Εμφάνιση απλής εγγραφής

Design and implementation of intervention to prevent sexual aggression among young people.

Στοιχεία Dublin Core

dc.creatorΞενοφώντος, Ραφαέλλαel
dc.creatorΠροεστού, Αικατερίνηel
dc.creatorΣφακιανάκη, Χαρίκλειαel
dc.creatorXenofontos, Rafaellaen
dc.creatorProestou, Aikaterinien
dc.creatorSfakianaki, Charikleiaen
dc.date.accessioned2017-04-25T06:59:08Z
dc.date.available2017-04-25T06:59:08Z
dc.date.issued2017-04-24
dc.identifier.urihttp://hdl.handle.net/20.500.12688/8143
dc.description.abstractΣκοπός: Ο σκοπός της εργασίας είναι η ανάδειξη του προβλήματος της σεξουαλικής επιθετικότητας στους νέους, καθώς το φαινόμενο αυτό αποτελεί κοινωνικό πρόβλημα με ιδιαίτερη κλιμάκωση τα τελευταία χρόνια, τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Μέθοδος: Στην παρέμβαση χρησιμοποιήθηκαν δύο ομάδες, η ομάδα παρέμβασης (τα άτομα αυτά έλαβαν ενημερωτικά φυλλάδια και μηνύματα για ευαισθητοποίηση τους, n=50) και η ομάδα ελέγχου (τα άτομα αυτά δεν έχουν λάβει ενημερωτικά φυλλάδια κλπ, n=50). Η αξιολόγηση της παρέμβασης πραγματοποιήθηκε με ερωτηματολόγιο πριν και μετά την ευαισθητοποίηση όπως και στα άτομα που δεν έχουν λάβει οτιδήποτε από αυτά. Η παρέμβαση περιλάμβανε ενημερωτικά φυλλάδια, ηλεκτρονικά μηνύματα και εικόνες, στα οποία βρίσκονταν καταγεγραμμένες πληροφορίες σχετικά με το θέμα της σεξουαλικής επιθετικότητας στους νέους, ώστε να γίνει μια προσπάθεια ευαισθητοποίησής τους. Η διαδικασία παρέμβασης διήρκησε 7 εβδομάδες. Αποτελέσματα: Η παρέμβαση φαίνεται να μην επηρέασε τις απόψεις των συμμετεχόντων για την σεξουαλική επιθετικότητα. Συμπεράσματα: Ουσιαστικά τα άτομα στην ομάδα ελέγχου και τα άτομα στην ομάδα παρέμβασης εξέφρασαν τις ίδιες απόψεις για τον σεξουαλικό εξαναγκασμό. Ένα σημαντικό εύρημα της έρευνας είναι η σημαντική διαφοροποίηση των γυναικών σε σχέση με τους άντρες για το πως βλέπουν τον σεξουαλικό εξαναγκασμό. Αναλυτικότερα, οι γυναίκες έδειξαν ότι διαφωνούν σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό σε σύγκριση με τους άντρες στο ότι στις πιο πολλές περιπτώσεις, όταν μια γυναίκα πέφτει θύμα βιασμού, πάει γυρεύοντας, με ότι γυναίκες προκαλούν το βιασμό με την εμφάνιση ή την συμπεριφορά τους. Επίσης, οι γυναίκες διαφωνούν πιο έντονα με το ότι εάν κάποιος δηλώσει ένα βιασμό δύο εβδομάδες μετά το συμβάν, τότε πιθανόν να μην ήταν βιασμός, με το ότι αν μια κοπέλα πηγαίνει στο σπίτι του φίλου της μετά από έξοδο, τότε αυτό σημαίνει ότι θα δώσει τη συγκατάθεση της για σεξουαλική επαφή, αν μια γυναίκα αγγίξει έναν άνδρα σε απόκρυφα σημεία τότε αυτό δε μπορεί να έγινε τυχαία αλλά σημαίνει ότι δίνει τη συγκατάθεση της στο σεξ. Τέλος, οι γυναίκες εκφράζουν την διαφωνία τους με την άποψη ότι όταν ένα ζευγάρι έχει ολοκληρωμένες σεξουαλικές επαφές, τότε ο άνδρας μπορεί να έχει σεξουαλική επαφή με τη σύντροφό του όποτε το επιθυμεί, με το ότι ένας άνδρας δικαιολογείται να ολοκληρώσει τη σεξουαλική επαφή αν η κοπέλα του συμφώνησε αρχικά αλλά άλλαξε γνώμη την τελευταία στιγμή κλπ. Από την έρευνα προέκυψε ότι υπάρχει στατιστικά σημαντική διαφοροποίηση των ποσοστών εμφάνισης φαινομένων σεξουαλικού εξαναγκασμού είτε χωρίς είτε με ολοκλήρωση στις γυναίκες σε σύγκριση με τους άντρες. Ουσιαστικά οι γυναίκες έχουν πολύ μεγαλύτερη πιθανότητα να πέσουν θύματα σεξουαλικού εξαναγκασμού πριν τα 17 τους έτη (είτε ολοκληρώνεται είτε όχι). Επίσης, προέκυψε ότι οι γυναίκες είναι πιθανότερο να πέσουν θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης σε σύγκριση με τους άντρες. Τέλος, καταλήξαμε ότι τόσο οι άντρες όσο και οι γυναίκες δεν θεωρούν ότι έχουν υπάρξει θύτες σεξουαλικού εξαναγκασμού σε οποιαδήποτε μορφή του.el
