Διαχείριση κρίσεων και οργανωσιακή κουλτούρα. Η περίπτωση της αεροπορικής βιομηχανίας.

Abstract

Με γνώμονα την εξακρίβωση του ρόλου που διαδραματίζει η επικοινωνία σε περιόδους κρίσεων, η παρούσα πτυχιακή εργασία προσεγγίζει το θέμα της υιοθέτησης και εφαρμογής των κατάλληλων επικοινωνιακών στρατηγικών εργαλείων από μεριάς των εταιρειών με σκοπό την πρέπουσα αντίδραση τους στους εξωτερικούς παράγοντες εν μέσω περιόδων κρίσεων. Η μελέτη της ανταπόκρισης των εταιρειών ωστόσο, γίνεται σε συνάρτηση και με την ύπαρξη διαφορετικών κουλτουρών και ηθικών αξιών που διαμορφώνονται σε κάθε ανεξάρτητο κράτος και γενικότερα σε ευρύτερες γεωγραφικές περιοχές. Η παρούσα μελέτη δίνει έμφαση στον κλάδο της αεροπορικής βιομηχανίας εξετάζοντας πέντε διαφορετικές αεροπορικές πτώσεις για λογαριασμό πέντε ξεχωριστών αεροπορικών εταιρειών που προέρχονται από τέσσερις διαφορετικές κουλτούρες. Η αγνόηση των άγραφων κανόνων και των ηθικών αξιών που υφίστανται σε ένα κράτος κατά την εφαρμογή των εταιρικών επικοινωνιακών στρατηγικών εν μέσω κρίσης, έχει ως αποτέλεσμα την φθορά της εταιρικής υπόστασης.

With a view to identify the essential role of communication in times of crisis, this thesis examines the appropriate strategic tools which corporations must establish and implement in order to achieve a successful crisis of management and satisfy the demands of different stakeholders who deal with it. The study reveals organizational responses along with cultural differences and moral values which are developed in independent countries and local regions. Furthermore, the thesis approaches the airline industry examining five different airline accidents by five different airline companies which derive from four different cultures. The ignorance of unwritten laws and moral values which are dominant in nations around the world when one company tries to implement a policy in a period of crisis results in the deterioration of its corporate image.