Η διεπιστημονική συνεργασία ιατρών, νοσηλευτών και κοινωνικών λειτουργών σε δομές υγείας.

Abstract

Οι επαγγελματίες του χώρου της υγείας, μέσα από την ολιστική προσέγγιση της βοήθειας στον εξυπηρετούμενο, πρέπει να μην εργάζονται για αυτόν ως μονάδα, αλλά να πετυχαίνουν την συνεργασία με άλλους επαγγελματίες, ξεπερνώντας τα όρια και τις αγκυλώσεις του επαγγέλματος τους. Οι επαγγελματίες του χώρου της υγείας, μέσω της αρμονικής και της ανεμπόδιστης συνεργασίας τους, μπορούν να επιτύχουν καλύτερη προσφορά και ποιότητα φροντίδας για τον εξυπηρετούμενο. Η παρούσα εργασία έχει σκοπό να διερευνήσει τις απόψεις και εμπειρίες των κοινωνικών λειτουργών, των γιατρών και των νοσηλευτών, οι οποίοι εργάζονται σε δημόσιες δομές υγείας της Κρήτης για το θέμα της διεπιστημονικής συνεργασίας. Επίσης, γίνεται προσπάθεια να διερευνηθούν οι απόψεις των επαγγελματιών αυτών για τις αρμοδιότητες τους, την συνεργασία τους, την ομαδικότητα, που επιδεικνύουν, την ευθύνη τους απέναντι στις οικογένειες των εξυπηρετούμενων και πιθανά σημεία σύγκρουσης μεταξύ των επαγγελματιών υγείας. Η έρευνα είναι ποσοτική. Το δείγμα της έρευνας περιλαμβάνει 110 κοινωνικούς λειτουργούς, γιατρούς και νοσηλευτές, που εργάζονται σε δημόσιες δομές Υγείας της Κρήτης. Η συλλογή του δείγματος έγινε με σκόπιμη δειγματοληψία. Για την καταγραφή των απόψεων των επαγγελματιών χρησιμοποιήθηκε ερωτηματολόγιο με κλειστές και ανοιχτές ερωτήσεις. Η έρευνα κατέδειξε ότι η αξιολόγηση της συνεργασίας μεταξύ των εργαζόμενων στην υπηρεσία τους ήταν μοιρασμένη ανάμεσα στην καλή έως πολύ καλή και ανάμεσα στην μέτρια έως κακή. Γεγονός, που αποδεικνύει ότι η συνεργασία δεν είναι επαρκής ανάμεσα στις ειδικότητες στις δομές υγείας. Ως προς την συνεργασία διαπιστώθηκε ότι το 1/4 του δείγματος δεν έχει συνεργαστεί ποτέ με Κοινωνικό Λειτουργό. Οι κυριότεροι λόγοι σύγκρουσης των επαγγελματιών υγείας και μη εύρυθμης λειτουργίας της διεπιστημονικής ομάδας συνοψίζονται στον μεγάλο φόρτο εργασίας, στην έλλειψη προσωπικού στις δομές υγείας, στα ασαφή όρια λειτουργίας της ομάδας και στην μη κατανόηση του ρόλου και των στόχων του κάθε επαγγελματία από τους υπολοίπους. Τα αποτελέσματα της παρούσας έρευνας αποδεικνύουν ότι υπάρχουν αρκετές δυσχέρειες και δυσκολίες στην ανάπτυξη συστηματικής διεπιστημονικής συνεργασίας μεταξύ ιατρών, Κοινωνικών Λειτουργών και Νοσηλευτών/τριών, αλλά παράλληλα υπάρχουν και περιθώρια βελτίωσης της συνεργασίας στο μέλλον.

Healthcare professionals, through the holistic approach of helping the caregiver, should not work for him as a unit, but succeed in working with other professionals, overcoming the boundaries and rigidities of their profession. Health professionals, through their harmonious and unhindered cooperation, can achieve a better supply and quality of care for the caregiver. The present work aims at exploring the views and experiences of social workers, doctors and nurses working in public health structures of Crete on the issue of interdisciplinary cooperation. In addition, an attempt is being made to explore the views of these professionals on their responsibilities, co-operation, teamwork, their responsibility towards families of services and possible points of conflict among healthcare professionals. The research is quantitative. The sample of the survey includes 110 social workers, doctors and nurses working in public health structures in Crete. Collection of the sample was done by deliberate sampling. A questionnaire with closed and open questions was used to capture the views of professionals. The survey showed that the evaluation of co-operation between employees in their service was shared between good to very good and between moderate to poor. A fact that proves that cooperation is not adequate among healthcare specialties. In cooperation, it was found that one-fourth of the sample had never worked with a Social Worker. The main reasons for the conflict of health professionals and the malfunctioning of the interdisciplinary team are summarized in the large workload, the lack of staff in health structures, the unclear limits of the team's operation and the lack of understanding of the role and goals of each professional from the rest. The results of this research show that there are several difficulties and difficulties in developing systematic interdisciplinary collaboration between doctors, social workers and nurses, but there is also room for improvement in future cooperation.