dc.description.abstractPurpose: The purpose of this study is to highlight the problem of sexual aggression among young people, as this phenomenon is a social problem with a particular scale in recent years, both nationally and internationally. Method: The intervention used two groups, the intervention group (these people took leaflets and messages for awareness, n=50) and control group (these individuals have not received leaflets etc, n=50). The evaluation of the intervention was performed by questionnaire before and after sensitization as in people who have not received anything from them. The intervention included brochures, emails and images, which were recorded information on the issue of sexual aggression among young people, to make an effort of awareness. The intervention process lasted seven weeks. Results: The intervention appears not to affect the views of participants on sexual aggression. Conclusions: Basically the people in the control group and those in the intervention group expressed the same views about sexual coercion. An important finding of the survey is the significant diversification of women compared to men about how they see sexual coercion. Specifically, women showed that disagree to a much greater extent than men in that in most cases, when a woman is raped, go looking for it, in that women cause rape with the appearance or behavior. Also, women disagree more strongly with that if someone said a raped two weeks after the event, you may not have been rape, in that if a girl goes to the home of her boyfriend after output, then it means that it will give consent to sexual intercourse if a woman touches a man in private parts then this can’t happen by chance but it means that it gives its consent to sex. Finally, women express their disagreement with the view that when a couple has completed sexual intercourse, then the man can have sex with his partner whenever you want, with that a man is justified to complete sexual intercourse if the girl initially agreed but changed his mind at the last minute etc. The investigation showed that there is statistically significant variation of sexual coercion phenomena incidence rates either without or with completion in women compared with men. Essentially women are much more likely to drop sexual coercion victims before their 17 years (whether or not) completed. It also showed that women are more likely to fall victims of sexual exploitation than men. Finally, we reached that both men and women do not believe that there have been perpetrators of sexual coercion in any form.en
dc.languageΕλληνικάel
dc.languageGreeken
dc.publisherΤ.Ε.Ι. Κρήτης, Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας (Σ.Ε.Υ.Π), Τμήμα Κοινωνικής Εργασίαςel
dc.publisherT.E.I. of Crete, School of Health and Welfare Services (SEYP), Department of Social Worken
dc.rightsAttribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States*
dc.rights.urihttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/us/*
dc.titleΣχεδιασμός και υλοποίηση παρέμβασης για την πρόληψη της σεξουαλικής επιθετικότητας στους νέους.el
dc.titleDesign and implementation of intervention to prevent sexual aggression among young people.en

