Διερεύνηση των επιπτώσεων του στρες αλατότητας σε μορφολογικά και φυσιολογικά χαρακτηριστικά φυτών Brassica oleracea L. var gongylodes– Kohlrabi- σε συνδυασμό με την χρήση σκευάσματος βιοδιεγερτικών μικροοργανισμών.

Abstract

Μελετήθηκε η καλύτερη αντιμετώπιση του στρες αλατότητας του φυτικού είδους Brassica oleracea L. var gongylodes– Kohlrabi με την παρουσία εδαφοβελτιωτικών μικροοργανισμών, πιο συγκεκριμένα τις μυκόρριζες. Το πείραμα διαιρέθηκε σε τρεις ομάδες με πρώτο παράγοντα τους μυκόρριζες και αυτές οι τρεις ομάδες διαιρέθηκαν σε πέντε υποομάδες με δεύτερο παράγοντα την αλατότητα. Πιο συγκεκριμένα, υπήρχαν τρεις ομάδες, η πρώτη ομάδα αποτελούνταν από φυτά χωρίς προσθήκη μυκόρριζας, η δεύτερη ομάδα περιείχε φυτά στα οποία είχε γίνει προσθήκη μυκόρριζας κατά την μεταφύτευση τους, και τέλος η τρίτη ομάδα περιείχε φυτά στα οποία έγινε προσθήκη μυκόρριζας δύο εβδομάδες μετά την μεταφύτευση. Επιπρόσθετα κάθε ομάδα αποτελούνταν από πέντε υπό ομάδες αύξουσας περιεκτικότητας αλατότητας (0-50-100-150-200 mM) Κατά την διάρκεια του πειράματος μετρήθηκαν οι εξής παράμετροι, ο αριθμός των φύλλων, το πάχος του στελέχους, το μήκος και το πλάτους του πλήρους αναπτυγμένου φύλλου (5ου η 6ου )ανά φυτό. Ενώ στο τέλους του πειράματος μετρήθηκαν το βάρος του γογγυλιού, του βλαστού, του μίσχου, του ελάσματος, των συνολικών φύλλων, η περιεκτικότητα σε χλωροφύλλη του 5ου φύλλου ανά φυτό και η φυλλική επιφάνεια ανά ομάδες. Μετά την ανάλυση των αποτελεσμάτων, διαπιστώθηκε ότι τα φυτά που είχαν εμβολιαστεί με μυκόρριζα μετά από δύο εβδομάδες από την μεταφύτευση υπερτερούσαν σε όλες σχεδόν τις παραμέτρους εκτός από το μήκος, πλάτος και περιεκτικότητα σε χλωροφύλλη. Αντίθετα τα εμβολισμένα φυτά με μυκόρριζα κατά την μεταφύτευση δεν παρουσίασαν σημαντικές διαφορές ως προς όλους τους παραμέτρους συγκρινόμενοι με τα μη-εμβολιασμένα φυτά.

In this experiment, Brassica oleracea L. var gongylodes– Kohlrabi plants were studied on how they respond to salinity stress, under the influence of soil mycorrhizal micro-organisms,. The plants used in this experiment were divided into three groups each of which received a different amount of a mycorrhizal formulation. These three groups were further divided into five subgroups which were irrigated with ascending salinity content. The three main groups were consisted of plants inoculated with the mycorrhizal formulation A, once during transplanting, B. twice two and four weeks after transplanting and C. plants that were not inoculated. In addition, each main group consisted of five subgroups with ascending irrigation salinity content (0-50-100-150-200 mM). During the experiment were measured the number of leaves, the thickness of the shoot, the length and the width of the youngest fully developed leaf (5fth of 6th), per plant. At the end of the experiment, measurements were taken of the total weight of the tuber, the shoot, the stem and the leaves. Other measurements taken were, the chlorophyll content from the fifth leaf of each plant and the total leaf area. The analyses of the results showed, that the plants that were inoculated twice two and four weeks after transplanting with the mycorrhizal complex delivered the best results on all studied parameters except leaf length, width and chlorophyll content. At the same time, the plant group ,with the inoculation of the mycorrhiza done at transplanting, did not show any significant differences of the measured parameters, compared to the plant group that did not receive the inoculation treatment.