιτων. Η βιοκαλλιέργεια έγινε γνωστή στη χώρα μας στις αρχές της δεκαετίας του ’70 και περνώντας τα χρόνια είχε όλο και περισσότερη εφαρμογή, με αποτέλεσμα να φτάνει σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα δεδομένα του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, περίπου τα 3 εκατομμύρια στρέμματα ενώ συνολικά σε όλο τον κόσμο, τα 170.000.000 στρέμματα. Στη βιοκαλλιέργεια επιτρέπεται η φυτοπροστασία εκείνη, που αποβλέπει στη πρόληψη και αποτροπή των ασθενειών και εχθρών και όχι στην καταπολέμηση τους. Προϋποθέτει την εκτέλεση των απαραίτητων επεμβάσεων. Μόνο όταν είναι απολύτως αναγκαίο χρησιμοποιούνται βιολογικά σκευάσματα ή εντομοκτόνα, των οποίων η χρήση επιτρέπεται στη βιολογική γεωργία σύμφωνα με τους κανονισμούς της Ε.Ε. 2092/91 και 834/07. Αυτά τα μέτρα εφαρμόζονται όταν υπάρχει μια πραγματική σοβαρή προσβολή. Κατά τη μελέτη των φυτοπροστατευτικών προϊόντων, των οποίων η χρήση επιτρέπεται στη βιοκαλλιέργεια και είναι εγκεκριμένα από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων βρέθηκαν διάφορες ουσίες-σκευάσματα και χωρίστηκαν σε πέντε κατηγορίες: ουσίες φυτικής ή ζωϊκής προέλευσης, μικροοργανισμοί, ουσίες που προέρχονται από μικροοργανισμούς, ουσίες παραδοσιακής χρήσης και αυτές που χρησιμοποιούνται μόνο σε παγίδες ή εξατμιστήρες.