Στοιχεία healMeta

heal.creatorNameΞενοφώντος, Ραφαέλλαel
heal.creatorNameΠροεστού, Αικατερίνηel
heal.creatorNameΣφακιανάκη, Χαρίκλειαel
heal.creatorNameXenofontos, Rafaellaen
heal.creatorNameProestou, Aikaterinien
heal.creatorNameSfakianaki, Charikleiaen
heal.publicationDate2017-04-24
heal.identifier.primaryhttp://hdl.handle.net/20.500.12688/8143
heal.abstractΣκοπός: Ο σκοπός της εργασίας είναι η ανάδειξη του προβλήματος της σεξουαλικής επιθετικότητας στους νέους, καθώς το φαινόμενο αυτό αποτελεί κοινωνικό πρόβλημα με ιδιαίτερη κλιμάκωση τα τελευταία χρόνια, τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο. Μέθοδος: Στην παρέμβαση χρησιμοποιήθηκαν δύο ομάδες, η ομάδα παρέμβασης (τα άτομα αυτά έλαβαν ενημερωτικά φυλλάδια και μηνύματα για ευαισθητοποίηση τους, n=50) και η ομάδα ελέγχου (τα άτομα αυτά δεν έχουν λάβει ενημερωτικά φυλλάδια κλπ, n=50). Η αξιολόγηση της παρέμβασης πραγματοποιήθηκε με ερωτηματολόγιο πριν και μετά την ευαισθητοποίηση όπως και στα άτομα που δεν έχουν λάβει οτιδήποτε από αυτά. Η παρέμβαση περιλάμβανε ενημερωτικά φυλλάδια, ηλεκτρονικά μηνύματα και εικόνες, στα οποία βρίσκονταν καταγεγραμμένες πληροφορίες σχετικά με το θέμα της σεξουαλικής επιθετικότητας στους νέους, ώστε να γίνει μια προσπάθεια ευαισθητοποίησής τους. Η διαδικασία παρέμβασης διήρκησε 7 εβδομάδες. Αποτελέσματα: Η παρέμβαση φαίνεται να μην επηρέασε τις απόψεις των συμμετεχόντων για την σεξουαλική επιθετικότητα. Συμπεράσματα: Ουσιαστικά τα άτομα στην ομάδα ελέγχου και τα άτομα στην ομάδα παρέμβασης εξέφρασαν τις ίδιες απόψεις για τον σεξουαλικό εξαναγκασμό. Ένα σημαντικό εύρημα της έρευνας είναι η σημαντική διαφοροποίηση των γυναικών σε σχέση με τους άντρες για το πως βλέπουν τον σεξουαλικό εξαναγκασμό. Αναλυτικότερα, οι γυναίκες έδειξαν ότι διαφωνούν σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό σε σύγκριση με τους άντρες στο ότι στις πιο πολλές περιπτώσεις, όταν μια γυναίκα πέφτει θύμα βιασμού, πάει γυρεύοντας, με ότι γυναίκες προκαλούν το βιασμό με την εμφάνιση ή την συμπεριφορά τους. Επίσης, οι γυναίκες διαφωνούν πιο έντονα με το ότι εάν κάποιος δηλώσει ένα βιασμό δύο εβδομάδες μετά το συμβάν, τότε πιθανόν να μην ήταν βιασμός, με το ότι αν μια κοπέλα πηγαίνει στο σπίτι του φίλου της μετά από έξοδο, τότε αυτό σημαίνει ότι θα δώσει τη συγκατάθεση της για σεξουαλική επαφή, αν μια γυναίκα αγγίξει έναν άνδρα σε απόκρυφα σημεία τότε αυτό δε μπορεί να έγινε τυχαία αλλά σημαίνει ότι δίνει τη συγκατάθεση της στο σεξ. Τέλος, οι γυναίκες εκφράζουν την διαφωνία τους με την άποψη ότι όταν ένα ζευγάρι έχει ολοκληρωμένες σεξουαλικές επαφές, τότε ο άνδρας μπορεί να έχει σεξουαλική επαφή με τη σύντροφό του όποτε το επιθυμεί, με το ότι ένας άνδρας δικαιολογείται να ολοκληρώσει τη σεξουαλική επαφή αν η κοπέλα του συμφώνησε αρχικά αλλά άλλαξε γνώμη την τελευταία στιγμή κλπ. Από την έρευνα προέκυψε ότι υπάρχει στατιστικά σημαντική διαφοροποίηση των ποσοστών εμφάνισης φαινομένων σεξουαλικού εξαναγκασμού είτε χωρίς είτε με ολοκλήρωση στις γυναίκες σε σύγκριση με τους άντρες. Ουσιαστικά οι γυναίκες έχουν πολύ μεγαλύτερη πιθανότητα να πέσουν θύματα σεξουαλικού εξαναγκασμού πριν τα 17 τους έτη (είτε ολοκληρώνεται είτε όχι). Επίσης, προέκυψε ότι οι γυναίκες είναι πιθανότερο να πέσουν θύματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης σε σύγκριση με τους άντρες. Τέλος, καταλήξαμε ότι τόσο οι άντρες όσο και οι γυναίκες δεν θεωρούν ότι έχουν υπάρξει θύτες σεξουαλικού εξαναγκασμού σε οποιαδήποτε μορφή του.el
