Διατροφή και διακύμανση του βάρους σε άτομα με σχιζοφρένεια.

Abstract

Η σχιζοφρένεια είναι μία ψυχωτική διαταραχή αγνώστου αιτιολογίας, που χαρακτηρίζεται από διαταραχές στην σκέψη, τη διάθεση και την συμπεριφορά. Ο δια βίου επιπολασμός της νόσου είναι περίπου 1%. Απαντάται σε όλες τις γεωγραφικές περιοχές και κοινωνίες. Έχει την ίδια συχνότητα εμφάνισης και στα δύο φύλα αλλά συνήθως η έναρξη είναι πρωιμότερη στους άνδρες. Η εμφάνιση της κορυφώνεται στις ηλικίες 15 έως 35 ετών. Οι ασθενείς που πάσχουν από σχιζοφρένεια παρουσιάζουν συχνά διατροφικές διαταραχές και αυξομειώσεις του σωματικού βάρους, που μπορεί να οφείλονται τόσο στη νόσο όσο και να αποτελούν παρενέργεια της φαρμακευτικής θεραπείας. Δεν υπάρχουν επιστημονικά δεδομένα που να αναφέρονται στην συμπεριφορική κατάσταση των ατόμων με σχιζοφρένεια απέναντι στην διατροφή, γιατί αυτή η συμπεριφορά είναι υποκειμενική και αλλάζει από ασθενή σε ασθενή. Για παράδειγμα οι ασθενείς με παρανοϊκή σχιζοφρένεια που έχουν την παραληρητική ιδέα ότι τους δηλητηριάζουν δεν τρώνε διότι φοβούνται πως μπορούν να δηλητηριαστούν. Σε άλλους, η ένταση της ψευδαισθητικής εμπειρίας είναι τέτοια που τους κάνει να παραμελούν τις βασικές τους ανάγκες. Παρενέργειες της φαρμακευτικής θεραπείας είναι η καταστολή, η ξηροστομία-δίψα όπως και αύξηση της ενεργειακής πρόσληψης, η μείωση βασικού μεταβολισμού, η αύξηση του νευροδιαβιβαστή της όρεξής, οι αλλαγές στα επίπεδα της λεπτίνης, η αύξηση βάρους κυρίως από κλοζαπίνη και ολαζαπίνη, η κατακράτηση υγρών, η αύξηση προλακτίνης. Τα επιστημονικά δεδομένα για την διατροφική θεραπεία στην σχιζοφρένεια είναι ελάχιστα γιατί αυτό το θέμα έχει αρχίσει να αναγνωρίζεται εδώ και 30-40 χρόνια. Στην πρόσφατη βιβλιογραφία γίνεται προσπάθεια μελέτης της επίδρασης των βιταμινών (D,K,E,C, σύμπλεγμα B, φυλλικό οξύ), των λιπαρων οξέων και των ιχνοστοιχείων (σίδηρος, χαλκός, ψευδάργυρος, κοβάλτιο, νικέλιο, μαγγάνιο, μολυβδαίνιο, χρώμιο, σελήνιο, ασβέστιο, αλουμίνιο, φώσφορος, μαγνήσιο) τόσο στην βελτίωση της γενικότερης υγείας του ασθενούς όσο και στην αποτελεσματικότητα της θεραπείας. Επίσης γίνεται προσπάθεια συσχέτισης διατροφικών διαταραχών και σχιζοφρένειας. Στην παρούσα μελέτη γίνεται ανασκόπηση της σχετικής βιβλιογραφίας και τονίζεται η σημαντικότητα της διατροφολογικής επίβλεψης και παρέμβασης στους ασθενείς με σχιζοφρένια.

Schizophrenia is a psychiatric disorder of unknown origin, which is characterized by mental, emotional and behavioral disorders. The lifelong prevalence of the disease is above 1%. Ιt occurs in all geographical areas and societies. It has the same incidence in both sexes but usually the onset is earlier in men. Its appearance culminates in ages 15 to 35 years. Patients with schizophrenia often have eating disorders and body weight fluctuations, which may be due to both the disease and side effects of drug therapy. There is no scientific data on the behavioral situation of people with schizophrenia in the diet, because this behavior is subjective and changes from patient to patient. For example, patients with paranoid schizophrenia who have the delusional idea of poisoning them do not eat because they are afraid they can be poisoned. In others, the intensity of the illusory experience is such that it makes them neglect their basic needs. Side effects of drug therapy are sedation, dry mouth-thirst as well as increased energy uptake, reduction of basic metabolism, increase in the neurotransmitter of appetite, changes in leptin levels, weight gain mainly from clozapine and olazapine, fluid retention, prolactin elevation. Scientific data on dietary treatment in schizophrenia are scarce because this topic has begun to be recognized for 30-40 years. In the recent literature, an attempt has been made to study the effect of vitamins (D, K, E, C, B complex, folic acid), fatty acids and trace elements (iron, copper, zinc, cobalt, nickel, manganese, molybdenum, selenium, calcium, aluminum, phosphorus, magnesium) both in improving the general health of the patient and in the effectiveness of the treatment. An attempt is also made to correlate eating disorders and schizophrenia. This study reviews the literature and emphasizes the importance of nutritional supervision and intervention in patients with schizophrenia.