Η διερεύνηση της λεκτικής βίας ανάμεσα στους επαγγελματίες υγείας σε δημόσιο νοσοκομείο: μια εμπειρική μελέτη.

Abstract

Εισαγωγή: Το φαινόμενο του εκφοβισμού εμφανίζεται σε όλα τα επαγγέλματα. Είναι ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο, αρκετά δύσκολο στην μελέτη του. Αποτελεί την πιο πιθανή βάση για τη δημιουργία εργασιακού στρες, με καταστροφικές συνέπειες για το άτομο αλλά και την παρεχόμενη υγειονομική φροντίδα. Η λεκτική βία είναι ο πιο συχνός τύπος εκφοβισμού. Σκοπός: Ο σκοπός της μελέτης είναι να διερευνήσει το φαινόμενο της λεκτικής βίας μεταξύ των επαγγελματιών υγείας σε ένα δημόσιο νοσοκομείο και των επιπτώσεων που έχει στην μεταξύ τους επικοινωνία, στις διαπροσωπικές τους σχέσεις και στην άσκηση των καθηκόντων τους. Μεθοδολογία: Πραγματοποιήθηκε συγχρονική μελέτη με εργαλείο μέτρησης το σταθμισμένο στην Ελληνική γλώσσα ερωτηματολόγιο VAS(Verbal Abuse Scale) και πενταβάθμια κλίμακα αξιολόγησης Likert. Το δείγμα αποτέλεσαν εργαζόμενοι επαγγελματίες υγείας του Βενιζέλειου Νοσοκομείου Ηρακλείου. Ευρήματα: Όλοι οι ερωτώμενοι (Ν=236, 100%) δήλωσαν ότι έχουν υποστεί κάποιας μορφής λεκτική βία στον εργασιακό τους χώρο. Η κυριότερη μορφή λεκτικής βίας που αναφέρουν οι συμμετέχοντες ιατροί και νοσηλευτές είναι η έντονη κριτική (MEAN 3,18, SD 1.14), η επίρριψη ευθυνών και κατηγοριών (MEAN 3,14, SD 1,03). Τα περιστατικά λεκτικής βίας δεν μειώνονται με την αύξηση των ετών εργασίας. Όσο αφορά τις αντιδράσεις του προσωπικού, ένα μεγάλο ποσοστό (MEAN 2,9 και SD 1,06) προτίμησε να μιλήσει απευθείας με τον γιατρό. Αρκετοί (MEAN 2,8 και SD 1,1) κράτησαν τα συναισθήματα για τον εαυτό τους. Τα επίπεδα άγχους του δείγματός μας εκτείνονται από το "αρκετά" στο "πολύ", δηλαδή είναι από μέτρια έως σχετικά σοβαρά. Συμπεράσματα: Ο εργασιακός χώρος του νοσοκομείου αποτελεί χώρο στον οποίο οι συγκρούσεις είναι συχνό φαινόμενο. Τα περιστατικά προφορικής κακοποίησης επηρεάζουν το ηθικό του ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού και δημιουργούν συνθήκες αρνητικής απόδοσης, και προβληματικές διαπροσωπικές σχέσεις, στον εργασιακό χώρο του νοσοκομείου. Το υψηλό ποσοστό αναφορών βίας στο χώρο εργασίας καταδεικνύει ότι οι υφιστάμενες διασφαλίσεις που αποσκοπούν στην προστασία του προσωπικού είναι ανεπαρκείς.

Introduction: The bullying phenomenon is present in all professions. It is a multifactorial phenomenon, quite difficult to study. It is the most likely basis for job stress, with disastrous consequences for both the individual and the health care provided. Verbal violence is the most common type of bullying. Purpose: The purpose of the study is to investigate the phenomenon of verbal violence among healthcare professionals in a public hospital and the impact they have on their communication, interpersonal relationships and the performance of their duties. Methodology: A cross-sectional study was carried out with a Greek-weighted VAC (Verbal Abuse Scale) questionnaire and a five-point Likert rating scale. The sample consisted of health professionals from the Venizelian Hospital of Heraklion. Findings: All respondents (N = 236, 100%) stated that they have experienced some form of verbal violence in their workplace. The main form of verbal violence reported by participating physicians and nurses is strong criticism (MEAN 3.18, SD 1.14), responsibility and accusation (MEAN 3.14, SD 1.03). The incidence of verbal violence is not decreasing with increasing years of work. In terms of staff reactions, a large proportion (MEAN 2.9 and SD 1.06) preferred to speak directly with the physician. Many (MEAN 2.8 and SD 1.1) held the feelings for themselves. The stress levels of our sample range from "quite" to "very", that is, from moderate to relatively severe. Conclusions: The hospital workplace is a place where conflicts are a frequent occurrence. Incidents of verbal abuse affect the morale of medical and nursing staff and create conditions of negative performance, and problematic interpersonal relationships, in the hospital workplace. The high rate of reports of violence in the workplace shows that existing safeguards aimed at protecting staff are inadequate.