Η επίδραση της χαραγής σε τρείς ποικιλίες ελιάς.

Abstract

Η διαδικασία της ολοσχερούς απομάκρυνσης μίας λουρίδας από τον φλοιό γύρω από ένα δέντρο, ονομάζεται χαραγή ή «δακτύλιος του φλοιού», είναι μια τεχνική που εφαρμόζεται σε πολλά είδη καρποφόρων δένδρων με σκοπό την αύξηση της ποσότητας ή/και τη βελτίωση της ποιότητας των παραγόμενων καρπών. Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν να μελετηθεί η επίδραση της χαραγής στην άνθηση, την καρπόδεση, την καρπόπτωση, στο βάρος των καρπών, στη συγκέντρωση των υδατανθράκων στα φύλλα και τη θρεπτική κατάσταση των ελαιοδένδρων των ποικιλιών Κορωνέικη, Χαλκιδική και Τσουνάτη, για τις οποίες δεν υπάρχουν πειραματικά δεδομένα. Το πείραμα πραγματοποιήθηκε κατά το έτος 2006 σε δυο φυτείες ελιάς που βρίσκονται στο Αγρόκτημα του ΤΕΙ Κρήτης στο Ηράκλειο. Χρησιμοποιήθηκαν πέντε δένδρα από κάθε μια από τις ποικιλίες Κορωνέικη (ηλικίας 15 ετών), Χαλκιδική (ηλικίας 30 ετών) και Τσουνάτη (Μαστοειδής) (ηλικίας 30 ετών). Η χαραγή έγινε με αφαίρεση ολόκληρου δακτυλίου φλοιού (πλάτους 0,5cm.). Συνολικά πραγματοποιήθηκαν δύο επεμβάσεις χαραγής. Η πρώτη επέμβαση πραγματοποιήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2006 και η δεύτερη στις 14 Μαρτίου 2006. Ο αριθμός των ταξιανθιών ανά βλαστό και ο αριθμός των ανθέων ανά ταξιανθία δεν επηρεάστηκαν σημαντικά, σε καμιά από τις ποικιλίες, από τη χαραγή ή/και το χρόνο πραγματοποίησής της. Επίσης, καμιά από τις δύο επεμβάσεις χαραγής δεν επηρέασε σημαντικά την καρπόδεση και την καρπόπτωση και κατά συνέπεια τον τελικό αριθμό των καρπών που παρέμειναν στα δένδρα των τριών ποικιλιών μέχρι τη συγκομιδή. Επιπλέον, δεν παρατηρήθηκε σημαντική επίδραση της χαραγής ούτε στην τελική αύξηση των καρπών (μήκος, πλάτος, βάρος), καθώς και στη νέα βλάστηση (ύψος, πάχος). Τέλος, στα φύλλα και των τριών ποικιλιών παρατηρήθηκε στατιστικά σημαντική διαφοροποίηση στις συγκεντρώσεις ορισμένων θρεπτικών στοιχείων (N, Mg, B) (μεγαλύτερες συγκεντρώσεις στο Μάρτυρα από ότι στη Χαραγή Α και στη Χαραγή Β) κατά τη δειγματοληψία του Μαΐου, ενώ δεν παρατηρήθηκε κάτι αντίστοιχο στη δειγματοληψία του Δεκεμβρίου.

The process of completely removing a strip of bark around a tree’s outer circumference is named girdling which is a method used in many fruit trees in order to increase the amount or/and the quality of the produced fruits. Aim of this paper is to study the impact of girdling in blossoming, fruit drop, fruit binding, in the net weight of the fruit, and in the concentration of carbohydrates on the leaves and the nutrition status of the olive trees for the varieties of Koroneiki, Halkidiki and Tsountati, on which there is no previous research published. The sample was taken during the year 2006 using olive trees in two different fields which belong in the experimental field of TEI Crete in Heraclion. There where used five trees for each one of the varieties Koroneiki (15 years old trees), Halkidikis (30 years old trees) and Tsounati (30 years old trees). Girdling was applied with completely removing a strip of bark around a tree’s outer circumference (width 0.5 cm). Totally we completed two interventions of girdling, the first one on the 14 of February 2006 and the second one on the 14 of March 2006. Girdling or the period that we choose for application had not an important influence on the number of flower group on the sprout and the number of flowers on the flower group in none of the varieties. Moreover, neither the first period of application nor the second had an effect on the fruit drop and the fruit binding and as a conclusion the final number of fruits that remained on the trees for the three varieties until the time of harvesting. In addition, girdling had not had an impact on the size, width and weight of the fruits and also on the height and width of the new branches. Finally on the leaves of the three varieties was noticed an important diversification on the concentration of certain nutrition elements (N, Mg, B) (larger concentration on Martira (reference intervention) rather than Girdling A and Girdling B) during the sample test of May. This was not true for the sample test of December.