heal.abstractPurpose: The purpose of this study is to highlight the problem of sexual aggression among young people, as this phenomenon is a social problem with a particular scale in recent years, both nationally and internationally. Method: The intervention used two groups, the intervention group (these people took leaflets and messages for awareness, n=50) and control group (these individuals have not received leaflets etc, n=50). The evaluation of the intervention was performed by questionnaire before and after sensitization as in people who have not received anything from them. The intervention included brochures, emails and images, which were recorded information on the issue of sexual aggression among young people, to make an effort of awareness. The intervention process lasted seven weeks. Results: The intervention appears not to affect the views of participants on sexual aggression. Conclusions: Basically the people in the control group and those in the intervention group expressed the same views about sexual coercion. An important finding of the survey is the significant diversification of women compared to men about how they see sexual coercion. Specifically, women showed that disagree to a much greater extent than men in that in most cases, when a woman is raped, go looking for it, in that women cause rape with the appearance or behavior. Also, women disagree more strongly with that if someone said a raped two weeks after the event, you may not have been rape, in that if a girl goes to the home of her boyfriend after output, then it means that it will give consent to sexual intercourse if a woman touches a man in private parts then this can’t happen by chance but it means that it gives its consent to sex. Finally, women express their disagreement with the view that when a couple has completed sexual intercourse, then the man can have sex with his partner whenever you want, with that a man is justified to complete sexual intercourse if the girl initially agreed but changed his mind at the last minute etc. The investigation showed that there is statistically significant variation of sexual coercion phenomena incidence rates either without or with completion in women compared with men. Essentially women are much more likely to drop sexual coercion victims before their 17 years (whether or not) completed. It also showed that women are more likely to fall victims of sexual exploitation than men. Finally, we reached that both men and women do not believe that there have been perpetrators of sexual coercion in any form.en
heal.languageΕλληνικάel
heal.languageGreeken
heal.academicPublisherΤ.Ε.Ι. Κρήτης, Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας (Σ.Ε.Υ.Π), Τμήμα Κοινωνικής Εργασίαςel
heal.academicPublisherT.E.I. of Crete, School of Health and Welfare Services (SEYP), Department of Social Worken
heal.titleΣχεδιασμός και υλοποίηση παρέμβασης για την πρόληψη της σεξουαλικής επιθετικότητας στους νέους.el
heal.titleDesign and implementation of intervention to prevent sexual aggression among young people.en
heal.typeΠτυχιακή Εργασίαel
heal.typeBachelor thesisen
heal.keywordσεξουαλική επιθετικότητα, σεξουαλική συμπεριφορά, σεξουαλικός εξαναγκασμός, νέοςel
heal.keywordsexual aggression, sexual behavior, sexual coercion, young personen
heal.accessfreeel
heal.advisorNameΠαπαδακάκη, Μαρίαel
heal.advisorNamePapadakaki, Mariaen
heal.advisorID.emailmpapadakaki@staff.teicrete.gr
heal.academicPublisherIDΤ.Ε.Ι. Κρήτηςel
heal.academicPublisherIDT.E.I. of Creteen
heal.fullTextAvailabilitytrueel
tcd.distinguishedfalseel
tcd.surveyfalseel


Αρχεία σε αυτό το τεκμήριο

Thumbnail
Thumbnail

Αυτό το τεκμήριο εμφανίζεται στις ακόλουθες συλλογές

Εμφάνιση απλής εγγραφής

Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States
Except where otherwise noted, this item's license is described as Attribution-NonCommercial-NoDerivs 3.0 United States