Διερεύνηση της συχνότητας εμφάνισης παιδιών με διαταραχές σίτισης και κατάποσης.

Abstract

Εισαγωγή: Η κατάποση ορίζεται ως μια αντανακλαστική νευρομυϊκή λειτουργία, η οποία αποτελείται από τα εξής στάδια: το προπαρασκευαστικό, το στοματικό, το φαρυγγικό και το οισοφαγικό. Ως διαταραχές σίτισης και κατάποσης ή δυσφαγία ορίζεται οποιαδήποτε διαταραχή ή δυσλειτουργία συμβαίνει σε ένα ή περισσότερα στάδια της φυσιολογικής κατάποσης. Τις περισσότερες φορές η δυσφαγία εμφανίζεται σε συνδυασμό με άλλες παθολογικές καταστάσεις του ατόμου. Σκοπός: Στόχος της παρούσας μελέτης ήταν η καταγραφή της συχνότητας εμφάνισης πιθανών διαταραχών σίτισης και κατάποσης σε παιδιά με νευρολογικές διαταραχές στην Περιφέρεια της Κρήτης, όπως επίσης και η καταγραφή των αιτιών από τις οποίες προκύπτουν. Μεθοδολογία: Πραγματοποιήθηκε μια συγχρονική μελέτη με δείγμα 268 παιδιών και εφήβων που εξετάστηκαν στα παιδονευρολογικά ιατρεία του Βενιζέλειου Γενικού Νοσοκομείου Ηρακλείου και του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ηρακλείου στο χρονικό διάστημα μεταξύ 31.10.2017 έως 27.04.2018. Χρησιμοποιήθηκε φόρμα καταγραφής κλινικών συμπτωμάτων που σχετίζονται άμεσα με τη δυσφαγία, η οποία συμπληρώθηκε σε πραγματικό χρόνο από τους ερευνητές κατά τη διάρκεια της παιδιατρικής εκτίμησης. Αποτελέσματα: Το 42,5% των εξεταζόμενων, δηλαδή 114 παιδιά, εμφάνισε δυσφαγία. Ποσοστό 14,2% εμφάνισε 1 σύμπτωμα, 11,9% εμφάνισε 2-3 συμπτώματα και το 16,4% τουλάχιστον 4. Συχνότερες σε εμφάνιση διαγνώσεις είναι οι ψυχικές διαταραχές και διαταραχές συμπεριφοράς (37,3%) και ακολουθούν οι παθήσεις του νευρικού συστήματος (36,6%) καθώς και τα συμπτώματα, σημεία και παθολογικά κλινικά και εργαστηριακά ευρήματα που δεν ταξινομούνται αλλού (17,5%), κατηγορία στην οποία συμπεριλαμβάνεται και η δυσφαγία. Με στατιστικά σημαντικότερη διαφορά, μεγαλύτερη συχνότητα δυσφαγίας εμφανίζουν παιδιά με πρόωρη γέννηση. Ακόμη, διαπιστώθηκε ότι η συχνότητα δυσφαγίας εμφανίζεται σημαντικά αυξημένη στις μικρότερες ηλικίες σε σχέση με τις μεγαλύτερες και μειωμένη σε παιδιά που έχουν αδέρφια. Συμπεράσματα: Η δυσφαγία σε παιδιά με νευρολογικές νόσους είναι ένα μείζον ζήτημα που χρήζει περαιτέρω διερεύνησης στην Ελλάδα. Πέραν από το γεγονός ότι η έγκαιρη διάγνωση και η πρώιμη αντιμετώπιση της δυσφαγίας θα βοηθούσε στην μείωση των κρατικών δαπανών, είναι εξίσου σημαντικό να διερευνηθεί και η ποιότητα ζωής των πασχόντων. Επιτακτική κρίνεται η ανάγκη δημιουργίας και στελέχωσης κατάλληλων δομών για την αξιολόγηση και την παροχή βοήθειας σε παιδιατρικούς πληθυσμούς με διαταραχές σίτισης, αλλά και η ενημέρωση του γενικού πληθυσμού επί του θέματος.

Introduction: Swallowing is defined as a reflex neuromuscular function, which includes four stages: the oral preparatory, the oral transit, the pharyngeal and the esophageal phase. As feeding and swallowing disorders or dysphagia is defined any disorder or dysfunction occurs in one or more stages of normal swallowing. Most times, dysphagia occurs in combination with other pathological conditions of the individual. Aim: The aim of this study is to identify the frequency of pediatric cases which develop feeding and swallowing disorders with underling neurological disorders in the region of Crete, as well as to investigate the causes from which the swallowing disorders occur. Methodology: A cross-sectional observation study with 268 children and adolescents with neurological disorders who visit the pediatric neurologists of University General Hospital of Heraklion and Venizelio General Hospital of Heraklion between 31 October 2017 and 27 April 2018. Dysphagia clinical symptoms were reported by parents - carers via questionnaire which the doctor and us completed in real time during the pediatric assessment. ICD-10 was used to classify the diagnosis (ICD-10 English Version 2018). Results: 42,5% of the study population were observed with feeding and swallowing difficulties. 14,2% developed 1 symptom, 11,9% developed 2-3 symptoms and 16,4% developed at least 4 symptoms. Mental and behavioral disorders are the most common diagnosis (37,3%). Next, are diseases of the nervous system (36,6%) and symptoms, signs and abnormal clinical and laboratory findings not elsewhere classified (17,5%)- the category in which dysphagia is included. With significant statistical difference, dysphagia was observed to kids who were born prematurely. Also, the frequency of dysphagia was higher at low-aged children than the elder ones, and lower to children who have brothers and sisters. Conclusion: Dysphagia is a major issue that needs further investigation, especially in Greece. Apart from the fact that early diagnosis and treatment of dysphagia would help reduce government expenditure, it is also important to investigate the quality of life of the patients. Undoubtedly, it is necessary to create appropriate structures with specialized professionals in order to evaluate and assist pediatric populations with feeding and swallowing disorders, as well as to inform the general population about the issue.