Η επιβάρυνση των φροντιστών ηλικιωμένων που πάσχουν από τη νόσο Alzheimer και γεροντική άνοια σε επιλεγμένες αγροτικές και αστικές περιοχές του νομού Ηρακλείου.

Abstract

Στην εποχή την οποία διανύουμε, εξαιτίας της αύξησης του μέσου όρου ζωής, όλα τα άτομα άνω των 65 ετών ανήκουν τυπικά στην πληθυσμιακή ομάδα της τρίτης ηλικίας και της τέταρτης ηλικίας. Ο πληθυσμός αυτός όμως δεν είναι ομοιογενής, αποτελείται από ένα πολυσύνθετο άθροισμα ανόμοιων ανθρώπων, των οποίων η πνευματική, μορφωτική και κοινωνική κατάσταση διαφοροποιείται, όπως και οι ανάγκες τους. Η συγκεκριμένη ηλικία αποτελεί ένα αυθαίρετο όριο. Οι γεροντολόγοι συνήθως χωρίζουν τα άτομα άνω των 65 ετών σε τρείς κατηγορίες, τους νέους ηλικιωμένους 65 έως 74 ετών, τους ώριμους ηλικιωμένους 75 έως 84 ετών και τους υπερήλικες 84 και άνω. Οι ηλικιωμένοι, αποτελούν μια πληθυσμιακή ομάδα με ποικίλα προβλήματα και αυξημένες ανάγκες. Μερικά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, τα οποία θα ερευνήσουμε και στη συγκεκριμένη πτυχιακή, είναι η άνοια και το Alzheimer καθώς και η επιβάρυνση που λαμβάνουν οι φροντιστές τους. «Η άνοια είναι ένας γενικός περιγραφικός όρος για την επιδείνωση των γνωστικών ικανοτήτων του ατόμου που γίνεται σε τέτοιο βαθμό, ώστε προκαλείται μείωση στην κοινωνική και επαγγελματική του λειτουργικότητα» (Kring, Davison, Neale, Johnson, 2007, σελ. 776). Η νόσος Alzheimer είναι μια ασθένεια που εμφανίστηκε στον κλάδο της επιστήμης τα τελευταία χρόνια κάνοντας το διαχωρισμό της από τη γεροντική άνοια. Στη νόσο Alzheimer μαζί με τον ασθενή πάσχει όλη η οικογένεια. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία, οι ανοϊκοί ασθενείς φροντίζονται στο σπίτι από τα μέλη των οικογενειών τους, συζύγους, παιδιά και αδέλφια Η επιβάρυνση από τη φροντίδα ενός ανοϊκού ασθενή μπορεί να είναι ψυχική, σωματική και οικονομική. Σκοπός της έρευνάς μας, λοιπόν, είναι να διατυπώσουμε τον φόρτο της ψυχολογικής και της σωματικής κούρασης που λαμβάνουν οι φροντιστές των ηλικιωμένων ατόμων. Η μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε στη συγκεκριμένη μελέτη είναι η Ποιοτική Έρευνα μέσω ημι-δομημένων συνεντεύξεων από είκοσι άτυπους φροντιστές, δέκα από την αγροτική περιοχή του Δήμου Φαιστού και δέκα από την αστική περιοχή της Ν. Αλικαρνασσού. Από τις πληροφορίες που συγκεντρώθηκαν μπορούμε να καταλάβουμε πόσο σημαντική είναι η έγκυρη διάγνωση της ασθένειας, η σωστή ενημέρωση των φροντιστών καθώς και η ύπαρξη υποδομών για την ενίσχυση του ρόλου του φροντιστή.

Nowadays due to the increase of the average life expectancy, all individuals above 65 years of age typically belong to the third and fourth Age population. This population, however, is not homogeneous; it consists of a multiplex sum of dissimilar people whose intellectual, educational and social background differs, as well as their needs. The specific age is an arbitrary limit. Gerontologists usually divide people above 65 years into three groups, the young-old (app. 65-74), the middle- old (ages 75-84) and the old-old (over the age of 85). The elderly are a population group with various problems and increased needs. Some of the issues they have to deal with -which will be researched in this dissertation- are Senile Dementia and Alzheimer’s Disease as well as the burden that their carers have to bear. Senile Dementia is a general descriptive term for the deterioration of the cognitive skills of the individual which occurs to such a degree that can lead to decrease of their social and professional functionality. Alzheimer’s is a disease which has recently been introduced in the field of science, differentiating itself from Senile Dementia. It affects not only the patient but the whole family as well. The vast majority of patients are treated at home by members of their families, husbands or wives, children and siblings. The burden of the daily care of an Alzheimer’s patient can be psychological, physical and even financial. The aim of this study, therefore, is to illustrate the load of psychological and physical fatigue of the carers of elderly people. The method used in the specific study is the qualitative research through semi-structured interviews of twenty unofficial carers, ten from the rural area of the Municipality of Festos and ten from the urban area of Nea Alikarnassos. The information that was collected is indicative of the fact that the early diagnosis of the disease, the carers awareness and the existence of the appropriate infrastructure for the support of the carer are all of extreme importance for the treatment of patients with Alzheimer’s.