Βελτίωση της προσελκυστικής ικανότητας υδατικού διαλύματος υδρολυόμενης πρωτεΐνης απέναντι στη μύγα της Μεσογείου, Ceratitis capitata (Wiedemann, 1824) (Diptera: Tephritidae).

Abstract

Η μύγα της Μεσογείου ανήκει στην τάξη των Διπτέρων και στην οικογένεια Tephritidae. Η επιστημονική της ονομασία είναι Ceratitis capitata. Το είδος αυτό κατάγεται από την υποσαχάρια Αφρική. Είναι ένα είδος ικανό να προκαλέσει εκτεταμένες ζημίες σε ένα ευρύ φάσμα καλλιεργειών φρούτων (εσπεριδοειδή μηλοειδή, πυρηνόκαρπα κλπ). Είναι κοινό είδος στην περιοχή της Μεσογείου και έχει εξαπλωθεί σε πολλά μέρη του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της Αυστραλίας και της βόρειας και νότιας Αμερικής. Είναι ένα έντομο το οποίο ανέχεται καλύτερα τα ψυχρότερα κλίματα από ότι τα περισσότερα άλλα είδη καρποφάγων ειδών της ίδιας οικογένειας. Κατατάσσεται ως πρώτη μεταξύ των μεγάλης οικονομικής σημασίας εχθρών παγκοσμίως. Η μύγα της Μεσογείου προσβάλλει, περισσότερα από 350 διαφορετικά είδη φυτών, μεταξύ των οποίων σχεδόν όλα τα είδη των εσπεριδοειδών, γεγονός που οδήγησε στη διεξαγωγή του παρόντος πειράματος, σκοπός του οποίου ήταν η αξιολόγηση της προσελκυστικής ικανότητας διαφόρων ελκυστικών σε μείγμα με υδρολυόμενη πρωτεΐνη 2,5% και βόρακα 1%. Οι ουσίες που αξιολογήθηκαν ήταν το οξικό αμμώνιο (ammonium acetate, ΑΑ), η τριμεθυλαμίνη (trimethylamine, ΤΑ), η ουρία, το λεμονένιο και η μεθυλοευγενόλη. Έγιναν πολλές δοκιμές και συνδυασμοί ελκυστικών σε μείγμα με υδρολυόμενη πρωτεΐνη 2,5% και βόρακα 1% σε παγίδες McPhail. Οι παγίδες αναρτήθηκαν στις 13/11/2017 στον εσπεριδοειδώνα του ΤΕΙ Κρήτης και έγιναν συνολικά 10 δοκιμές. Οι δειγματοληψίες γίνονταν ανά εβδομάδα και το περιεχόμενο των παγίδων εξεταζόταν ως προς τα άτομα της μύγας της Μεσογείου που βρίσκονταν μες στις παγίδες (συνολικός αριθμός, αρσενικά, θηλυκά, γονιμότητα θηλυκών), ενώ γινόταν καταμέτρηση και των υπολοίπων εντόμων μες στις παγίδες. Από τα αποτελέσματα είναι ξεκάθαρο ότι τα ελκυστικά που εκλύουν αμμωνία (ουρία, ΑΑ και ΤΑ) αυξάνουν την προσελκυστική ικανότητα, με το ΑΑ να φαίνεται επικρατέστερο των άλλων δύο. Το λεμονένιο και η μεθυλοευγενόλη δεν έδωσαν καθόλου καλά αποτελέσματα, καθώς φαίνεται να λειτουργούν απωθητικά στις συγκεντρώσεις που δοκιμάστηκαν. Χρειάζεται περαιτέρω έρευνα, μεγαλύτερης κλίμακας για να εξαχθούν ασφαλή συμπεράσματα, ενώ θα πρέπει να εκτιμηθεί και η επίδραση των περιβαλλοντικών συνθηκών (θερμοκρασία, υγρασία).

The Mediterranean fruit fly (Ceratitis capitata, Medfly) is a dipteran species of the family Tephritidae. It originates from the sub-Saharn Africa and causes severe damage to a wide range of fruits, like citrus fruits, pome fruits, stone fruits etc. It is very widespread in the Mediterranean area and has expanded to Australia and North and South America. It tolerates better to cold climates compared to other members of Tephritidae. From an economical point of view, it is the most important insect pest worldwide Our experiment was conducted on citrus trees, as the main host for this species. The purpose was to evaluate the attraction capacity of various attractants, in combination with hydrolysed proteins and borax. The substances evaluated were ammonium acetate (ΑΑ), trimethylamine (ΤΑ), urea, limonene and methyleugenol. These attractants were used in various combinations in McPhail traps. All traps contained 2.5% of hydrolysed proteins and 1% of borax apart form the additional attractants. This mixture was used as the control. The traps were placed in the field at 13th of November 2017 in a citrus orchard at T.E.I. of Crete. In total, 10 samplings were made at weekly intervals, if possible. The content of the traps was checked under stereoscope, counting the total number of Medflies, the sex ratio and female fecundity, while also additional groups of insects were counted. Results showed that ammonia-releasing attractants (urea, AA and TA) increased the attractiveness, with the AA the most prevalent than the other two. Limonene and methyleugenol did not produce good results, as they seem to have repellent properties in the sample tested. Therefore, further research is required to generate more valid results, whilst the impact of the environmental conditions (temperature, humidity) should also be evaluated.