Covid-19 και αυτοάνοσα νοσήματα.

Abstract

Εισαγωγή. Στην παρούσα εργασία παρουσιάζουμε μια ανασκόπηση με στόχο την συσχέτιση μεταξύ COVID-19 και αυτοάνοσων ασθενειών, εστιάζοντας στις ομοιότητες ,στις κοινές ανοσολογικές αντιδράσεις, στην ανάπτυξη αυτοάνοσων ασθενειών σε ασθενείς με COVID-19 αλλά και στον κίνδυνο μόλυνσης από COVID19 σε ασθενείς με προϋπάρχουσες αυτοάνοσες καταστάσεις. Είναι προφανές, οτι κάποιοι άνθρωποι είναι πιο επιρρεπείς στη νόσο σε σχέση με κάποιους άλλους .Ο εμβολιασμός των ατόμων με αυτοάνοσα νοσήματα καθώς και οι παράγοντες που επιδρούν στην εμφάνιση σοβαρών συμπτωμάτων σε ασθενείς που νόσησαν από τον ιό SARS-CοV 2 θα μας απασχολήσουν. Σκοπός. Σκοπός της παρούσας μεταπτυχιακής εργασίας είναι η διερεύνηση της συσχέτισης του ιού covid -19 με τα αυτοάνοσα νοσήματα. Μεθοδολογία. Η προτεινόμενη ανασκόπηση αποτελεί μια περιγραφική ανασκόπηση. Οι βάσεις που χρησιμοποιήθηκαν για την αναζήτηση δεδομένων είναι το PUBMED και το GOOGLE SCHOLAR με βάση τον αλγόριθμο Boolean (AND/OR/NOT). Τα φίλτρα που χρησιμοποιήθηκαν για την αναζήτηση δεδομένων είναι η χρονική περίοδος δημοσίευσης των άρθρων(2015-2021),η γλώσσα. Τα άρθρα είναι δημοσιευμένα σε ελληνική και αγγλική γλώσσα. Η αναζήτηση ακολούθησε συγκεκριμένα κριτήρια και διεξήχθη με τη χρήση συγκεκριμένων όρων MESH. Αποτελέσματα. Η ανασκόπηση έδειξε ότι η ηλικία το αρσενικό φύλο και η συννοσηρότητα σχετίζονται με σοβαρές μορφές COVID-19.Δεν υπήρχαν σημαντικές διαφορές στη θνησιμότητα μεταξύ των ασθενών που νόσησαν από τον ιό SARS-CoV 2 οι οποίοι είχαν διαγνωστεί με αυτοάνοση νόσο σε σχέση με εκείνους που δεν είχαν αυτοάνοση νόσο. Oι ασθενείς που λάμβαναν κορτικοειδή ≥10 mg ανά ημέρα συσχετίστηκαν με αυξημένη πιθανότητα να νοσήσουν από τον ιό SARS -CoV-2. Οι ασθενείς με αυτοάνοσες ρευματικές παθήσεις μπορούν να εμβολιαστούν κατά του COVID-19. Ωστόσο συνίσταται ο εμβολιασμός σε αυτά τα άτομα όταν η δραστηριότητα της νόσου είναι υπό έλεγχο και όταν δεν υπάρχει ταυτόχρονη λοίμωξη. Ορισμένες θεραπείες αυτοάνοσων νοσημάτων μπορούν να μειώσουν την ανοσοαπόκριση των εμβολίων.H αποτελεσματικότητα των εμβολίων αποδείχθηκε χαμηλότερη στα άτομα με πολλαπλές συννοσηρότητες και στους ανοσοκατεσταλμένους. Συνεπώς συνιστάται διακοπή ορισμένων φαρμάκων πριν τον εμβολιασμό και επανέναρξη αυτών κάποιες εβδομάδες μετά. Τέλος αντιπυρηνικά αντισώματα (ΑΝΑs) ανιχνεύονται τόσο στους ασθενείς με αυτοάνοσα νοσήματα όσο και στους ασθενείς με COVID -19 . Τα αντιπυρηνικά αντισώματα (ANA) και τα αντιφωσφολιπιδικά αντισώματα (APL) είναι παραδείγματα αυτοαντισωμάτων που ανιχνεύονται σε αυτοάνοσες ασθένειες αλλά και σε ασθενείς με COVID19.Αυτό υποδηλώνει ότι ο ιός SARS-CoV-2 μπορεί να προκαλέσει αυτοανοσία. Συμπεράσματα. Ο COVID -19 μαζί με τα αυτοάνοσα νοσήματα αποτελούν συστηματικές νόσους καθώς μπορούν να επηρεάσουν και να προσβάλουν πολλά συστήματα ή όργανα του ανθρώπινου σώματος. Η διερεύνηση της σχέσης μεταξύ αυτών των ασθενειών είναι ζωτικής σημασίας για την πρόληψη και τη θεραπεία του COVID-19, καθώς και για την κατανόηση των κινδύνων για άτομα που ζουν με αυτοάνοσα νοσήματα.

Introduction. This is a review regarding the possible relationship between COVID-19 and autoimmune diseases. It focuses on similarities between COVID-19 and autoimmune diseases, common immune responses, the development of autoimmune diseases to patients with COVID-19 and the risk of COVID-19 infection to patients with pre-existing autoimmune diseases. Some people are more prone to the disease than others. Vaccination of people with autoimmune diseases as well as the factors that affect the appearance of serious symptoms in patients infected with the SARS-CoV 2 virus will concern us. Purpose. The purpose of this dissertation is the examination of a possible relationship between SARS-CoV-2 and autoimmune diseases. Methodology. The present study is a systematic review. The databases used for the research of relevant articles & studies are PUBMED and GOOGLE SCHOLAR and the algorithm used was the Boolean (AND / OR / NOT). The filters used were the articles’ year of publication (it should be in between 2015-2021) and the language they were published (Greek and English). The examination was conducted with the usage of specific criteria and particular MESH terms. Results. The review presents that age, male gender and comorbidity are associated with serious forms of COVID-19. Regarding the mortality rate, it seems that there is not any significant difference between people with and people without autoimmune diseases who were diagnosed with SARS-CoV 2. Patients receiving corticosteroids ≥10 mg per day were associated with an increased risk of developing SARS-CoV-2. Patients with autoimmune rheumatic diseases can be vaccinated against COVID-19. However, vaccination is recommended to them only when the disease activity is under control and when there is no concomitant infection. Some treatments for autoimmune diseases can reduce the immune response to vaccines. The effectiveness of the vaccines seems to be lower to people with multiple comorbidities and in the 7 immunocompromised. Therefore, it is recommended, that some medications should be stopped before vaccination and start again a few weeks after vaccination. In general, antinuclear antibodies (ANAs) are detected in both patients with autoimmune diseases and patients with COVID-19. Antinuclear antibodies (ANA) and antiphospholipid antibodies (APL) are examples of autoantibodies detected in autoimmune diseases but also in patients with COVID-19. This suggests that the SARSCoV-2 virus may cause autoimmunity. Conclusions. COVID-19 along with autoimmune diseases are systemic diseases that may affect several organs or systems of the human body. Investigating the relationship between these diseases is vital for the prevention and the recovery of COVID-19 as well as for the understanding of the possible dangers & risks involved to people with autoimmune diseases.