Η συμβολή του πρωτογενούς τομέα στην ανάπτυξη του τουρισμού στο Νομό Ηρακλείου.

Abstract

Τα τελευταία χρόνια αρχίζει και διαμορφώνεται ένα νέο προφίλ του σύγχρονου τουρίστα παράλληλα με το σταθερό προφίλ εκείνων που όλο τον χρόνο εξοικονομούν για να ταξιδέψουν σε ένα προορισμό που έχουν διαλέξει.. Το νέο προφίλ τουρίστα είναι εκείνος που έχει κάνει ήδη ταξιδιωτικές αναζητήσεις, γνωρίζει τι θέλει και αν το βρει το πληρώνει ακριβά, αλλά είναι όμως απαιτητικός στην ποιότητα, στο καθαρό περιβάλλον, στις ανθρώπινες σχέσεις και στην αναζήτηση ικανοποίησης των ενδιαφερόντων και ανησυχιών του. Αποτέλεσμα αυτής της διαφοροποίησης είναι η σταδιακή ανάπτυξη νέων μορφών τουρισμού πέραν από τις κλασσικές μορφές τουριστικής αναψυχής που για την Ελλάδα καλύπτουν το τρίπτυχο ήλιος-θάλασσα-αρχαιότητες. Οι νέες αυτές μορφές τουριστικής δραστηριότητας περιγράφονται από αυτό που σήμερα συνήθως ονομάζουμε ως Εναλλακτικές Μορφές Τουρισμού. Το κύριο χαρακτηριστικό των μορφών αυτών είναι ότι βασίζονται στην εξειδίκευση, την ικανοποίηση δηλαδή των διαφορετικών ανησυχιών και ενδιαφερόντων του τουρίστα. Με τον τρόπο αυτό αναφερόμαστε στον Ιατρικό τουρισμό, τον Συνεδριακό τουρισμό, τον Ορειβατικό τουρισμό και την Αγροτουρισμό. Από όλες αυτές τις μορφές τουρισμού στη παρούσα εργασία μας ενδιαφέρει η έννοια του Αγροτουρισμού όπως θα δούμε διευρυμένη όμως ώστε να περιλαμβάνει μια μορφή ανάπτυξης τουριστικών ενδιαφερόντων για τις περισσότερες από τις δραστηριότητες της πρωτογενούς παραγωγής. Εδώ χρειάζεται να διευκρινίσουμε ότι αν και σε μεγάλο βαθμό επικαλύπτονται οι έννοιες αγροτουρισμός και αγροτικός τουρισμός δεν είναι ταυτόσημες. Ο αγροτουρισμός αναφέρεται μόνο σε επίσκεψη του τουρίστα στην εξοχή ή την άγρια φύση, ενώ ο αγροτικός τουρισμός αναφέρεται στις δραστηριότητες των τουριστών σε μια αγροτική περιοχή. Καθώς υπάρχουν πολλά σημεία επικάλυψης στη συνέχεια της εργασίας χρησιμοποιούμε αδιάφορα τον όρο αγροτουρισμός. Σε σχετική μελέτη του ΣΕΤΕ μελέτη, (Ικκος,2015) τονίζεται η προφανής σημασία του τουρισμού για την ελληνική οικονομία και υπογραμμίζεται η ανάγκη να αναζητηθούν πολιτικές αντιμετώπισης της εποχικότητας, η οποία χαρακτηρίζεται ως η σημαντικότερη αδυναμία του Ελληνικού τουρισμού καθώς περίπου το 60% των αφίξεων και των εσόδων πραγματοποιούνται στο τρίτο τρίμηνο της κάθε χρονιάς και μόλις 6% των αφίξεων και 3% των εσόδων πραγματοποιούντα στο πρώτο τρίμηνο. Σε αυτή την κατεύθυνση σημειώνεται ότι η αντιμετώπιση της εποχικότητας, δεν μπορεί να έχει επιτυχία παρά μόνο αν γίνει με τη συμπλήρωση και τον εμπλουτισμό του βασικού προϊόντος «Ήλιος και Θάλασσα», το οποίο αποτελεί και τη μεγαλύτερη αγορά τουρισμού σε όλη την Ευρώπη, και όχι με την εντατικοποίηση του. Στην Κρήτη υπάρχουν οι προϋποθέσεις για να δραστηριοποιηθούν οι αρμόδιοι φορείς στην παράλληλη ανάπτυξη τόσο της αγροτικής παραγωγής, καθώς τόσο οι κλιματολογικές συνθήκες όσο και οι απαραίτητες υποδομές υπάρχουν, όσο και της τουριστικής εκμετάλλευσης τους καθώς η Κρήτη είναι ήδη ένα ισχυρό brand name, υπάρχουν οργανωμένα τουριστικά πρακτορεία και λειτουργούν ήδη αξιόλογες ξενοδοχειακές μονάδες στο νησί.

Within the last few years, a new profile of modern tourist is initiated and has been developed on top of the existing tourist profile of those tourists who save money the whole year to travel for holidays to a destination they have already chosen. The new tourist profile is a person who has already made travel querries, knows what he looks for and if he finds it pays extra money , but is demanding extra services in terms of quality, clean environment, human relations, and the search for satisfaction of his interests and concerns. The result of this differentiation is the gradual development of new forms of tourism, apart from the classic forms of tourist recreation which for Greece cover the triptych of sun-sea-antiquities. These new forms of tourist activity are described by what we now commonly call alternative tourist activities. The main attribute of these activities is that they are based on the specialization, the satisfaction of the different specific concerns and interests of the tourist. Doing so, we refer to Medical tourism, Conference tourism, Mountaineering tourism, religious tourism and Agrotourism. Of all these forms of tourism in this paper we are interested in the concept of agrotourism in its bride scope expanded to include a form of development of tourist interest for most of the activities of Heraklion county primary production. Here we have to clarify that although sometimes they are used indifferently and maybe they overlap each other the concepts of agrotourism and rural tourism are not identical. Agrotourism refers only to a tourist visit to the countryside or wildlife, while rural tourism refers to the activities of tourists in a rural area. As there are a lot of overlapping points in the work, we use the term agrotourism indifferently for both cases. In its relevant study, SETE highlights the obvious importance of tourism for the Greek economy and underlines the need to look for alternatives to reduce the seasonality effect which is characterized as the most important vulnerability of Greek tourism (Ikkos, 2015). Indeed, about 60% of arrivals and revenue income are held in the third quarter of each year and only 6% of arrivals and 3% of revenue inflows in the first quarter. Concerning this problem, it is noted that tackling seasonality can only be successful if it is done by completing and enriching the basic product "Sun and Sea", which is practiced here where there is also the largest tourism market in Europe, and not with its intensification. In Crete and especially in Heraklion there are the prerequisites for the operators to be involved in the parallel development of both agricultural production and other primary sector activities together with the touristic activities. The existing combination of the ideal climatic conditions and the necessary touristic infrastructure and the big advantage Crete is already a strong tourism brand name, make things easier and are initiating tentatives to try to exploit the benefits.